Συνεχίζουμε την Απεργία – Αποχή
ΚΑΙ από την ηλεκτρονική Αξιολόγηση».
Κανένας εργαζόμενος δεν αξιολογεί ούτε τον προϊστάμενό του, ούτε τον υφιστάμενό του, ούτε τον εαυτό του.
Το Γενικό Συμβούλιο της Α.Δ.Ε.Δ.Υ., στη συνεδρίασή του στις 14 Μαΐου 2018, ομόφωνα αποφάσισε τη συνέχιση της απεργίας – αποχής από όλες τις διαδικασίες αξιολόγησης.
Η Α.Δ.Ε.Δ.Υ. απέστειλε ΕΞΩΔΙΚΟ παρέχοντας πλήρη κάλυψη στο σύνολο των δημοσίων υπαλλήλων και εργαζομένων ιδιωτικού δικαίου».
Αυτή η αξιολόγηση, όπως και η προηγούμενη, είναι «κομμένη και ραμμένη» στα μέτρα των δεσμεύσεων της κυβέρνησης και οδηγεί στο ίδιο αποτέλεσμα:
α) Στη συρρίκνωση του δημοσίου και των υπηρεσιών του με την κατάργηση- συγχώνευση μονάδων και δομών που θα αξιολογηθούν αρνητικά με ό,τι αυτό σημαίνει για τους εργαζόμενους
β) Στην περαιτέρω εντατικοποίηση της δουλειάς για τους εργαζόμενους, την κατάργηση εργασιακών και επαγγελματικών δικαιωμάτων, την διεύρυνση και παγίωση των ελαστικών σχέσεων εργασίας και εν τέλει η ολοκληρωτική παράδοση των υπηρεσιών στα ιδιωτικά συμφέροντα με ό,τι αυτό σημαίνει για την κοινωνία και τους εργαζόμενους.
γ) Η αξιολόγηση θα χρησιμοποιηθεί σαν εργαλείο για τη δημιουργία μιας δεξαμενής «μέτριων», ‘ανεπαρκών» και «ακατάλληλων» συναδέλφων των οποίων το μέλλον θα είναι αβέβαιο.
Η «αξιολόγηση» του προσωπικού είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την πρόταση του υπουργείου για τους νέους οργανισμούς όπου προβλέπει κατάργηση οργανικών θέσεων αλλά και συγχωνεύσεις-καταργήσεις δομών και μονάδων υγείας. Επίσης, η υποχρεωτική κινητικότητα σχετίζεται με τα παραπάνω.
Στόχος είναι να αποσυρθεί το Δημόσιο από κάθε χρηματοδότηση κοινωνικών δομών και τα έσοδα από τους δυσβάσταχτους φόρους να κατευθύνονται αποκλειστικά στο χρέος και στους τραπεζίτες.
Η κυβέρνηση προωθεί την ηλεκτρονική αξιολόγηση για να εμποδίσει την παρέμβαση των Σωματείων, να σπάσει την Απεργία – Αποχή και να εξαναγκάσει τους εργαζόμενους να υποκύψουν αφού κάθε ένας θα είναι απομονωμένος από συνδικάτα και συναδέλφους, χωρίς τη συλλογική στήριξη και αλληλεγγύη, μόνος απέναντι σε μια οθόνη, σε πιο πιεστικό γι` αυτόν περιβάλλον. Γι’ αυτό και ψήφισε την απεργοσπαστική τροπολογία Γεροβασίλη με στόχο να τρομοκρατήσει τους απεργούς εργαζόμενους στο Δημόσιο.
Η ηλεκτρονική αξιολόγηση αγγίζει ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα και προσκρούει σε συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα. Γι` αυτό και το ενδεχόμενο νομικής εμπλοκής αξιολογητών που – αναγκαστικά – θα αποκτήσουν πρόσβαση σε προσωπικά δεδομένα συναδέλφων, είναι υπαρκτό.
Καμιά αναβάθμιση των υπηρεσιών του δημοσίου και καμιά αξιολόγηση δεν μπορεί να γίνει σε ένα δημόσιο υποχρηματοδοτημένο, υποστελεχωμένο και «γερασμένο» αφού δεν γίνονται προσλήψεις προσωπικού, εκχωρούνται αρμοδιότητες στον ιδιωτικό τομέα και επεκτείνονται οι ελαστικές σχέσεις εργασίας.
Οι μύθοι και οι απάτες της αξιολόγησης:
1). Στοχοθεσία
Η συνολική στοχοθεσία της υπηρεσίας (και κατ’ επέκταση και η ατομική στοχοθεσία) καθορίζεται από τα πάνω, από τον υπουργό και το Δ.Σ. Οι στόχοι δηλαδή για τους οποίους θα βαθμολογηθεί ο υπάλληλος είναι καθορισμένοι, υποχρεωτικοί και άρρηκτα συνδεδεμένοι με την εφαρμογή της μνημονιακής-νεοφιλελεύθερης πολιτικής.
