-->

Τρίτη 30 Ιουλίου 2019

ΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΚΑΙ Η...ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΑΠΟ ΤΗ ΝΕΑ ΗΓΕΣΙΑ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΥΓΕΙΑΣ.

Είναι είδηση, κι ας είναι Αύγουστος! Η νέα ηγεσία του Υπουργείου Υγείας, όπως δείχνουν τα νέα που κυκλοφορούν, έχει ξεκινήσει ένα Μαραθώνιο επαφών και...εκτίμησης της κατάστασης. Μαζεύει στοιχεία για την κατάσταση και τις ελλείψεις των Νοσοκομείων, ερευνά την κακοδιοίκηση, εξετάζει τη χορήγηση φαρμάκων, αλλάζει το ΚΕΣΥ, επισκέψεις κορυφής  σε ΙΣΑ και αλλού κλπ.
Για να μην αδικήσουμε όμως κανέναν, η γενική εικόνα είναι πως σε κάθε κυβερνητική αλλαγή, ξεκινούν νέοι σχεδιασμοί και ...εκτιμούν την κατάσταση που παρέλαβαν από τους προηγούμενους! (Λες και ήρθαν στη χώρα χτες, λες και δεν ήταν οι ίδιοι ή οι άνθρωποί τους που κυκλοφορούσαν, με θεσμικό ή μη ρόλο στους ίδιους υπουργικούς διαδρόμους, λες και δεν έχουν ολόκληρο σύστημα να τους εξυπηρετεί, απ' όποια θέση εξουσίας και αν είναι.)
Όλοι πάντως ξέρουμε πως σε κάθε αλλαγή φρουράς, χρειάζεται χρόνος. Όσο για τις πολιτικές επιλογές, αυτές ήδη υπάρχουν. Εφαρμόζονται, τροποποιούνται ή ακυρώνονται μόνο κάτω από την πίεση της πραγματικότητας. 
Η πρώτη πραγματικότητα είναι πως ο χρόνος μεταξύ των αλλαγών...καρέκλας, τους χρειάζονται για να (ξανά) στήσουν τον αποκλειστικά  δικό τους μηχανισμό, να οργανώσουν την εφαρμογή της πολιτικής που κάθε φορά επιχειρεί να στριμώξει ακόμα περισσότερο τους εργαζόμενους και το λαό, ειδικά σε περιόδους υποχώρησης του κινήματος.
Αν μάλιστα συνειδητοποιήσουμε πως (στην περίπτωσή μας), όλες οι πολιτικές στην περίθαλψη, το τελευταίο μεγάλο (και σκοτεινό) διάστημα στοχεύουν σε μειούμενη μέχρι μηδενισμού συμμετοχή του κράτους, αύξηση ατομικής δαπάνης του ασφαλισμένου, μοίρασμα της πίτας στους εμπόρους της υγείας και πέταγμα στο δρόμο της αρρώστιας και της αδιαφορίας όσων είναι στις παρυφές της κοινωνίας (άνεργοι, συνταξιούχοι, πρόσφυγες κλπ), η πραγματικότητα, για την οποία συζητάμε, ουσιαστικά δεν έχει περιθώρια διαμόρφωσης άλλα από εκείνα που καθορίζουν η αντίσταση και η διεκδίκηση του κινήματος των εργαζομένων. Τα δε αποτελέσματα, είναι ανάλογα της έντασης και του δυναμισμού του.
Η άλλη, εξίσου κρίσιμη πραγματικότητα, είναι πως ακόμα και όταν φιγουράρουν για κυρίαρχοι, ακόμα και όταν οι εργαζόμενοι , με την κύρια ευθύνη των συνδικαλιστικών ηγεσιών (που περιορίζουν πχ τις διεκδικήσεις σε αποπροσανατολιστικές προσφυγές στα δικαστήρια), είναι αποσυγκροτημένοι, απογοητευμένοι και στριμωγμένοι στη γωνία,  αποτελούν πάντα τον κρίσιμο αντίπαλο που μπορεί να διεκδικήσει, να συγκρουστεί και να ανατρέψει πολιτικές. Αυτό φοβούνται περισσότεροι οι κάθε φορά κυβερνώντες, γι' αυτό και φροντίζουν πρώτα απ' όλα να συκοφαντήσουν, να διασπάσουν και να ελέγξουν ακόμα και θεσμικά το εργατικό κίνημα (πχ ο αντι- απεργιακός νόμος - σε περίοδο μάλιστα που δε γίνονται απεργίες!).
Τέλος, η τρίτη κρίσιμη πραγματικότητα, είναι πως η μόνη ρεαλιστική, αντικειμενική δυνατότητα
για τους εργαζόμενους διαχρονικά, είναι να ξεπεράσουν την ήττα, την απογοήτευση, ακόμα και τις ίδιες της ηγεσίες τους  και να διεκδικήσουν τη ζωή και τη δουλειά τους. Να την υπερασπίσουν από ένα σύστημα που βλέπει - για να το γενικεύσουμε - στην εξαθλίωση των πολλών, τον πλουτισμό και την καλοπέραση των λίγων.
Γιατί...λεφτά υπάρχουν (δεν είναι δικό μας αυτό), επειδή τους αφήνουμε να πλουτίζουν στην πλάτη μας. Και όσο γρηγορότερα το συνειδητοποιήσουμε τόσο το καλύτερο (Αυτό είναι δικό μας!)

