Έκλεισε σήμερα το μεσημέρι, ο κύκλος του δράματος, όπως λένε, με την ταφή της Χρύσας στην ιδιαίτερη πατρίδα της στα Γρεβενά. Ξεχωριστά αγαπητός και δραστήριος άνθρωπος, αν και πολλά χρόνια στην Αθήνα, η Χρύσα ποτέ δεν ξεκόπηκε από τη γενέθλια γη. Αναμενόμενο λοιπόν ήταν και το μεγάλο πλήθος του κόσμου που τη συνόδευσε στο τελευταίο ταξίδι. Ανάμεσά τους και αρκετοί συνάδελφοι που γι' αυτό το λόγο, έφυγαν ξημερώματα και επέστρεψαν αργά το βράδυ στην Αθήνα.
Όπως αναφέρει και το grevenamedia.gr <<΄΄ Με πενθούσα σιωπή και με βοώσα φωνή΄΄ εκατοντάδες Γρεβενιώτες συνόδευσαν την Χρύσα στην τελευταία της κατοικία. Η Εξόδιος Ακολουθία τελέστηκε από τον Μητροπολίτη Γρεβενών κ. Δαβίδ ...>>
Όπως αναφέρει και το grevenamedia.gr <<΄΄ Με πενθούσα σιωπή και με βοώσα φωνή΄΄ εκατοντάδες Γρεβενιώτες συνόδευσαν την Χρύσα στην τελευταία της κατοικία. Η Εξόδιος Ακολουθία τελέστηκε από τον Μητροπολίτη Γρεβενών κ. Δαβίδ ...>>
Επειδή μας ζητήθηκε να κάνουμε μια αναφορά , να πούμε για όσους δεν γνωρίζουν, πως η Χρύσα έπιασε δουλειά στο Αμαλία Φλέμιγκ το 2000 ως ΔΕ Νοσηλεύτρια. Τα περισσότερα χρόνια δούλευε στην Πνευμονολογική Κλινική στην Πτ. Μπόμπολα, όπου και δέθηκε με ισχυρούς συναδελφικούς και φιλικούς δεσμούς με το προσωπικό της κλινικής. Στο διάστημα αυτό, έδωσε εξετάσεις και σπούδασε στο ΤΕΙ νοσηλευτικής, κατόπιν επιδίωξε και τελικά τα κατάφερε, να εκπαιδευτεί και να αποκτήσει, πρόσφατα, την Παθολογική Νοσηλευτική ειδικότητα. Αυτή της η πορεία δείχνει, εν μέρει, το χαρακτήρα της και την αγάπη για τη δουλειά της. Η χρύσα παντρεύτηκε το Δεκέμβρη που μας πέρασε και μετά την άδεια του γάμου της επέστρεψε στη δουλειά.
Είναι γνωστό, ιδιαίτερα σε όσους είχαν έρθει σε επαφή μαζί της, πως εκτός από αγαπητός και ζεστός άνθρωπος, ήταν επίσης ικανότατη νοσηλεύτρια και - όπως δυστυχώς τόσο τραγικά αποδείχτηκε - με υψηλό αίσθημα ευθύνης και πολύ φιλότιμο. Τον τελευταίο καιρό ήταν πολύ ικανοποιημένη καθώς κατάφερε να βρεθεί στην Καρδιολογική Μονάδα, και να δουλέψει ξανά μαζί με παλιούς της συναδέλφους που αγαπούσε.
Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε πως ο αναπάντεχος χαμός της συναδέλφισσάς μας, συγκίνησε όλη τη χώρα. Μέσα από την δικτυακή κοινότητα, το γεγονός διαδόθηκε πολύ γρήγορα και τράβηξε την προσοχή και των "επίσημων" ΜΜΕ. Τόσο εκείνων που δρουν μέσα στα όρια της δεοντολογίας και της αξιοπρέπειας, όσο και των άλλων... Ήταν λοιπόν αναμενόμενο να απευθυνθούν ξεχωριστά σε συναδέλφους αλλά και στο Σωματείο προκειμένου είτε να ενημερωθούν, είτε ορισμένα να "αποσπάσουν" πληροφορίες με το ζόρι. Εκτιμήσαμε πως θα ήταν προτιμότερο αντί να αφήσουμε φήμες να οργιάζουν, ψεύτικη συγκίνηση και δάκρυα στο γυαλί, να "εκτεθούμε" και να παρέμβουμε όπου μας ζητήθηκε, προκειμένου να κρατηθεί το γεγονός στις πραγματικές του διαστάσεις. Να μη δώσουμε "χώρο" και κυρίως να αποτρέψουμε όσους προσπαθούσαν να ανακαλύψουν φανταστικά περιστατικά και να κερδίσουν ποσοστά δημοσιότητας από τον άδικο και πρόωρο χαμό της Χρύσας. Κάποιες φορές μάλιστα δεν ήταν εύκολο να διατηρηθεί η ψυχραιμία σε εξωφρενικές ανοησίες που ακούσαμε. Νομίζουμε τελικά, εκ του αποτελέσματος, πως σωστά πράξαμε.