Για παράδειγμα, στόχος θα είναι η μικρότερη παραμονή του ασθενούς στο Νοσοκομείο με σκοπό τον περιορισμό της δαπάνης. Πόσο εφικτός μπορεί να είναι αυτός ο στόχος όταν λείπουν όλες οι προϋποθέσεις; Πόσο σύντομα μπορούν να ολοκληρωθούν οι εξετάσεις και γενικότερα η αποθεραπεία του ασθενούς με τέτοιο όγκο δουλειάς και με τόσες ελλείψεις; Πόσο ασφαλές θα είναι το εξιτήριο του ασθενούς; Με αυτόν τον τρόπο θα αξιολογείται αρνητικά το συγκεκριμένο τμήμα και θα οδηγείται σε συγχώνευση ή κατάργηση. Παράλληλα ο εργαζόμενος θα χρεώνεται ο ίδιος την αρνητική αξιολόγηση που θα τον συνοδεύει σε όλο τον εργασιακό του βίο. Επιπλέον, θα είναι αβέβαιο το εργασιακό του μέλλον μετά την κατάργηση-συγχώνευση της δομής που εργάζεται αλλά και της οργανικής του θέσης.
2). Προϊστάμενοι-υφιστάμενοι και ολομέλειες
Οι Ολομέλειες των Διευθύνσεων και των Τμημάτων δεν έχουν αποφασιστικό ρόλο. Στο τέλος του έτους μάλιστα, καλούνται να εγκρίνουν την έκθεση αξιολόγησης την οποία συντάσσει ο προϊστάμενος. Η δε επίφαση της δημοκρατίας με την αξιολόγηση των προϊσταμένων από τους υφιστάμενους με ανώνυμο ερωτηματολόγιο είναι ουτοπία καθώς οι καθημερινές σχέσεις θα αποκαλύπτουν πώς αξιολόγησε καθένας τον προϊστάμενό του, καλλιεργώντας ταυτόχρονα την καχυποψία, τη συναλλαγή και το αντισυναδελφικό κλίμα με φαινόμενα ακόμα και συναδελφικού κανιβαλισμού!
3). Βαθμός κάτω από 60
Η αυθαιρεσία και ο αυταρχισμός του προϊστάμενου με στόχο την δημιουργία κλίματος υποταγής των εργαζομένων, εισάγεται «από την πίσω πόρτα» στο νόμο για την αξιολόγηση. Συγκεκριμένα: Αρκεί η «δυσμενής παρατήρηση» ή «επίπληξη» του προϊστάμενου να έχουν καταχωρηθεί στον προσωπικό φάκελο του υπαλλήλου για να δικαιολογηθεί βαθμός κάτω από 60. Ανοίγει έτσι ο δρόμος για την στοχοποίηση και την «τιμωρία» των εργαζομένων που για διάφορους λόγους…δεν είναι αρεστοί στον προϊστάμενο. Αν π.χ. «τολμούν» να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους, θα κρέμεται πάνω απ` το κεφάλι τους ο πέλεκυς της «δυσμενούς παρατήρησης» και της «επίπληξης» που θα καταχωρούνται μάλιστα και στο φάκελό τους!
4). Αφοσίωση, επίδειξη ενδιαφέροντος κ.τ.λ.
Τα κριτήρια της αξιολόγησης των εργαζομένων είναι σκόπιμα αόριστα και υποκειμενικά όπως “η αφοσίωση”, η “επίδειξη ενδιαφέροντος”, η “πρωτοβουλία” , οι “καινοτομίες” κ.α.
Αλήθεια, πόσο “καινοτόμος” μπορεί να είναι ή πόσο μπορεί να “αναπτύξει τις δεξιότητές” του ο εργαζόμενος όταν π.χ ο μισός εξοπλισμός του εργαστηρίου ή του τμήματός του είναι χαλασμένος κι ο άλλος μισός υπολειτουργεί; Πως θα αξιολογηθεί η νοσηλεύτρια που έχει στην ευθύνη της 40-50 ασθενείς; Μπορεί να διασφαλιστεί η ποιοτική, επαρκής και ασφαλής νοσηλεία και περίθαλψη;
Πως θα αξιολογηθεί ο τραυματιοφορέας ή ο βοηθός θαλάμου οι οποίοι χρεώνονται δύο ορόφους κάθε εργαζόμενος; Πως θα αξιολογηθεί το προσωπικό της γενικής εφημερίας που εργάζεται κάτω από τραγικές συνθήκες; Πως θα αξιολογηθούν οι συνάδελφοι στις τεχνικές υπηρεσίες, οι εργάτες κ.τ.λ. όταν έχει απομείνει ένας για να εξυπηρετήσει ολόκληρο το Νοσοκομείο;
5). Εργαζόμενοι – πολυεργαλεία!