Με αυτές τις σκέψεις, και εμείς, Σωματείο και Εργαζόμενοι του Α. Φλέμιγκ, δεν ξεχνάμε τίποτα από το παρελθόν, δεν κάνουμε πίσω σε τίποτα στο μέλλον. Το δρόμο τον ξέρουμε, τη γειτονιά μας και το λαό της περιοχής μας τον ξέρουμε - και μας ξέρει. Τους 4.500 ανθρώπους που έρχονται κάθε χρόνο μήνα στο Νοσοκομείο, επίσης τους γνωρίζουμε και μας γνωρίζουν. 
Μ' ΑΥΤΑ ΤΑ ΕΦΟΔΙΑ ΘΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΟΥΜΕ.

Πέμπτη 18 Ιουλίου 2019

Η ΣΥΝΤΑΓΟΓΡΑΦΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΙΑΤΡΙΚΟ ΚΑΘΗΚΟΝ!

Καιρό τώρα διαμαρτύρονται οι συνάδελφοι στο Σισμανόγλειο, για την απόφαση της Διοίκησης να συνταγογραφεί το νοσηλευτικό προσωπικό, αντί για τους γιατρούς. Πρόκειται για μια απαράδεκτη πρακτική που όχι μόνο φορτώνει άλλη μια δουλειά στους νοσηλευτές, αλλά είναι και παράνομη, αφού ο γιατρός εκτός από την ηθική έχει και την ξεκάθαρη νομική υποχρέωση χορήγησης των φαρμάκων, συμπεριλαμβανομένης και της ευθύνης διαφύλαξης του απορρήτου των προσωπικών δεδομένων των ασθενών.
Η δικαιολογία ότι πρόκειται τάχα για "παραγγελία" φαρμάκων και όχι για συνταγογράφιση προκειμένου να παρακαμφθεί ουσιαστικά η νόμιμη διαδικασία δεν πατάει πουθενά, καθώς το φαρμακείο του Νοσοκομείου ακολουθεί και αυτό ατομική συνταγογράφιση που όπως όλες οι άλλες είναι ιατρική υποχρέωση. (Οι "σύμβουλοι" της Διοίκησης που πρότειναν αυτή τη "παράκαμψη" κατάφεραν να την εκθέσουν άλλη μία φορά στα μάτια των εργαζομένων...)
Βεβαίως η ουσία της υπόθεσης αυτής, εκτός από την τυπική και νομική της πλευρά, έχει μεγάλη πρακτική βάση:   Η συνταγογράφηση είναι ένα πρόσθετο - χρονοβόρο καθήκον που σε συνθήκες έλλειψης και εξουθένωσης προσωπικού γίνεται δυσβάσταχτο. (Στις ημέρες εφημερίας, συνήθως την πληρώνουν οι ασθενείς, αφού μέσα στον πανικό δεν βρίσκεται συνήθως γιατρός να τους γράψει τα φάρμακα που υποχρεώνονται να πληρώνουν από την τσέπη τους στο φαρμακείο .)
Στην περίπτωση των νοσηλευομένων όμως, αυτό δε μπορεί να γίνει και ένα μέρος των γιατρών, προκειμένου να ξεφορτωθούν ένα χρονοβόρο κομμάτι της  δουλειάς τους, αντί να διαφυλάξουν την υποχρέωσή τους της συνταγογράφισης για τους  λόγους που περιγράψαμε παραπάνω, προσπαθούν να συντηρήσουν και να επεκτείνουν το παράνομο καθεστώς να συνταγογραφούν οι νοσηλευτές - αντί γι' αυτούς!!!
Γι' αυτό και οι εργαζόμενοι δεν μπορούμε να αποδεχτούμε μια διαδικασία που δεν είναι μόνο παράνομη και αντιδεοντολογική, αλλά και χοντρά αντισυναδελφική. (Προφανώς και δε μιλάμε για το σύνολο των γιατρών αλλά για μια κεντρική κατεύθυνση που εκπορεύεται από συγκεκριμένη "πηγή" και επιχειρεί να δημιουργήσει καθεστώς, αντί να στρέψει την όποια επιρροή της στην πραγματική λύση του προβλήματος).
Το ότι σ' ένα ιατροκεντρικό σύστημα, που επιπλέον υποφέρει από τεράστιες ελλείψεις, σ' ένα σύστημα που θέλουν να το απαξιώσουν προκειμένου τα "φιλέτα" του να πάνε στον ιδιωτικό τομέα  τέτοιες συμπεριφορές είναι συχνές, με πρώτο και άμεσο "θύμα" το  νοσηλευτικό προσωπικό, δε σημαίνει πως πρέπει να τις αποδεχτούμε κι' όλας σαν αναγκαίο κακό!
Όσο για τις αντιδράσεις, είναι λογικό να εκδηλώνονται, τόσο περισσότερο όσο τα βάρη συνεχίζουν να φορτώνονται στα γνωστά "γαϊδούρια" που δεν αντέχουν άλλο.
Στην περίπτωση του Σισμανογλείου, για την οποία έχουν αποστείλει εξώδικα η ΠΟΕΔΗΝ και η ΕΝΕ στη Διοίκηση, ζητώντας να ανακληθεί η παράνομη εντολή της στους νοσηλευτές να συνταγογραφούν, όπως καταγγέλλει η παράταξη "Νέα Πορεία" ορισμένες δυνάμεις του Σωματείου που έχουν και την πλειοψηφία των συμβούλων, αποφεύγουν να συνεδριάσουν και να πάρουν ξεκάθαρη θέση υπέρ των νοσηλευτών.Η εμπειρία (κυρίως) από τις ηγεσίες του συνδικαλιστικού κινήματος, αλλά και απ' όπου αλλού, λέει πως οι μικροπολιτικοί ελιγμοί και οι "κατά περίπτωση" αγώνες, μόνο κακό κάνουν στο κίνημα των εργαζομένων.  Βεβαίως και δεν είναι στις προθέσεις μας να εμπλακούμε στα εσωτερικά ζητήματα των συναδέλφων. Επισημαίνουμε απλά την κατάσταση αναφέροντας και τις πηγές της πληροφόρησής μας, γιατί θεωρούμε πως σ' αυτές τις περιπτώσεις το κριτήριο είναι ένα και απλό: Είναι το αίτημα δίκαιο και υπέρ των εργαζόμενων; Αν είναι, πρέπει να στηριχτεί με ξεκάθαρο τρόπο, με αγωνιστικές, ενωτικές, δυναμικές κινητοποιήσεις (που δεν μπορούν να αντικατασταθούν από "εξώδικα"). Οποιαδήποτε άλλη αντιμετώπιση μόνο κακό κάνει. Και εδώ είναι φανερό ότι οι εργαζόμενοι έχουν δίκιο, το αίτημά τους πρέπει να είναι και αίτημα όλων και κυρίως πρέπει να στηριχτούν και να το παλέψουν.

