ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕΙ!
Κεραμίδα έπεσε στο κεφάλι των προϊστάμενων της Νοσηλευτικής και Ιατρικής Υπηρεσίας που είδαν το επίδομα ευθύνης με το νέο μισθολόγιο που έρχεται για ψήφιση στη Βουλή να μειώνεται κατά 4ο%. Την ίδια στιγμή που τα αντίστοιχα επιδόματα των άλλων κλάδων αυξάνεται κατά 50 € και γίνεται 290 €. το ιατρικό και Νοσηλευτικό προσωπικό θα λαμβάνει μόνο 150 €.
Είναι χαρακτηριστικό πως από τους περισσότερους, συμπ
εριλαμβανομένων και της ηγεσίας των "συνδικαλιστών" της ΠΑΣΥΝΟ αλλά και της "θεσμικής" ΕΝΕ έχουν δυσκολία να καταλάβουν, λέει, τη λογική αυτής της μείωσης. Τι παράξενο αλήθεια!
Δεν καταλαβαίνει κανένας μέγας "επιστήμονας" τη λογική πίσω από αυτές τις μειώσεις; Ας προσπαθήσουμε να δώσουμε μια εξήγηση , ανακαλώντας στη σκέψη μας όσα έχουμε ήδη κατά καιρούς επισημάνει. Δεν διεκδικούμε το αλάθητο. Πιθανώς να υπάρχουν και άλλες πλευρές αλλά αυτό δεν είναι το σημαντικό. Το σημαντικό είναι να μην περάσει. Να αγωνιστούμε συνολικά για αυξήσεις και όχι για περικοπές, για να μην πληρώσουμε για άλλη μια φορά εμείς την κρίση του συστήματος. Έχουμε και λέμε λοιπόν:
Μιλούσαμε για την επιδίωξη να δημιουργηθεί μια μικρή κάστα στελεχών που θα κάνει τη βρώμικη δουλειά. Που θα είναι πειθήνιο όργανο των διοικήσεων, ενάντια στους εργαζόμενους. Αυτό πετυχαίνουν ανοίγοντας την ψαλίδα, με διάφορους τρόπους αλλά και μισθολογικά πριμοδοτώντας τους προϊστάμενους. Γιατί αφήνουν τους Νοσηλευτές (κυρίως) έξω από το παιχνίδι αυτό;
Η γνώμη μας είναι πως τους αφήνουν επειδή είναι μια πολυπληθής ομάδα και τα αργύρια δεν φτάνουν για όλους, έχουν ήδη συμφωνήσει μείωση του μισθολογικού κόστους.
Από την άλλη, λόγω της φύσης της δουλειάς έχουν περισσότερη "λάντζα" και η επαφή τους με την διοικητική ιεραρχία, υπάρχει μεν αλλά δεν είναι τόσο "σφιχτή" -όπως των άλλων. Το σύστημα, σ' αυτή τη φάση θεωρεί ότι μπορεί να τους ελέγξει. Πόσο μάλλον που τα συλλογικά τους όργανα, έχουν παίξει όλα αυτά τα χρόνια, ρόλο διασπαστικό και εκβιαστικό. Περιοριζόμενοι σε πάρε-δώσε και συναντήσεις κορυφής διαχρονικά με τις πολιτικές ηγεσίες όλων των κυβερνήσεων, διεκδικώντας ρόλο παράγοντα για τους εαυτούς, θυμούνται και πιέζουν εργαζόμενους μόνο για να μαζέψουν τις τσουχτερές συνδρομές. Στο επίπεδο των αιτημάτων μιλούν για "ειδικό" μισθολόγιο, και ξεχωριστή αναγνώριση, σαν κάτι άλλο μέσα στο σώμα των εργαζόμενων. Μακριά - μην παρεξηγηθούν κιόλας - και έξω από κάθε κοινή διεκδίκηση και συγκρότηση κινήματος. Έτσι,όχι μόνο ξεχωρίζουν τους συναδέλφους από το υπόλοιπο προσωπικό, αλλά και μεταξύ του, οξύνοντας την αποσυγκρότηση και τη διάσπαση.
