Η ΜΕΙΩΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΟ ΤΗΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ.

 

 Η μνημονιακά συμφωνημένη μείωση των συντάξεων μέσω του κοψίματος της "προσωπικής διαφοράς" αναδεικνύεται σε μέγα προεκλογικό στοίχημα. Θα κοπεί η προσωπική διαφορά ή όχι;

 

   Είναι βέβαια σοβαρό και το κόψιμο ακόμα και 1 € από τις συντάξεις έτσι όπως είναι η κατάσταση, αλλά το ενδιαφέρον και όλος αυτός ο "καυγάς" για τους διεκδικητές της εξουσίας  έχει κυρίως επικοινωνιακά χαρακτηριστικά, αφού κανείς  - απ' όσους αγωνιούν για το κόψιμο της προσωπικής διαφοράς δεν "θυμάται" πως οι συντάξεις έχουν ήδη πετσοκοπεί και βυθίσει στη φτώχεια εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχους. 

   Με το γνωστό νόμο Κατρούγκαλο οι περικοπές έχουν ξεκινήσει εδώ και δύο χρόνια, από το 2016 για τους λεγόμενους "νέους συνταξιούχους".  Η ομάδα αυτή, τώρα αλλά και στο άμεσο μέλλον είναι αυτή που κυρίως είναι "κρίσιμη" για το σύστημα καθώς σχετίζεται με την εμπέδωση της φτώχειας των απόμαχων της ζωής που πρέπει να "εκπαιδευτούν" στο γεγονός πως η σύνταξή τους δεν θα ξεπερνάει τα όρια του επιδόματος. Από την άλλη, το κεφάλαιο, επιδιώκει να εξασφαλίσει πως θα έχει πάντα φτηνούς και αναλώσιμους εργαζόμενους με τις λιγότερες - έως καθόλου - υποχρεώσεις (εισφορές κλπ).

   Γι' αυτό άλλωστε και ο πρωθυπουργός στην προσπάθειά του να εξασφαλίσει την ανοχή των δανειστών, τους πρόβαλε το επιχείρημα πως η διατήρηση της προσωπικής διαφοράς αφορά μόνο λίγους εβδομηντάριδες. Με άλλα λόγια δηλαδή είπε:.. Ρε παιδιά μόλις πεθάνουν λήγει και το ζήτημα! Μικρό δηλαδή το κακό οικονομικά αλλά πολύτιμο προεκλογικό χαρτί. Αφήστε με να το χρησιμοποιήσω, έτσι κι' αλλιώς στους άλλους, τους πολλούς το κόψιμο θα συνεχιστεί ...εις τους αιώνες των αιώνων! 

Το χειρότερο όμως για μας, τους σημερινούς εργαζόμενους αλλά και τους ήδη συνταξιούχους, είναι η ...νεκρική ακαμψία του συνδικαλιστικού κινήματος και σ' αυτό το πεδίο! Απορροφημένη από τους εκλογικούς πολιτικαντισμούς, αφήνει το σύστημα να αλωνίζει και τους εργαζόμενους απηυδισμένους και απογοητευμένους. έρμαιο στους προεκλογικούς τακτικισμούς ένθεν κακείθεν.  

Για τούτο λέμε πως είναι ανάγκη να ξεπεράσουμε αυτή την κατάσταση και να προτάξουμε τους αγώνες μας ως τη μόνη ελπίδα διαφυγής από τη μνημονιακή μέγκενη. Με τούτη ή την άλλη κυβέρνηση, με αυτούς ή τους άλλους συσχετισμούς στις επερχόμενες εκλογές, πρέπει να διεκδικήσουμε με αγώνες να παρθούν πίσω όλες οι περικοπές σε παλιούς και νέους συνταξιούχους.

Η υποχρέωση να αγωνιστούμε για καλύτερη ζωή για μας και τα παιδιά μας, είναι αποκλειστικά δική μας! Δεν γίνεται να την αναθέσουμε σε καμία φωτισμένη ηγεσία που νοιάζεται μόνο για τη δική της ...αναπαραγωγή!