Τρίτη 16 Ιουλίου 2019

Τέλος σε δώρα και επιδόματα δημοσίων υπαλλήλων από το ΣτΕ - Το σκεπτικό της απόφασης!

Αντιγράφουμε την είδηση και την περιεκτικότατη αναφορά από την ΕΦΣΥΝ. Το εντυπωσιακό, όπως θα διαβάσετε είναι το σκεπτικό της απόρριψης, που ούτε λίγο ούτε πολύ λέει πως οι δημόσιοι υπάλληλοι μπορούν να ζήσουν με το μισθό που παίρνουν, ενώ οι ιδιωτικοί όχι! Βέβαια τα στοιχεία που παραθέτει το άρθρο παρακάτω, αλλά και η τσέπη μας λέει πως δεν είναι καθόλου έτσι! Όμως ακόμα και έτσι να ήταν, το ανώτατο δικαστήριο μας λέει πως πρέπει να είμαστε όλοι ισότιμοι στη φτώχεια και στην εξαθλίωση! Αντί να έχουμε όλοι οι εργαζόμενοι αξιοπρεπείς μισθούς καλούμαστε να ανεχτούμε την εκμετάλλευση...απ' όπου κι' αν προέρχεται. 
Δυστυχώς επιβεβαιωνόμαστε και με το νόμο(!!!), όταν λέμε πως ο κοινωνικός αυτοματισμός, η αντιπαράθεση και ο διαχωρισμός των εργαζομένων μας οδηγεί όλους προς τα κάτω, όσο το κεφάλαιο πλουτίζει από τα χαμηλά μεροκάματα, από τα δώρα και τις άδειες που δε δίνει, από τους απλήρωτους εργαζόμενους...
Επιβεβαιωνόμαστε ακόμα όταν λέμε πως τα δικαστήρια, στα κρίσιμα για τη ζωή μας ζητήματα δεν πρόκειται να είναι υπέρ μας, αλλά υπέρ του συστήματος που στηρίζουν και τα στηρίζει - Γιατί αν καταλάβατε, δε συζητάμε για το ύψος του δικού τους μισθού, αλλά για το...βάθος του δικού μας!
ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΤΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΡΟΚΑΜΑΤΟ ΜΑΣ, ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ.
ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΦΕΡΕΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ! 