Οι εργαζόμενοι θα αξιολογηθούν και για την “ικανατότητα άσκησης πολλαπλών καθηκόντων”.
Με την εισαγωγή αυτού του κριτηρίου, «υποχρεώνονται» πλέον οι συνάδελφοι να εκτελούν αλλότρια καθήκοντα ώστε να βαθμολογηθούν με καλύτερο βαθμό. Η κατάργηση ακόμα και των επαγγελματικών δικαιωμάτων προκύπτει με αυτό τον τρόπο σαν «ώριμο φρούτο». Στόχος είναι η περαιτέρω εντατικοποίηση της δουλειάς με τη «συναίνεση» μάλιστα του εργαζόμενου. Αντί για προσλήψεις προσωπικού σε όλους τους κλάδους, επιδιώκουν να μπαλώσουν τα κενά με την μετατροπή των εργαζομένων σε πολυεργαλεία! Η υποβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών προς τον ασθενή θα κορυφωθεί. Ταυτόχρονα θα υποβόσκουν και θα κορυφώνονται εκφυλιστικά φαινόμενα χυδαίου ανταγωνισμού ανάμεσα στους εργαζόμενους με στόχο την επίτευξη καλύτερης βαθμολογίας από τον συνάδελφο.
6). Αξιολόγηση – μισθόςΥπάρχει σύνδεση της αξιολόγησης με το μισθό και δημιουργία διαφορετικών κατηγοριών αμειβόμενων υπαλλήλων στον ίδιο κλάδο αφού προβλέπεται ταχύτερη μισθολογική εξέλιξη για τους “άριστους” και αναστολή της μισθολογικής εξέλιξης για όσους αξιολογηθούν “ανεπαρκείς” ή “ακατάλληλοι”.
7). «Προβληματικοί» εργαζόμενοι
Οι προαγωγές των εργαζομένων και η εξέλιξή τους εξαρτώνται άμεσα από τις εκθέσεις-αξιολογήσεις. Oι χαρακτηρισμοί των βαθμολογημένων υπαλλήλων σε «επαρκείς», «μέτριους», «ανεπαρκείς» και «ακατάλληλους», θα συνοδεύουν το φάκελο κάθε εργαζόμενου. Επιπροσθέτως, όπως περιγράφεται ρητά σε άλλους πρόσφατους νόμους, θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν ανά πάσα στιγμή στον εργασιακό βίο του υπάλληλου και από οποιαδήποτε πολιτική ηγεσία. Επίσης όπως αναφέρεται, όσοι χαρακτηριστούν δύο συνεχόμενες φορές «ανεπαρκείς» και «ακατάλληλοι», θα δημιουργήσουν μια «δεξαμενή προβληματικών» και δυνητικά «διαθέσιμων» υπαλλήλων, βλέποντας κοντά τους την πόρτα της εξόδου.
8). Ειδική Επιτροπή Αξιολόγησης
Στην Ειδική Επιτροπή Αξιολόγησης (η οποία αποτελείται μόνο από τους Γενικούς Διευθυντές) που εξετάζει τις ενστάσεις των υπαλλήλων, οι αιρετοί εκπρόσωποι των εργαζομένων συμμετέχων χωρίς δικαίωμα ψήφου.
9). Ποσοστά στην αξιολόγηση
Η κυβέρνηση παρεμβαίνει στη βαθμολόγηση εφαρμόζοντας το “συντελεστή διόρθωσης”.Ουσιαστικά βάζει τα ποσοστά στην αξιολόγηση με “ έξυπνο” τρόπο αφού για παράδειγμα μπορεί να μειώσει τον αριθμό αυτών που έχουν αξιολογηθεί ως πολύ επαρκείς ή άριστοι υπάλληλοι.
10). Υποχρεωτική κινητικότητα
Η «αξιολόγηση» σχετίζεται και με την κινητικότητα, όπως αναφέρεται στο σχετικό νόμο 4440/2016, ο οποίος προβλέπει υποχρεωτική μετακίνηση υπαλλήλων -ακόμη κι εκτός νομού-, αρκεί ο φορέας προέλευσης να έχει κάλυψη στο ελάχιστο 50% των θέσεών του.
11). Αξιολογούνται οι δραστηριότητες επιμόρφωσης.
Αλήθεια, ποιοί έχουν τη δυνατότητα να συμμετέχουν σε αυτές τις δραστηριότητες; Όλοι και όλες γνωρίζουμε ότι η επιλογή αυτών που θα σταλούν με έξοδα φαρμακευτικής ή άλλης εταιρείας γίνεται πολλές φορές με άλλου…είδους κριτήρια! Πού είναι η δωρεάν και ισότιμη επιμόρφωση όλων των συναδέλφων;
(Το κείμενο στηρίχτηκε σε αντίστοιχο δημοσίευμα από την ιστοσελίδα της Ενωτικής Κίνησης Εργαζομένων Λαϊκού)
