Ανακοινώθηκε η δυνατότητα πρόσληψης γιατρών με μπλοκάκι (= χωρίς κανένα άλλο εργασιακό δικαίωμα) στα Νοσοκομεία, μετά το σάλο που ξεσηκώθηκε για τα κλειστά ΤΕΠ (Πτολεμαίδα).
Αν λάβουμε υπ' όψη πως έχουμε ξανακούσει παλιότερα αυτά τα σχέδια των προσλήψεων "φτηνών" εργαζόμενων με μπλοκάκι, δίκαια οδηγούμαστε σε κάποια καθόλου ευχάριστα συμπεράσματα.
1. Με πρόσχημα, αυτή τη φορά, το μειωμένο ενδιαφέρον, αλλες φορές τις επείγουσες ανάγκες, καταργείται η μόνιμη δουλειά για μόνιμες ανάγκες αλλά και επιβάλλεται η σκληρότερη μορφή εκμετάλλευσης της εργασίας. Χωρίς κανένα δικαίωμα που συνοδεύεται από την βίαιη και απότομη απόσυρση του κράτους - εργοδότη από κάθε υποχρέωση απέναντι στους εργαζόμενους.
2. Αρχής γενομένης από τους γιατρούς (στην περίπτωσή μας), η "εξυπηρέτηση" παγίων αναγκών μέσω του μπλοκ θα επεκταθεί σε κάθε ειδικότητα και σε κάθε εργαζόμενο. Έτσι σε μερικά χρόνια πόσοι θα είναι οι μόνιμοι εργαζόμενοι;
Όπως κάθε φορά, έτσι και τώρα κάποια καλή ή λιγότερο καλή δικαιολογία θα βρίσκεται. Σημασία έχει το αποτέλεσμα. που δεν είναι άλλο από μια ακόμα έκφραση της επίθεσης ενάντια στα ελάχιστα εργασιακά δικαιώματα που έχουν απομείνει. Άλλωστε ποτέ δεν έκρυψε το σύστημα πως η "ελευθερία" τους, που σώνει και καλά πρέπει να την αγαπήσουμε και μεις, σημαίνει καμία υποχρέωσή για αυτούς παράγουν όλο τον πλούτο. Για τους εργαζόμενους. Το ιδανικό τους είναι να έχει ο εργαζόμενος να φάει, να έχει περίθαλψη, σπίτι κλπ για όσο εργάζεται. Δηλαδή για όσο τον χρειάζονται. Μετά; Κάτω απ' τις γέφυρες, ή μέσα στ' αυτοκίνητο...όπως Αμερική.
Αυτά ως σχόλιο και μη νομίζετε πως επειδή δεν είμαστε ακόμα στο σημείο που μόλις περιγράψαμε αυτό είναι τόσο μακριά. Σκεφτείτε πως για κάποιους είναι ... όνειρο ζωής!
Αν λάβουμε υπ' όψη πως έχουμε ξανακούσει παλιότερα αυτά τα σχέδια των προσλήψεων "φτηνών" εργαζόμενων με μπλοκάκι, δίκαια οδηγούμαστε σε κάποια καθόλου ευχάριστα συμπεράσματα.
1. Με πρόσχημα, αυτή τη φορά, το μειωμένο ενδιαφέρον, αλλες φορές τις επείγουσες ανάγκες, καταργείται η μόνιμη δουλειά για μόνιμες ανάγκες αλλά και επιβάλλεται η σκληρότερη μορφή εκμετάλλευσης της εργασίας. Χωρίς κανένα δικαίωμα που συνοδεύεται από την βίαιη και απότομη απόσυρση του κράτους - εργοδότη από κάθε υποχρέωση απέναντι στους εργαζόμενους.
2. Αρχής γενομένης από τους γιατρούς (στην περίπτωσή μας), η "εξυπηρέτηση" παγίων αναγκών μέσω του μπλοκ θα επεκταθεί σε κάθε ειδικότητα και σε κάθε εργαζόμενο. Έτσι σε μερικά χρόνια πόσοι θα είναι οι μόνιμοι εργαζόμενοι;
Όπως κάθε φορά, έτσι και τώρα κάποια καλή ή λιγότερο καλή δικαιολογία θα βρίσκεται. Σημασία έχει το αποτέλεσμα. που δεν είναι άλλο από μια ακόμα έκφραση της επίθεσης ενάντια στα ελάχιστα εργασιακά δικαιώματα που έχουν απομείνει. Άλλωστε ποτέ δεν έκρυψε το σύστημα πως η "ελευθερία" τους, που σώνει και καλά πρέπει να την αγαπήσουμε και μεις, σημαίνει καμία υποχρέωσή για αυτούς παράγουν όλο τον πλούτο. Για τους εργαζόμενους. Το ιδανικό τους είναι να έχει ο εργαζόμενος να φάει, να έχει περίθαλψη, σπίτι κλπ για όσο εργάζεται. Δηλαδή για όσο τον χρειάζονται. Μετά; Κάτω απ' τις γέφυρες, ή μέσα στ' αυτοκίνητο...όπως Αμερική.
Αυτά ως σχόλιο και μη νομίζετε πως επειδή δεν είμαστε ακόμα στο σημείο που μόλις περιγράψαμε αυτό είναι τόσο μακριά. Σκεφτείτε πως για κάποιους είναι ... όνειρο ζωής!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.