Οριστικό φρένο στον 13ο και τον 14ο μισθό, όπως και το επίδομα αδείας για τους δημοσίους υπαλλήλους έδωσε η ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας, που έκρινε ότι η κατάργηση είναι συμβατή με το Σύνταγμα και επιβεβλημένη.
Ειδικότερα, η πλειοψηφία αποφάνθηκε ότι ο βασικός μισθός στο Δημόσιο που κυμαίνεται από τα 780 ευρώ έως και τα 1.092 ευρώ εξασφαλίζει «αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης, τόσο σε σχέση με όσους διαβιούσαν στα όρια της φτώχειας, όσο και με όσους απασχολούνταν στον ιδιωτικό τομέα με τον κατώτατο βασικό μισθό και ημερομίσθιο».
Η ολομέλεια του ΣτΕ εξέφρασε εντελώς αντίθετη άποψη από αυτή της επταμελούς σύνθεσης του ΣΤ΄ Τμήματος του ΣτΕ, που είχαν κρίνει αντισυνταγματικές τις περικοπές των τριών επιδομάτων-δώρων, που έγιναν με το νόμο 4093/2012 και ειδικότερα ότι η κατάργηση των δώρων-επιδομάτων αντίκειται στα άρθρα 25 και 4 του Συντάγματος και τις απορρέουσες από αυτά αρχές της ισότητας και της αναλογικότητας.
Σήμερα η πρόεδρος η Αικατερίνη Σακελλαροπούλου και εισηγητές οι σύμβουλοι Επικρατείας, Ελένη Παπαδημητρίου και Ιωάννης Σπερελάκης με μια σειρά αποφάσεών της (1307-1316/2019) έκρινε κατά πλειοψηφία (μειοψήφησαν 2 αντιπρόεδροι και 4 σύμβουλοι Επικρατείας) μεταξύ των άλλων, ότι η κατάργηση των τριών επιδομάτων «τεκμηριώνεται επαρκώς» και δεν παρίσταται απρόσφορο μέτρο, και μάλιστα προδήλως, για «την επίτευξη των επιδιωκόμενων σκοπών, ούτε μπορεί να θεωρηθεί ότι δεν ήταν αναγκαίο, δεδομένου ότι με αυτό το μέτρο, το οποίο εφαρμόζεται γενικά σε όλους τους μισθωτούς του δημόσιου τομέα, γίνεται προσπάθεια εξοικονόμησης και περιορισμού των διογκωμένων δαπανών της γενικής κυβέρνησης, η οποία υπαγορεύεται από επιταγές της Ε.Ε. για μείωση του υπερβολικού δημοσίου ελλείμματος».
Ακόμη, η ολομέλεια του ΣτΕ, έκρινε πως «κατά τη λήψη του επίμαχου μέτρου», ο νομοθέτης «είχε πλήρη επίγνωση, όχι μόνο του εν γένει επιπέδου διαβίωσης του πληθυσμού της χώρας, αλλά και ειδικά του επιπέδου διαβίωσης των δημοσίων υπαλλήλων, όπως προκύπτει:

Εφημέρευε 32 συνεχείς ημέρες

Μετά την καταγγελία του Σωματείου εργαζομένων στο Νοσοκομείο της Λήμνου και της ΠΟΕΔΗΝ, ήρθε στο φως αυτή η τραγική ιστορία της συνεχούς εφημέρευσης της μοναδικής παθολόγου επί 32 συνεχόμενες ημέρες.
Δηλαδή τι δεν καταλαβαίνουν, όσοι ανακάλυψαν σήμερα τον τροχό όταν λέμε πως δεν υπάρχει προσωπικό στα Νοσοκομεία; Μέχρι που πρέπει να φτάσει η κατάσταση; Να πεθάνουν άνθρωποι και από πάνω να την πληρώσουν οι εργαζόμενοι;
Από την είδηση λοιπόν παρακάτω, διαβάζουμε πως ο υπουργός δεσμεύτηκε για προκήρυξη μόνιμων θέσεων και προσωρινές δίμηνες συμβάσεις. Αυτό, όσο και αν είναι αυτονόητο, ταυτόχρονα μοιάζει και ...αυτο αναίρεση της σφιχτής πολιτικής προσλήψεων, του 5 προς 1 της νέας Κυβέρνησης, που μπορεί να παρέλαβε και τα αποτελέσματα της μνημονιακής πολιτικής των προηγούμενων, αλλά συνεχίζει να κομπορρημονεί  για λιγότερο κράτος. Εμείς τουλάχιστον, οι εργαζόμενοι στα Νοσοκομεία, αντιλαμβανόμαστε ότι λιγότερο κράτος στην περίθαλψη σημαίνει κομμάτι της πίτας στους ιδιώτες που θα αναπτυχθούν εκ του ασφαλούς και (πάντα) με τις πλάτες του κράτους. Αντιλαμβανόμαστε ακόμα, (η συνταγή είναι δοκιμασμένη)  πως πολύ σύντομα η κατάσταση αυτή θα μετατραπεί σε εφιάλτη για τον κοσμάκη αφού θα κληθεί να πληρώνει από την τσέπη του χωρίς τη δυνατότητα απεύθυνσης σε δωρεάν δομές υγείας που εν τω μεταξύ θα έχουν κλείσει και απαξιωθεί...κάπως σαν τις συνθήκες στο Νοσοκομείο της Λήμνου δηλαδή.
Και εν είδει αστείου (που δεν είναι): Σύμφωνα με το 5 προς 1, οι τρεις μόνιμες προσλήψεις στο Νοσοκομείο της Λήμνου σημαίνει ότι πρέπει να φύγουν 15 σημερινοί εργαζόμενοι;


