-->

Τετάρτη 18 Σεπτεμβρίου 2019

ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ: Ο ΤΙΤΛΟΣ ΤΟΥ ΜΑΣ ΣΥΚΟΦΑΝΤΕΙ, ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΟΥ ΜΑΣ ΑΠΕΙΛΕΙ!

 "Αναπτυξιακό" νομοσχέδιο. 
Ακόμα  ο τίτλος του είναι συκοφαντικός για τους εργαζόμενους!   


Επιχειρεί να διαμορφώσει ένα στερεότυπο, που αντίθετα από την πραγματικότητα, συσχετίζει την "ανάπτυξη" με τον περιορισμό του εργατικού κόστους, των εργατικών σχέσεων και δικαιωμάτων. (Αν ήταν έτσι, τότε μια σειρά από χώρες, που τα μηνιάτικα είναι 300 - 400 € και κάθε εργατικό δικαίωμα παρελθόν, θα έπρεπε να έχουν πέσει ολόκληρες στη.. μαρμίτα με την ανάπτυξη και οι λαοί τους να μη ξενιτεύονται για ένα κομμάτι ψωμί!)

Στο "αναπτυξιακό" νομοσχέδιο λοιπόν που δόθηκε σε διαβούλευση, περιλαμβάνονται μια σειρά από αντεργατικές παρεμβάσεις, με σκοπό να καταργηθεί, ό,τι έχει απομείνει από τα λεγόμενα εργατικά δικαιώματα. Να απελευθερωθεί πλήρως, η ήδη ασύδοτη εργοδοσία, ώστε να κερδοσκοπεί επιβάλλοντας χωρίς "φρένο" ακόμα χαμηλότερους μισθούς, απολύσεις και ωράρια κατά βούληση και μάλιστα χωρίς οι εργαζόμενοι να έχουν καμία δυνατότητα αντίδρασης.  Γι΄αυτό και η ιδιαίτερη σπουδή να χτυπηθεί κυρίως το δικαίωμα στην απεργία και να ελεγχθεί από το κράτος - που παρεμβαίνει κάνοντας τη βρώμικη δουλειά της εργοδοσίας - κάθε συνδικαλιστική οργάνωση, συνδικάτο και σωματείο.
Ας επικεντρώσουμε για λίγο σ' αυτό το σημείο του "αναπτυξιακού" νομοσχεδίου το οποίο προβλέπει:
1.  Μητρώο Συνδικάτων Οργανώσεων που τηρείται στο Υπουργείο εργασίας και περιλαμβάνει ονόματα μελών, καταστατικό, οικονομικά και ...τα πάντα όλα!
Αν εφαρμοστούν αυτά τα σχέδια κάθε εργατική αντίδραση θα υπόκειται στον ασφυκτικό έλεγχο των αφεντικών και βέβαια με τη συνδρομή του κράτους, θα απαγορεύεται ή θα καταστέλλεται πριν καν αποφασιστεί.
Πέρα όμως από τον άμεσο έλεγχο και τα θεσμικά αντεργατικά μέτρα που επιχειρείται να παρθούν, κάθε εργαζόμενος θα είναι φακελωμένος με τον πιο επίσημο τρόπο και αυτός ο φάκελλος θα είναι πρόσφορος για κάθε χρήση, κάθε εκβιασμό και σε κάθε κοινωνική κατάσταση. Κυριολεκτικά το αμαρτωλό "συνδικαλιστικό" της ασφάλειας θα γίνει καθεστώς και νόμιμη υπηρεσία του Υπουργείου εργασίας. Και τι δε 'θαδιναν σε άλλες εποχές για να αποκτήσουν αυτές τις πληροφορίες!
Βέβαια το γιατί το κράτος, θέλει να ελέγξει κάθε συνδικαλιστική οργάνωση είναι φανερό, αυτό όμως που δε φαίνεται εύκολα, έτσι ντυμένο "αναπτυξιακά" και με σύγχρονες επικοινωνιακές αρλούμπες είναι ο καταστροφικός αντίχτυπος που θα έχει στους εργαζόμενους. Ιδιαίτερα στην περίοδο αυτή που το εργατικό κίνημα είναι τσακισμένο και το κεφάλαιο πιέζει να ξεπεράσει την κρίση του με το μόνο διαθέσιμο τρόπο. Την ακόμα μεγαλύτερη εκμετάλλευση των εργαζομένων - αυτό που βαφτίζουν ψευτεπίγραφα "ανάπτυξη".
2. Οι αποφάσεις των Γενικών Συνελεύσεων, η κήρυξη απεργίας κλπ θα γίνεται με ηλεκτρονική ψηφοφορία.
Τόσο ενδιαφέρον έχει το κράτος να διευκολύνει με την τεχνολογία τις αποφάσεις των Γενικών μας Συνελεύσεων! Το ξέραμε ότι πάντα νοιαζόταν για τις αποφάσεις μας, ιδίως αυτές που κατέληγαν σε κινητοποιήσεις!. Το ξέραμε πως πάντα χρησιμοποιούσε κάθε μέσο για να τις αποπροσανατολίσει και να τις διαλύσει. Είτε χρησιμοποιώντας ξεπουλημένες ηγεσίες, είτε κοινούς κουμπουροφόρους (κυριολεκτικά - δεν είναι σχήμα λόγου...) Τώρα λοιπόν επιχειρούν και με το νόμο να κάνουν την απεργιακή κινητοποίηση παρελθόν, συνεχίζοντας, για να είμαστε δίκαιοι, στην ίδια λογική των απαιτούμενων ποσοστών για την κήρυξη απεργίας που είχε ξεκινήσει η προηγούμενη κυβέρνηση. 
 ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΚΑΘΕ ΣΚΕΨΗΣ ΓΙΑ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ- ΑΠΕΡΓΙΑ
Ακόμα παραπέρα, δεν είναι μόνο το δικαίωμα στην απεργία που θέλουν να καταργήσουν, αλλά στοχεύουν και στην δυνατότητα που έχουν κερδίσει οι εργαζόμενοι να συζητούν μεταξύ τους, να ακούγονται όλες οι απόψεις και με ζωντανό - δημιουργικό τρόπο να παίρνουν αποφάσεις. Προσπαθούν να καταργήσουν δηλαδή και τις γενικές συνελεύσεις, ακόμα και τις απλές συζητήσεις για τα εργατικά ζητήματα.
Επιπλέον κανείς δε θα μπορεί να ελέγξει πως πάρθηκε, από μακριά,  η όποια απόφαση, χωρίς φυσική παρουσία, ποιός ψήφισε και κάτω από ποιόν εργοδοτικό εκβιασμό. Καταστάσεις δηλαδή που βλέπουμε και τώρα συχνά - πυκνά, αλλά συμβαίνουν πιο δύσκολα μέσα στο δημόσιο διάλογο. Μόνο να εκβιαστεί η γνώμη του εργαζόμενου θα είναι δυνατό και να επηρεαστεί από τα ΜΜΕ και το περιρρέον κλίμα που εύκολα χειραγωγεί, όταν δε μεσολαβεί η πραγματική ζωή, η ζωντανή ανταλλαγή απόψεων. 
ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΤΟΧΟΣ!
Δεν είναι λοιπόν μόνο η εργοδοτική τρομοκρατία και  ο έλεγχος των αποφάσεων των εργαζομένων που προσπαθούν να επιβάλλουν. Επιδιώκουν να καταργήσουν ολόκληρη τη συνδικαλιστική δραστηριότητα με πολύ πιο συστηματικό, θεσμικό και ολοκληρωτικό τρόπο. Σκοπεύουν να "σβήσουν" από τη συλλογική μας μνήμη, τη συνείδηση - ιδίως των νέων εργαζομένων - των ελαστικών σχέσεων, της απλήρωτης δουλειάς, των μισθών πείνας την πίστη ότι έχουμε κερδίσει δικαιώματα, ότι μπορούμε να διεκδικήσουμε και να κερδίσουμε καλύτερη ζωή.