Θα κλείσουμε αυτό το σημείωμα όπως το αρχίσαμε: Έκλεισε σήμερα ένας κύκλος του δράματος. Το δράμα, για την οικογένεια, τους αγαπημένους και τους φίλους της Χρύσας δεν πρόκειται να κλείσει. Η ζωή βέβαια θα προχωρήσει, καθώς προχωράει πάντα και θα ανοίξει έναν ακόμα κύκλο, εκείνον της μνήμης. Γιατί οι αγαπημένοι μας είναι κοντά μας για όσο τους θυμόμαστε, για όσο τους μελετάμε στις κουβέντες μας, για όσο τους έχουμε κρατημένη μια θέση στην καρδία μας, στις μικρές και μεγάλες στιγμές μας.
Αυτά...με πενθούσα σιωπή.
Είναι γνωστό, ιδιαίτερα σε όσους είχαν έρθει σε επαφή μαζί της, πως εκτός από αγαπητός και ζεστός άνθρωπος, ήταν επίσης ικανότατη νοσηλεύτρια και - όπως δυστυχώς τόσο τραγικά αποδείχτηκε - με υψηλό αίσθημα ευθύνης και πολύ φιλότιμο. Τον τελευταίο καιρό ήταν πολύ ικανοποιημένη καθώς κατάφερε να βρεθεί στην Καρδιολογική Μονάδα, και να δουλέψει ξανά μαζί με παλιούς της συναδέλφους που αγαπούσε.
Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε πως ο αναπάντεχος χαμός της συναδέλφισσάς μας, συγκίνησε όλη τη χώρα. Μέσα από την δικτυακή κοινότητα, το γεγονός διαδόθηκε πολύ γρήγορα και τράβηξε την προσοχή και των "επίσημων" ΜΜΕ. Τόσο εκείνων που δρουν μέσα στα όρια της δεοντολογίας και της αξιοπρέπειας, όσο και των άλλων... Ήταν λοιπόν αναμενόμενο να απευθυνθούν ξεχωριστά σε συναδέλφους αλλά και στο Σωματείο προκειμένου είτε να ενημερωθούν, είτε ορισμένα να "αποσπάσουν" πληροφορίες με το ζόρι. Εκτιμήσαμε πως θα ήταν προτιμότερο αντί να αφήσουμε φήμες να οργιάζουν, ψεύτικη συγκίνηση και δάκρυα στο γυαλί, να "εκτεθούμε" και να παρέμβουμε όπου μας ζητήθηκε, προκειμένου να κρατηθεί το γεγονός στις πραγματικές του διαστάσεις. Να μη δώσουμε "χώρο" και κυρίως να αποτρέψουμε όσους προσπαθούσαν να ανακαλύψουν φανταστικά περιστατικά και να κερδίσουν ποσοστά δημοσιότητας από τον άδικο και πρόωρο χαμό της Χρύσας. Κάποιες φορές μάλιστα δεν ήταν εύκολο να διατηρηθεί η ψυχραιμία σε εξωφρενικές ανοησίες που ακούσαμε. Νομίζουμε τελικά, εκ του αποτελέσματος, πως σωστά πράξαμε.
Θα κλείσουμε αυτό το σημείωμα όπως το αρχίσαμε: Έκλεισε σήμερα ένας κύκλος του δράματος. Το δράμα, για την οικογένεια, τους αγαπημένους και τους φίλους της Χρύσας δεν πρόκειται να κλείσει. Η ζωή βέβαια θα προχωρήσει, καθώς προχωράει πάντα και θα ανοίξει έναν ακόμα κύκλο, εκείνον της μνήμης. Γιατί οι αγαπημένοι μας είναι κοντά μας για όσο τους θυμόμαστε, για όσο τους μελετάμε στις κουβέντες μας, για όσο τους έχουμε κρατημένη μια θέση στην καρδία μας, στις μικρές και μεγάλες στιγμές μας.
Αυτά...με πενθούσα σιωπή.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.