Η οδύσσεια της παθολόγου κινητοποίησε Εισαγγελία και υπουργείο
της Ντάνι Βέργου  (Εφ.Συν.)
Οι αγωνιώδεις εκκλήσεις της γιατρού του Νοσοκομείου Λήμνου, έπειτα από 32 ημέρες εφημερίας χωρίς ρεπό, προκάλεσαν την παρέμβαση του εισαγγελέα, ενώ ο Βασίλης Κικίλιας δεσμεύτηκε πως θα συνάψει δίμηνες συμβάσεις έργου με επιστήμονες της ειδικότητας και θα προκηρύξει τρεις μόνιμες θέσεις.
Δύο δίμηνες συμβάσεις έργου με παθολόγους για το Γενικό Νοσοκομείο Λήμνου ανακοίνωσε χθες ότι θα συνάψει το συντομότερο ο υπουργός Υγείας Βασίλης Κικίλιας. Παράλληλα, δεσμεύτηκε ότι θα προκηρύξει τρεις μόνιμες θέσεις παθολόγων προκειμένου να αντιμετωπίσει το σοβαρό θέμα που έχει προκύψει στο νησί λόγω της ύπαρξης μόνο μιας παθολόγου.
Είχε προηγηθεί, νωρίς χθες το πρωί, η διαταγή επείγουσας προκαταρκτικής εξέτασης του εισαγγελέα της Λήμνου μετά τις καταγγελίες του Σωματείου Εργαζομένων του Νοσοκομείου, της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων Δημοσίων Νοσοκομείων (ΠΟΕΔΗΝ), της Ομοσπονδίας Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας (ΟΕΝΓΕ), καθώς επίσης και της ίδιας της παθολόγου στην αστυνομία και την Εισαγγελία για την τραγική αλλά και επικίνδυνη υποστελέχωση στη βασική ειδικότητα του νοσοκομείου που καλύπτει τις ανάγκες 60.000 ασθενών, καθώς και των τουριστών, τους καλοκαιρινούς μήνες.
Σύμφωνα με τις παραπάνω καταγγελίες, έπειτα από 32 μέρες συνεχούς εφημερίας, χωρίς να έχει πάρει ούτε ένα ρεπό, η παθολόγος αναγκάστηκε να διακομίσει σηπτικό περιστατικό, τη στιγμή που οι διοικήσεις του νοσοκομείου και της υγειονομικής περιφέρειας απαξίωναν τις αγωνιώδεις εκκλήσεις της να δώσουν λύση στο πρόβλημα, αρνούνταν να της υπογράψουν την άδεια που έχει ζητήσει και της έδωσαν «εντέλλεσθε» μέσω μηνύματος στο κινητό της τηλέφωνο για να εφημερεύει μέχρι να βρεθεί αντικαταστάτης!
Λόγω της έλλειψης παθολόγων στο νοσοκομείο σταμάτησαν και οι χημειοθεραπείες των καρκινοπαθών οι οποίοι υποχρεώθηκαν κάθε εικοσαήμερο να ταξιδεύουν στην Αθήνα ή τη Θεσσαλονίκη για να βρουν νοσοκομείο να τις κάνουν, ενώ άλλοι τις χάνουν επειδή δεν είναι σε θέση να ταξιδέψουν.

Κυριακή 14 Ιουλίου 2019

ΑΝΑΣΤΟΛΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΜΕΤΑΒΟΛΩΝ ...ΜΕΧΡΙ ΝΕΩΤΕΡΑΣ. ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ;

ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΕΠΑΝΟΡΘΩΣΗ!
Επειδή ...δεν θέλουμε να αδικήσουμε κανένα!
Προφανώς το γενικό πλαίσιο της παρατήρησής μας ισχύει, αλώστε πρόκειται για κατάσταση που τη ζούμε καθημερινά. Μάλιστα οι παλιότεροι που έχουμε εμπειρία από εναλλαγές κυβερνήσεων, υπουργών και διοικήσεων καταλαβαίνουμε...με το καλημέρα που λένε!
Όμως η ανάγνωση που κάναμε στην απόφαση του νέου Υπουργού ήταν βιαστική και λάθος σε σχέση με την τοποθέτηση των επικουρικών και τις εξαιρέσεις που ορίζει.
Επειδή όλα αυτά τα χρόνια μας εμπιστεύονται όχι μόνο οι συνάδελφοι αλλά ευρύτερα οι υγειονομικοί, ακριβώς επειδή είναι πολύ μακριά από μας οι δημιουργίες εντυπώσεων, αφήνουμε, για ένα διάστημα, το αρχικό κείμενο με τη διευκρίνηση αυτή για την αποκατάσταση της αλήθειας.
(Η οποία ανεξάρτητα από εμάς, αλλά και από την πολιτική ηγεσία δεν θα αργήσει να φανεί καθώς στο χώρο της περίθαλψης, περιθώρια δεν υπάρχουν!)