ΜΙΑ ΑΠΟΡΙΑ: 
Ας κλείσουμε αυτή τη μικρή αναφορά με μία (ρητορική) απορία: 
Αφού τα τελευταία χρόνια, με τη βοήθεια και των συνδικαλιστικών ηγεσιών, απεργίες δε γίνονται. Οι κινητοποιήσεις είναι σπάνιες, το κίνημα - όπως το έχουμε ξαναπεί - πάει από ήττα σε ήττα. αφού στο κάτω κάτω της γραφής η συμμετοχή στις απεργίες και στις κινητοποιήσεις, ο συνδικαλισμός γενικά είναι εθελοντική υπόθεση, 
ΓΙΑΤΙ ΕΧΟΥΝ ΒΑΛΕΙ ΣΕ ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ ΝΑ ΧΤΥΠΉΣΟΥΝ ΤΗ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΜΑΣ ΝΑ ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ; 

ΓΙΑΤΙ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΣΙΜΟ ΝΑ ΧΤΥΠΗΣΟΥΝ ΤΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ, ΕΙΔΙΚΑ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΥΝ ΑΠΟ ΑΥΤΑ;

ΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Ξέρουν ότι αργά ή γρήγορα,αναγκαστικά, θα φουντώσει η ανάγκη να αγωνιστούμε για καλύτερη ζωή. ΑΥΤΟ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ. 
ΜΑΣ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ!

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.