Πιο συγκεκριμένα, δανειζόμαστε από το onmed ένα μεγάλο κομμάτι από τη σχετική αναφορά:
Είναι χαρακτηριστικό πως από τους περισσότερους, συμπ
εριλαμβανομένων και της ηγεσίας των "συνδικαλιστών" της ΠΑΣΥΝΟ αλλά και της "θεσμικής" ΕΝΕ έχουν δυσκολία να καταλάβουν, λέει, τη λογική αυτής της μείωσης. Τι παράξενο αλήθεια!
Δεν καταλαβαίνει κανένας μέγας "επιστήμονας" τη λογική πίσω από αυτές τις μειώσεις; Ας προσπαθήσουμε να δώσουμε μια εξήγηση , ανακαλώντας στη σκέψη μας όσα έχουμε ήδη κατά καιρούς επισημάνει. Δεν διεκδικούμε το αλάθητο. Πιθανώς να υπάρχουν και άλλες πλευρές αλλά αυτό δεν είναι το σημαντικό. Το σημαντικό είναι να μην περάσει. Να αγωνιστούμε συνολικά για αυξήσεις και όχι για περικοπές, για να μην πληρώσουμε για άλλη μια φορά εμείς την κρίση του συστήματος. Έχουμε και λέμε λοιπόν:
Μιλούσαμε για την επιδίωξη να δημιουργηθεί μια μικρή κάστα στελεχών που θα κάνει τη βρώμικη δουλειά. Που θα είναι πειθήνιο όργανο των διοικήσεων, ενάντια στους εργαζόμενους. Αυτό πετυχαίνουν ανοίγοντας την ψαλίδα, με διάφορους τρόπους αλλά και μισθολογικά πριμοδοτώντας τους προϊστάμενους. Γιατί αφήνουν τους Νοσηλευτές (κυρίως) έξω από το παιχνίδι αυτό;
Η γνώμη μας είναι πως τους αφήνουν επειδή είναι μια πολυπληθής ομάδα και τα αργύρια δεν φτάνουν για όλους, έχουν ήδη συμφωνήσει μείωση του μισθολογικού κόστους.
Από την άλλη, λόγω της φύσης της δουλειάς έχουν περισσότερη "λάντζα" και η επαφή τους με την διοικητική ιεραρχία, υπάρχει μεν αλλά δεν είναι τόσο "σφιχτή" -όπως των άλλων. Το σύστημα, σ' αυτή τη φάση θεωρεί ότι μπορεί να τους ελέγξει. Πόσο μάλλον που τα συλλογικά τους όργανα, έχουν παίξει όλα αυτά τα χρόνια, ρόλο διασπαστικό και εκβιαστικό. Περιοριζόμενοι σε πάρε-δώσε και συναντήσεις κορυφής διαχρονικά με τις πολιτικές ηγεσίες όλων των κυβερνήσεων, διεκδικώντας ρόλο παράγοντα για τους εαυτούς, θυμούνται και πιέζουν εργαζόμενους μόνο για να μαζέψουν τις τσουχτερές συνδρομές. Στο επίπεδο των αιτημάτων μιλούν για "ειδικό" μισθολόγιο, και ξεχωριστή αναγνώριση, σαν κάτι άλλο μέσα στο σώμα των εργαζόμενων. Μακριά - μην παρεξηγηθούν κιόλας - και έξω από κάθε κοινή διεκδίκηση και συγκρότηση κινήματος. Έτσι,όχι μόνο ξεχωρίζουν τους συναδέλφους από το υπόλοιπο προσωπικό, αλλά και μεταξύ του, οξύνοντας την αποσυγκρότηση και τη διάσπαση.
Πιο συγκεκριμένα, δανειζόμαστε από το onmed ένα μεγάλο κομμάτι από τη σχετική αναφορά:
για πρώτη φορά εισάγεται διάταξη σε σ/ν, που καθιερώνει δυσμενή μισθολογική αντιμετώπιση του κλάδου.
Η εν λόγω ρύθμιση που υπογράφεται από τον υπουργό Υγείας κ. Ανδρέα Ξανθό,
έχει εξοργίσει τον κλάδο, ο οποίος αναφέρει με έμφαση, ότι απαξιώνεται ξεκάθαρα η νοσηλευτική κοινότητα, την ώρα που το επάγγελμα αυτό, προσφέρει στην κοινωνία.
έχει εξοργίσει τον κλάδο, ο οποίος αναφέρει με έμφαση, ότι απαξιώνεται ξεκάθαρα η νοσηλευτική κοινότητα, την ώρα που το επάγγελμα αυτό, προσφέρει στην κοινωνία.