Δεν προλάβαμε , να τα πούμε για τη νέα ηγεσία του Υπουργείου Υγείας που μας αφορά...αλλά νομίζουμε πως θα έχουμε την ευκαιρία, μόλις κατακάτσει ο επικοινωνιακός κουρνιαχτός. Εξ' άλλου παρατηρήσαμε και εμείς - όπως και πολλοί άλλοι - πως η προεκλογική συζήτηση δεν μας έδωσε και πολλές πληροφορίες αφού δεν είχε πολιτικό χαρακτήρα αλλά περιορίστικε στο ...life style! Ας είναι και από αυτό βγαίνουν πολιτικά συμπεράσματα γι όποιον θέλει να τα δει.

Προς το παρόν αλιεύσαμε μια από τις πρώτες ενέργειες του νέου Υπουργού, που είναι η αναστολή κάθε υπηρεσιακής μεταβολής μέχρι νεωτέρας.

Αν λάβουμε υπόψη ότι η αναστολή αφορά, μετακινήσεις, μεταβολές αλλά και τις προσλήψεις επικουρικού προσωπικού, υποψιαζόμαστε τη συνέχεια. Είναι σα να αμφιβάλει ο Υπουργός για τις υπηρεσιακές ανάγκες, για το ότι λείπει προσωπικό στα νοσοκομεία δηλαδή.
Όσο και να πει κανείς πως η νέα ηγεσία θέλει να επανεξετάσει τις λεπτομέρειες για ειδικότητες, ανάγκες κλπ, εύλογα θα σκεφτούμε πως ο νέος Υπουργός έχει περάσει από Νοσοκομεία, έκανε και αιφνιδιαστικές επισκέψεις...δεν μπόρεσε να καταλάβει; Πρόκειται δηλαδή για επαναπροσδιορισμό ή για κάτι άλλο, ώστε να χρειάζεται και επίσημο φρένο;
Ένα είναι σίγουρο πάντως: Οι ανάγκες αυτές που δεν είναι βέβαια σημερινές είναι πιεστικές, όσο "ύφος" και να θέλει να επιδείξει κανείς.
Θα αναγκαστεί γρήγορα να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα...και εμείς οι εργαζόμενοι επίσης!

 

Τρίτη 9 Ιουλίου 2019

...Η ευγένεια και η ανθρωπιά όλων στο Φλέμιγκ...

Με χίλιες δυσκολίες, ελλείψεις και εμπόδια οι ασθενείς ευχαριστούν τις νοσηλεύτριες, τους γιατρούς τις καθαρίστριες και τις τραπεζοκόμες του Φλέμιγκ.

Συνάδελφοι, τι άλλο θέλουμε για να κρατήσουμε το Νοσοκομείο όρθιο; Για να απαιτήσουμε προσωπικό, για να απαιτήσουμε αντί για συρρίκνωση, ανάπτυξη. Για να απευθυνθούμε με θάρρος και αξιοπρέπεια στο λαό της περιοχής που προστρέχει σ' εμάς τη δύσκολη ώρα;
Με καινούργια ή παλιά κυβέρνηση λοιπόν, ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ. ΚΑΛΟΥΜΕ ΤΟ ΛΑΟ ΝΑ ΜΑΣ ΣΤΗΡΙΞΕΙ!

...Και για του λόγου το αληθές!


Παρασκευή 5 Ιουλίου 2019

Ανοιχτή επιστολή διαμαρτυρίας συμβασιούχων καθαριότητας – εστίασης στο ΠΓΝΙ



 Σημ. Παρακολουθόντας τις ειδήσεις στο χώρο της περίθαλψης, όσο πλησιάζουμε στις εκλογές, με απογοήτευση παρατηρούμε πως στην ουσία...δεν υπάρχουν! Αν εξαιρέσουμε προεκλογικές καταγγελίες για ρουσφέτια, και για την κακή κατάσταση των νοσοκομείων , που ορισμένοι τα ανακάλυψαν προσφάτως - ενώ άλλες φορές δεν καταδέχονται πχ να δημοσιεύσουν τις καταγγελίες μας για τα ίδια θέματα. 
Έτσι εκτοξεύονται αλήθειες και ψέματα εκατέρωθεν με υποκριτικό τρόπο, χωρίς τίποτα καινούργιο να προστίθεται σε όσα ήδη ξέρουμε. Παρ' ότι λοιπόν ορισμένοι ανακάλυψαν τον τροχο...εκείνο που απουσιάζει είναι οι εργαζόμενοι, τα προβλήματά τους και οι αγώνες τους. Οι τωρινοί και οι αυριανοί. Αυτοί που πρέπει να ξεσπάσουν όσο οι άλλοι θα...μας σώζουν. 
Γι' αυτό θεωρούμε σημαδιακή την παρακάτω είδηση για την κίνηση των συμβασιούχων εργαζομένων σε καθαριότητα - σίτιση που αγωνιούν για τη δουλειά τους καθώς η απόλυση δεν είναι μακριά. Βεβαίως μια επιστολή διαμαρτυρίας δεν συνιστα ...επανάσταση, είναι όμως μια πρώτη συνειδητή απόπειρα αντίδρασης και συμμετοχής των ίδιων των εργαζομένων που πρέπει να πάρει μαζικά χαρακτηριστικά διεκδίκησης.(Όπως εκείνη των καθαριστριών του Αγίου Σάββα πρόσφατα) 
Καθώς μάλιστα είμαστε ακόμα προ των εκλογών θα λέγαμε πως απευθύνεται σε όλους όσοι διεκδικούν να κυβερνήσουν. 
Είμαστε στο πλευρό τους στον αγώνα για την εξασφάλιση της δουλειάς τους και αν κάτι έχουμε να διαβεβαιώσουμε τους συναδέλφους είναι πως η μόνη λύση βρίσκεται στην ανάπτυξη του δικού τους - του δικού μας, ανυποχώρητου αγώνα. Χωρίς αυταπάτες ότι κάποιος άλλος θα τους ...εξυπηρετήσει και θα τους λύσει τα προβλήματα.

