Σημ. Η παρακάτω ανάρτηση, υπό κανονικές συνθήκες θα έπρεπε να έχει "κρεμαστεί" κάτω από την ετικέτα "Επιστολές - Δ.Τύπου". Λόγω του θέματός της όμως, λόγω του ότι αφορά στη ζωή ενός ανθρώπου, "παίρνουμε το ρίσκο" και την αναρτούμε στην κεντρική μας σελίδα...Με την ελπίδα να νικήσει η ζωή!
Ανάρτηση διαθέσιμη και από την κεντρική σελίδα του blog (MENU--->ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ/Δ.ΤΥΠΟΥ)
Σημ. Αναρτούμε κάθε επιστολή, ανακοίνωση κλπ που μας έρχεται από μαζικούς φορείς, συνδικαλιστικές οργανώσεις, πολιτικά κόμματα κλπ. Δεν κριτικάρουμε και δεν λογοκρίνουμε με κανένα τρόπο τις απόψεις που διατυπώνονται. Διατηρούμε όμως το δικαίωμα σχολιασμού καθώς και το δικαίωμα να μην αναρτούμε κείμενα υβριστικά, ή κείμενα που εξόφθαλμα συκοφαντούν και εκθέτουν νομικά ή ηθικά το Σωματείο.
ΑΝ ΛΟΙΠΟΝ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΑΝΑΡΤΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΑΣ ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΠΑΡΑ ΝΑ ΜΑΣ ΤΟ ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΕΤΕ!
ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΛΟΓΟΚΡΙΝΟΥΜΕ, ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ "ΕΠΙΛΟΓΗ", ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΑΝ ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΡΕΣΕΙ!
Ανάρτηση διαθέσιμη και από την κεντρική σελίδα του blog (MENU--->ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ/Δ.ΤΥΠΟΥ)
Σημ. Αναρτούμε κάθε επιστολή, ανακοίνωση κλπ που μας έρχεται από μαζικούς φορείς, συνδικαλιστικές οργανώσεις, πολιτικά κόμματα κλπ. Δεν κριτικάρουμε και δεν λογοκρίνουμε με κανένα τρόπο τις απόψεις που διατυπώνονται. Διατηρούμε όμως το δικαίωμα σχολιασμού καθώς και το δικαίωμα να μην αναρτούμε κείμενα υβριστικά, ή κείμενα που εξόφθαλμα συκοφαντούν και εκθέτουν νομικά ή ηθικά το Σωματείο.
ΑΝ ΛΟΙΠΟΝ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΑΝΑΡΤΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΑΣ ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΠΑΡΑ ΝΑ ΜΑΣ ΤΟ ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΕΤΕ!
ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΛΟΓΟΚΡΙΝΟΥΜΕ, ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ "ΕΠΙΛΟΓΗ", ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΑΝ ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΡΕΣΕΙ!
ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΤΩΝ ΔΡΑΣΕΩΝ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΝ ΝΙΚΟ ΡΩΜΑΝΟ
ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΘΕΑΤΡΟ ΕΜΠΡΟΣ
Ρήγα Παλαμήδου 2, Ψυρρή
ΤΕΤΑΡΤΗ 10/12/2014 // ΩΡΑ 20.30
ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΤΩΝ ΔΡΑΣΕΩΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΝ ΝΙΚΟ ΡΩΜΑΝΟ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ
Aπό την εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008 έως σήμερα
είδαμε πολλές αυταπάτες να διαλύονται.
Ρήγα Παλαμήδου 2, Ψυρρή
ΤΕΤΑΡΤΗ 10/12/2014 // ΩΡΑ 20.30
ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΤΩΝ ΔΡΑΣΕΩΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΝ ΝΙΚΟ ΡΩΜΑΝΟ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ
Aπό την εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008 έως σήμερα
είδαμε πολλές αυταπάτες να διαλύονται.
Είδαμε τον κόσμο της καταναλωτικής επίπλαστης ευτυχίας να καταρρέει και τα μεγάλα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα να επεκτείνουν την εκμετάλλευση και την κερδοφορία τους με τον πιο βάναυσο κι απάνθρωπο τρόπο. Είδαμε χιλιάδες ανθρώπους να αυτοκτονούν, τα όρια της φτώχειας να περιλαμβάνουν όλο και περισσότερους από εμάς, τη ζωή μας να εξαθλιώνεται χάνοντας το νόημά της και το μέλλον να μοιάζει κάθε μέρα και πιο αβέβαιο.