Με αφορμή σχέδιο νόμου, που τιτλοφορείται «Διαχείριση των μη εξυπηρετούμενων δανείων, μισθολογικές ρυθμίσεις και άλλες επείγουσες διατάξεις εφαρμογής της συμφωνίας δημοσιονομικών στόχων και διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων», παρατηρούνται τα εξής.
Ευθύς εξαρχής θα πρέπει να παρατηρηθεί, ότι το συγκεκριμένο νομοσχέδιο κατετέθη αιφνιδιαστικά στη Βουλή των Ελλήνων στις 12-12-2015, όπως προκύπτει και από την ιστοσελίδα της Βουλής, χωρίς να έχει προηγηθεί το στάδιο της δημόσιας διαβούλευσης.
Ευθύς εξαρχής θα πρέπει να παρατηρηθεί, ότι το συγκεκριμένο νομοσχέδιο κατετέθη αιφνιδιαστικά στη Βουλή των Ελλήνων στις 12-12-2015, όπως προκύπτει και από την ιστοσελίδα της Βουλής, χωρίς να έχει προηγηθεί το στάδιο της δημόσιας διαβούλευσης.
Φαίνεται πως οι κυβερνώντες δεν θεωρούν ότι τα υψίστης σημασίας ζητήματα που ρυθμίζονται δια του ως άνω νομοσχεδίου χρήζουν διαβούλευσης με την κοινωνία, αφού άπαντα έχουν συμφωνηθεί προηγουμένως με τους «Θεσμούς».
Ωστόσο, πέραν τούτων, το νομοσχέδιο περιλαμβάνει διατάξεις εντελώς απαξιωτικές για τον κλάδο των νοσηλευτών. Ειδικότερα, στο άρθρο 16 προσδιορίζεται το ύψος του επιδόματος θέσης. Ενώ, λοιπόν, το εν λόγω επίδομα για όλους ανεξαιρέτως τους Προϊσταμένους Τμημάτων ορίζεται στο ποσό των 290 ΕΥΡΩ, δηλαδή αυξάνεται κατά 50 ΕΥΡΩ, ειδικώς για τους Προϊσταμένους Τμημάτων των Νοσηλευτικών Υπηρεσιών των Νοσοκομείων μειώνεται στο ποσό των 150 ΕΥΡΩ (μείωση 40%)!
Ωστόσο, πέραν τούτων, το νομοσχέδιο περιλαμβάνει διατάξεις εντελώς απαξιωτικές για τον κλάδο των νοσηλευτών. Ειδικότερα, στο άρθρο 16 προσδιορίζεται το ύψος του επιδόματος θέσης. Ενώ, λοιπόν, το εν λόγω επίδομα για όλους ανεξαιρέτως τους Προϊσταμένους Τμημάτων ορίζεται στο ποσό των 290 ΕΥΡΩ, δηλαδή αυξάνεται κατά 50 ΕΥΡΩ, ειδικώς για τους Προϊσταμένους Τμημάτων των Νοσηλευτικών Υπηρεσιών των Νοσοκομείων μειώνεται στο ποσό των 150 ΕΥΡΩ (μείωση 40%)!
Η συγκεκριμένη ρύθμιση ομολογουμένως δεν έχει καμία λογική εξήγηση και φέρεται να απαξιώνει πράγματι την ελληνική νοσηλευτική κοινότητα, χωρίς να αναγνωρίζει την τεράστια καθημερινή προσφορά της στο κοινωνικό σύνολο. Η ρύθμιση είναι εντελώς άδικη, ιδίως αν ληφθεί υπόψη ότι ένας προϊστάμενος τμήματος της Διοικητικής Υπηρεσίας ενός νοσοκομείου θα λαμβάνει υψηλότερο επίδομα θέσης από το νοσηλευτή που προΐσταται ενός τμήματος της νοσηλευτικής υπηρεσίας.
Αυτή είναι, άραγε, η αναγνώριση που επεφύλασσε η Ελληνική (και για πρώτη φορά αριστερά) Πολιτεία έναντι του μόχθου των Ελλήνων νοσηλευτών, που καλούνται σε καθημερινή βάση να κρατούν ανοιχτά και όρθια τα δημόσια νοσοκομεία, εργαζόμενοι κάτω από εξοντωτικές συνθήκες απασχόλησης σε υποστελεχωμένα τμήματα;
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.