4 Ιουλίου 2019

Το κείμενο αυτό υπογράφεται μέχρι στιγμής από 70 και πλέον συμβασιούχους εργαζομένους στο ΠΓΝΙ, με τη συλλογή υπογραφών να συνεχίζεται.


Κατατέθηκε , με τις υπογραφές των συμβασιούχων,  την Τετάρτη 3 Ιουλίου, στον Διοικητή του ΠΓΝΙ.

Πέντε μήνες πριν την λήξη της σύμβασης μας η προοπτική,  είναι είτε η απόλυση όλων μετά την λήξη της σύμβασης και η  έλευση ιδιωτικού συνεργείου στο ΠΓΝΙ, είτε μια νέα προκήρυξη πανομοιότυπη αυτής του 2017, όπως αποφάσισε ομόφωνα το Δ.Σ. του ΠΓΝΙ στις 6 Ιούνη. 
Και τα δύο ενδεχόμενα απορρίπτονται ως αρνητικά τόσο για την κάλυψη των δικών μας αναγκών όσο  και για την κάλυψη των αυξημένων αναγκών των ασθενών του ΠΓΝΙ σε καθαριότητα, σίτιση και φύλαξη.
Μετά από 16 μήνες δύσκολων εργασιακών συνθηκών, που οξύνθηκαν με το άνοιγμα του 4ου κτιρίου και την αύξηση της προσέλευσης ασθενών στο ΠΓΝΙ, καλεσμάτων για υπομονή, υποσχέσεων για αυξημένη μοριοδότηση των ήδη εργαζόμενων, αλλά και δημιουργία ελπίδων για μετατροπή των συμβάσεων μας σε αορίστου χρόνου, η πραγματικότητα είναι ότι ήταν όλα ψέμα.
Το Διοικητικό Συμβούλιο του ΠΓΝΙ στις 6 Ιούνη αποφάσισε να ζητήσει την προκήρυξη νέου διαγωνισμού με τον ίδιο αριθμό εργαζομένων χωρίς να εκτιμήσει την εμπειρία  16 μηνών και τις ανάγκες που έχουν προκύψει.   Ούτε όμως, έστω μέσω της εισήγησής της έβαλε το θέμα της αυξημένης μοριοδότησης για τους ήδη υπηρετούντες εργαζόμενους.                 Με τον τρόπο αυτό η διοίκηση δημιουργεί τη δυνατότητα ακύρωσης της νέας προκήρυξης και ανοίγει τον δρόμο στην έλευση ιδιωτικού συνεργείου.  Ακόμη όμως κι αν τελικά εκδοθεί νέα προκήρυξη, οι μισοί από εμάς θα μείνουμε άνεργοι λόγω ακριβώς της μη αυξημένης μοριοδότησης.
Η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν  εκδιώχθηκαν οριστικά  οι εργολάβοι, αφού ποτέ δεν νομοθέτησε η κυβέρνηση την απαγόρευση της δυνατότητας τους διεκδικούν την είσοδο τους στον ιδιαίτερα ευαίσθητο χώρο των νοσοκομείων.
Μπουχτίσαμε από υποσχέσεις, συναντήσεις με υπουργούς, συνελεύσεις του σωματείου που δεν καταλήγουν σε στοχευμένη δράση, χτυπήματα στην πλάτη και ομηρία.
Καλύπτουμε οξυμένες πάγιες και διαρκείς ανάγκες στο ΠΓΝΙ. Δεν είμαστε συμπληρωματικό προσωπικό ορισμένης χρήσης. Μπήκαμε στο ΠΓΝΙ μέσω προκήρυξης ΑΣΕΠ. Αποκτήσαμε στους 16 μήνες με κόπο την εμπειρία στον τομέα εργασίας μας. Μπορούμε και θέλουμε να συνεχίσουμε να προσφέρουμε υψηλού επιπέδου υπηρεσίες στο ΠΓΝΙ.
Γ’αυτό :
  1. Ζητάμε ως ελάχιστο «μαξιλάρι» διασφάλισης των θέσεων μας την αναθεώρηση της απόφασης του Δ.Σ. του ΠΓΝΙ, την πρόβλεψη για αυξημένη μοριοδότηση όσων ήδη εργάζονται, και τον υπολογισμό των πραγματικών αναγκών, ώστε και η καθαριότητα, σίτιση και φύλαξη να καλύπτονται με επάρκεια προς όφελος των ασθενών και των εργαζομένων. Διατηρούμε επιφυλάξεις για το ζήτημα του απολυτηρίου όπως μπαίνει στην εισήγηση για τη νέα προκήρυξη.
  2. Κλείνουμε την περίοδο της σιωπής και της βασανιστικής υπομονής. Δεν δίνουμε σε κανέναν το δικαίωμα να μας θεωρεί δεδομένους λόγω της ανασφάλειας μας. Καμιά νέα αναμονή. Βγαίνουμε στο προσκήνιο δυναμικά και διεκδικούμε το μόνο που μπορεί να καλύψει ταυτόχρονα τις δικές μας ανάγκες αλλά και την ομαλή χωρίς προβλήματα κάλυψη των αναγκών των ασθενών του ΠΓΝΙ. Την μονιμοποίηση μας με μετατροπή των συμβάσεων μας σε αορίστου χρόνου.
Αυτό είναι και το μήνυμά μας σε όποια νέα κυβέρνηση έρθει.