Τα σώματά μας έχουν γίνει αναλώσιμα, οι ζωές μας έχουν γίνει μηχανές παραγωγής κέρδους, όλη η κοινωνία τείνει να μετατραπεί σε εργοστάσιο, σε στρατόπεδο, σε μια μεγάλη φυλακή. Η κρίση αναπτύσσεται ως βίαιη εφαρμογή νέων σχέσεων εκμετάλλευσης και καταναγκαστικών νοημάτων, μέσα από τη στρατικοποίηση του δημόσιου χώρου, μέσα από την άσκηση κρατικής βίας και την επιβολή μιας μόνιμης κατάστασης έκτακτης ανάγκης που γίνεται πλέον καθημερινή συνθήκη. Από τους εξευτελιστικούς μισθούς, τους πλειστηριασμούς κατοικιών και την καταστροφή των εργασιακών δικαιωμάτων ως τα στρατόπεδα συγκέντρωσης για τους μετανάστες, από τις φυλακές τύπου Γ (υψίστης ασφαλείας) για τους πολιτικούς κρατούμενους έως την παγερή αδιαφορία προς τους Σύριους πρόσφυγες πολέμου που βρίσκονται εγκλωβισμένοι στην Ελλάδα και οδηγούνται στον θάνατο – ερχόμαστε πλέον όλοι μας αντιμέτωποι με μια Ευρώπη φρούριο, που με τον απόλυτο τρόπο μιας μηχανής μετατρέπεται σε όλο και πιο σιδερόφρακτο φρούριο για «ντόπιους» και «ξένους», για εργαζόμενους και ανέργους, για ηλικιωμένους και νέα παιδιά. Είδαμε αυτό το κράτος κατάστασης “έκτακτης ανάγκης” καθημερινά, να παράγει επισφάλεια και να επιβάλλει το φόβο, να απολύει καθηγητές σε σχολεία και πανεπιστήμια, να διαλύει τη δημόσια υγεία, να μετατρέπει εργαζόμενους σε άστεγους, να υποβαθμίζει τη μόρφωση, την έρευνα και τον πολιτισμό, να ωθεί χιλιάδες συνανθρώπους μας σε άθλιες συνθήκες διαβίωσης, να καταδικάζει καθημερινά όλες και όλους εμάς να ζούμε στην ανεργία, την αβεβαιότητα, την υποταγή και την ανέχεια…
Είδαμε όμως, συνάμα, και εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο να εξεγείρονται και να αντιδρούν με όλους τους πιθανούς τρόπους ενάντια σε αυτό το καθεστώς του σύγχρονου ολοκληρωτισμού. Διαδηλώσεις, ανεξέλεγκτες συγκρούσεις, ανοιχτές συνελεύσεις, ελεύθερα φεστιβάλ, ομιλίες, βιβλία, ντοκιμαντέρ, τραγούδια, νυχτερινές δράσεις και μαζικές γενικές απεργίες, αντιστάσεις και απαντήσεις. Μια νέα ζωή να παίρνει μορφές και περιεχόμενα σε πλατείες και δρόμους, σε κατειλημμένα δημόσια κτίρια και αυτοδιαχειριζόμενα κοινωνικά κέντρα, εργασιακούς χώρους, πάρκα, σχολεία και πανεπιστήμια. Είδαμε την εξεγερμένη αξιοπρέπεια να συνεχίζει ακόμα να επιτίθεται, με κάθε δυνατό τρόπο, ενάντια στους κάθε είδους τυράννους και να αγωνίζεται για την ελευθερία.
Για όλους αυτούς τους λόγους, ο εξεγερμένος αναρχικός Νίκος Ρωμανός είναι ένας από εμάς.
Γιατί αδιαπραγμάτευτα και με μεγάλη αυταπάρνηση έβαλε τον εαυτό του σε μεγάλα ρίσκα, δεν συμβιβάστηκε, δεν υπάκουσε στις εντολές, κράτησε το κεφάλι ψηλά και ούρλιαξε το δικό του: Έως Εδώ!
Και με αυτό τον τρόπο ένωσε τις αγωνίες του με τις δικές μας αγωνίες, ένωσε τον αγώνα του με τους αγώνες μας.
Όσο και αν το κράτος προσπαθεί να τον παρουσιάσει ως «ειδική περίπτωση» στην οποία αρμόζει μια παραδειγματική τιμωρία, που θα προξενήσει το δέος της κοινωνίας απέναντι στους μηχανισμούς καταστολής, όσο και αν οι πολιτικοί όλων των κομμάτων παίζουν γύρω από τον αγώνα του το βρώμικο παιχνίδι των πολιτικών συμφερόντων, όσο και αν το δικαστικό σύστημα στήνει κάθε μέρα εκτελεστικά αποσπάσματα για τις ψυχές χιλιάδων ντόπιων και μεταναστών, ο Νίκος Ρωμανός, ένας ανάμεσα στους χιλιάδες φυλακισμένους, ένας ανάμεσα στους εκατομμύρια οργισμένους, με τον αγώνα του, δίνει σε όλη την κοινωνία την ευκαιρία να πάρει μια απόφαση. Την απόφαση να μην μείνουμε άλλο αδρανείς μπροστά σε όλα αυτά που μας κάνουν όλους μας να θέλουμε να ουρλιάξουμε το δικό μας: Έως Εδώ!
Δεν θα μείνουμε θεατές στην κρατική δολοφονία του Νίκου Ρωμανού, δεν θα συνυπογράψουμε αυτόν το φόνο.
Σας προσκαλούμε στη Ανοιχτή Συνέλευση της Τετάρτης 10/12/2014 στο Ελεύθερο Αυτοδιαχειριζόμενο Θέατρο Εμπρός, όλες και όλους εσάς που κατά καιρούς πήρατε μέρος στις δράσεις και τις εκδηλώσεις που έχουν γίνει αυτά τα τρία χρόνια της κατάληψης του θεάτρου, για να παραγάγουμε κοινά περιεχόμενα αγώνα, να συντονίσουμε και να οργανώσουμε δράσεις στην πόλη και στο θέατρο, στα σχολεία και στα πανεπιστήμια, στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες που να ενδυναμώσουν τον αγώνα ενάντια στον ολοκληρωτισμό, για την αλληλεγγύη και την ελευθερία, για να υπερασπιστούμε την αξιοπρέπεια μας και μαζί τον αγώνα του Νίκου Ρωμανού και των άλλων κρατούμενων.
Με τη συμμετοχή μας και τους αγώνες μας ανοίγουμε περάσματα προς την ελευθερία και τα βαδίζουμε μαζί… Καλούμε όλους και όλες, όσους και όσες, αναζητούν τρόπους για να οργανώσουν, να αγωνιστούν και να δράσουν για την πραγμάτωση της επιθυμίας τους.ΝΑ ΤΟΛΜΗΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟΛΜΑΜΕ!
Τα σώματά μας έχουν γίνει αναλώσιμα, οι ζωές μας έχουν γίνει μηχανές παραγωγής κέρδους, όλη η κοινωνία τείνει να μετατραπεί σε εργοστάσιο, σε στρατόπεδο, σε μια μεγάλη φυλακή. Η κρίση αναπτύσσεται ως βίαιη εφαρμογή νέων σχέσεων εκμετάλλευσης και καταναγκαστικών νοημάτων, μέσα από τη στρατικοποίηση του δημόσιου χώρου, μέσα από την άσκηση κρατικής βίας και την επιβολή μιας μόνιμης κατάστασης έκτακτης ανάγκης που γίνεται πλέον καθημερινή συνθήκη. Από τους εξευτελιστικούς μισθούς, τους πλειστηριασμούς κατοικιών και την καταστροφή των εργασιακών δικαιωμάτων ως τα στρατόπεδα συγκέντρωσης για τους μετανάστες, από τις φυλακές τύπου Γ (υψίστης ασφαλείας) για τους πολιτικούς κρατούμενους έως την παγερή αδιαφορία προς τους Σύριους πρόσφυγες πολέμου που βρίσκονται εγκλωβισμένοι στην Ελλάδα και οδηγούνται στον θάνατο – ερχόμαστε πλέον όλοι μας αντιμέτωποι με μια Ευρώπη φρούριο, που με τον απόλυτο τρόπο μιας μηχανής μετατρέπεται σε όλο και πιο σιδερόφρακτο φρούριο για «ντόπιους» και «ξένους», για εργαζόμενους και ανέργους, για ηλικιωμένους και νέα παιδιά. Είδαμε αυτό το κράτος κατάστασης “έκτακτης ανάγκης” καθημερινά, να παράγει επισφάλεια και να επιβάλλει το φόβο, να απολύει καθηγητές σε σχολεία και πανεπιστήμια, να διαλύει τη δημόσια υγεία, να μετατρέπει εργαζόμενους σε άστεγους, να υποβαθμίζει τη μόρφωση, την έρευνα και τον πολιτισμό, να ωθεί χιλιάδες συνανθρώπους μας σε άθλιες συνθήκες διαβίωσης, να καταδικάζει καθημερινά όλες και όλους εμάς να ζούμε στην ανεργία, την αβεβαιότητα, την υποταγή και την ανέχεια…
Είδαμε όμως, συνάμα, και εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο να εξεγείρονται και να αντιδρούν με όλους τους πιθανούς τρόπους ενάντια σε αυτό το καθεστώς του σύγχρονου ολοκληρωτισμού. Διαδηλώσεις, ανεξέλεγκτες συγκρούσεις, ανοιχτές συνελεύσεις, ελεύθερα φεστιβάλ, ομιλίες, βιβλία, ντοκιμαντέρ, τραγούδια, νυχτερινές δράσεις και μαζικές γενικές απεργίες, αντιστάσεις και απαντήσεις. Μια νέα ζωή να παίρνει μορφές και περιεχόμενα σε πλατείες και δρόμους, σε κατειλημμένα δημόσια κτίρια και αυτοδιαχειριζόμενα κοινωνικά κέντρα, εργασιακούς χώρους, πάρκα, σχολεία και πανεπιστήμια. Είδαμε την εξεγερμένη αξιοπρέπεια να συνεχίζει ακόμα να επιτίθεται, με κάθε δυνατό τρόπο, ενάντια στους κάθε είδους τυράννους και να αγωνίζεται για την ελευθερία.