Πήραμε το κείμενο από pamehellas.gr

Τετάρτη 3 Ιουλίου 2019

ΑΝΘΡΩΠΟΦΑΓΟΙ!

Στον άδικο θάνατο της νέας γυναίκας στο Νοσοκομείο της Νίκαιας, η οποία θεωρήθηκε αποκλειστική, αλλά τελικά ήταν οικιακή βοηθός χωρίς χαρτιά, επιχειρήθηκε από την αρχή να αποδωθεί ένα ποσοστό τυχαιότητας. Μαζί δηλαδή με τη φρίκη και τον αποτροπιασμό ανακατώθηκε και η "κακιά στιγμή". Ορισμένοι βέβαια έκαναν ακόμα πιο βάρβαρα και φασιστικά σχόλια για την αδικοχαμένη γυναίκα. (Γι' αυτούς δεν έχουμε κανένα σχόλιο ούτε κουβέντες μαζί τους...) 
Σήμερα μάθαμε πως δεν ήταν ένας συνηθισμένος έλεγχος από την αστυνομία αλλά κανονικό, διεστραμμένο ανθρωποκυνηγητό που είχε στήσει η Διοίκηση του Νοσοκομείου. 
Και λέμε διεστραμένο γιατί επιχείρησαν να στρέψουν τις "νόμιμες" εναντίων των "παράνομων" για να αλληλοφαγωθούν μεταξύ τους. Όσο για τη νομιμότητα που τόσο κόπτωνται, την έγραψαν στα παλιά τους τα παπούτσια. 
Συγκεκριμένα η Διοίκηση του Νοσοκομείου έφτιαξε μια επιτροπή από τις "νόμιμες" αποκλειστικές - οι οποίες δεν έχουν καμία οργανική σχέση με το Νοσοκομείο - να ελέγχουν και να ερευνούν για "παράνομες". Ολωσδιόλου παράνομο και ανήθικο. Έβαλαν αυτόν που τρώει ένα κομμάτι ψωμί να εξολοθρεύσει αυτόν που προσπαθεί να φάει κι' αυτός μισό...για μία δουλειά που δεν θα έπρεπε να υπάρχει!!! Για μια υπηρεσία στον άρρωστο που είναι υποχρεωμένο το σύστημα περίθαλψης να παρέχει ισότιμα και δωρεάν σε όλους τους ασθενείς χωρίς κατηγοριοποήσεις. Αν μάλιστα συνέβαινε αυτό, όλοι αυτοί οι άνθρωποι πιθανότατα θα είχαν μόνιμη και σταθερή δουλειά.
Όλοι οι εργαζόμενοι στα Νοσοκομεία οφείλουμε να σταθούμε ενάντια σ' αυτή την ανθρωποφαγία που συνδέεται άμεσα και με τα δικά μας προβλήματα. Με την έλλειψη προσωπικού, με την κατάρρευση των δικαιωμάτων μας, με το αυριανό μαύρο κόσμο που σχεδιάζουν για μας και τα παιδιά μας. Πρέπει να καταλάβουμε πως όπως γίνεται ξανά και ξανά τα τελευταία χρόνια, το να στρέφουν τους μισούς εργαζόμενους εναντίον των άλλων μισών είναι ένα "κόλπο" που χρησιμοποιεί το σύστημα για να καταστέλει τις αντιδράσεις και τις διεκδικήσεις μας. Είναι ένα από τα "κόλπα" που οδηγούν και τους μεν και τους δε σε χειρότερη θέση από πρίν. (Είδαμε που κατέληξαν οι μισθοί και οι συντάξεις όλων μας μέσα από την αντιπαράθεση "Δημόσιων" και "ιδιωτικών" που ήταν πολύ της μόδας και μας στέρησε - όχι βέβαια μόνο αυτό - τη δυνατότητα να κινητοποιηθούμε και να αντισταθούμε από κοινού).
Συνάδελφοι, να καταδικάσουμε αυτές τις συμπεριφορές. Δεν τρέφουμε καμία έχθρα απέναντι στους άλλους εργαζόμενους. Παλεύουμε από κοινού για προσλήψεις, μόνιμη και σταθερή δουλειά με δικαιώματα.