Για όλους αυτούς τους λόγους, ο εξεγερμένος αναρχικός Νίκος Ρωμανός είναι ένας από εμάς.
Γιατί αδιαπραγμάτευτα και με μεγάλη αυταπάρνηση έβαλε τον εαυτό του σε μεγάλα ρίσκα, δεν συμβιβάστηκε, δεν υπάκουσε στις εντολές, κράτησε το κεφάλι ψηλά και ούρλιαξε το δικό του: Έως Εδώ!
Και με αυτό τον τρόπο ένωσε τις αγωνίες του με τις δικές μας αγωνίες, ένωσε τον αγώνα του με τους αγώνες μας.
Όσο και αν το κράτος προσπαθεί να τον παρουσιάσει ως «ειδική περίπτωση» στην οποία αρμόζει μια παραδειγματική τιμωρία, που θα προξενήσει το δέος της κοινωνίας απέναντι στους μηχανισμούς καταστολής, όσο και αν οι πολιτικοί όλων των κομμάτων παίζουν γύρω από τον αγώνα του το βρώμικο παιχνίδι των πολιτικών συμφερόντων, όσο και αν το δικαστικό σύστημα στήνει κάθε μέρα εκτελεστικά αποσπάσματα για τις ψυχές χιλιάδων ντόπιων και μεταναστών, ο Νίκος Ρωμανός, ένας ανάμεσα στους χιλιάδες φυλακισμένους, ένας ανάμεσα στους εκατομμύρια οργισμένους, με τον αγώνα του, δίνει σε όλη την κοινωνία την ευκαιρία να πάρει μια απόφαση. Την απόφαση να μην μείνουμε άλλο αδρανείς μπροστά σε όλα αυτά που μας κάνουν όλους μας να θέλουμε να ουρλιάξουμε το δικό μας: Έως Εδώ!
Δεν θα μείνουμε θεατές στην κρατική δολοφονία του Νίκου Ρωμανού, δεν θα συνυπογράψουμε αυτόν το φόνο.
Σας προσκαλούμε στη Ανοιχτή Συνέλευση της Τετάρτης 10/12/2014 στο Ελεύθερο Αυτοδιαχειριζόμενο Θέατρο Εμπρός, όλες και όλους εσάς που κατά καιρούς πήρατε μέρος στις δράσεις και τις εκδηλώσεις που έχουν γίνει αυτά τα τρία χρόνια της κατάληψης του θεάτρου, για να παραγάγουμε κοινά περιεχόμενα αγώνα, να συντονίσουμε και να οργανώσουμε δράσεις στην πόλη και στο θέατρο, στα σχολεία και στα πανεπιστήμια, στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες που να ενδυναμώσουν τον αγώνα ενάντια στον ολοκληρωτισμό, για την αλληλεγγύη και την ελευθερία, για να υπερασπιστούμε την αξιοπρέπεια μας και μαζί τον αγώνα του Νίκου Ρωμανού και των άλλων κρατούμενων.
Με τη συμμετοχή μας και τους αγώνες μας ανοίγουμε περάσματα προς την ελευθερία και τα βαδίζουμε μαζί… Καλούμε όλους και όλες, όσους και όσες, αναζητούν τρόπους για να οργανώσουν, να αγωνιστούν και να δράσουν για την πραγμάτωση της επιθυμίας τους.ΝΑ ΤΟΛΜΗΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟΛΜΑΜΕ!
ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΤΩΝ ΔΡΑΣΕΩΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΝ ΝΙΚΟ ΡΩΜΑΝΟ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ
ΤΕΤΑΡΤΗ 10/12/2014 // ΩΡΑ 20.30 –
ΑΝΟΙΧΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΔΡΑΣΕΩΝ ΕΜΠΡΑΚΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
ΑΝΟΙΧΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΔΡΑΣΕΩΝ ΕΜΠΡΑΚΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.