Τι είναι και τι επιδιώκει το «νέο» σύστημα αξιολόγησης;

Τι είναι και  τι επιδιώκει το «νέο» σύστημα αξιολόγησης;

Η σημερινή αξιολόγηση στην ουσία της δεν είναι διαφορετική απ’ την προηγούμενη. Είναι η ίδια που είχε εγκριθεί από την τρόικα το 2012. 

Οι λέξεις«στοχοθεσία»,«κοινωνική λογοδοσία» και «συμμετοχή» που αναγράφονται στην εγκύκλιο του υπουργείου Διοικητικής Ανασυγκρότησης είναι «το χρυσό περιτύλιγμα».

 Η αξιολόγηση δεν γίνεται σε ουδέτερο τοπίο αλλά στα πλαίσια που βάζουν τα μνημόνια και θα χρησιμοποιηθεί σαν εργαλείο για τη συρρίκνωση και την παράδοση υπηρεσιών στους ιδιώτες, την κατάργηση δομών καθώς και για τη δημιουργία μιας δεξαμενής "μέτριων", 'ανεπαρκών" και "ακατάλληλων" συναδέλφων των οποίων το μέλλον θα είναι αβέβαιο.

Η αξιολόγηση του προσωπικού είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την πρόταση του υπουργείου για τους νέους οργανισμούς όπου προβλέπει κατάργηση οργανικών θέσεων αλλά και συγχωνεύσεις-καταργήσεις δομών και μονάδων υγείας. Επίσης, η υποχρεωτική κινητικότητα σχετίζεται με τα παραπάνω.

Καμιά αναβάθμιση των υπηρεσιών του δημοσίου και καμιά αξιολόγηση δεν μπορεί να γίνει σε ένα δημόσιο υποχρηματοδοτημένο, υποστελεχωμένο και «γερασμένο» αφού δεν γίνονται προσλήψεις προσωπικού, εκχωρούνται αρμοδιότητες στον ιδιωτικό τομέα και επεκτείνονται οι ελαστικές  σχέσεις εργασίας.

Είναι προφανές, ότι και το νέο σύστημα αξιολόγησης δεν απαντάει στα προβλήματα της Δημόσιας Διοίκησης που εστιάζονται στην γραφειοκρατική της λειτουργία και την αδιαφάνεια, στον κομματισμό και την κάθε φορά κυβερνητική –πελατειακή της σχέση και παρέμβαση. Κατά την μνημονιακή περίοδο προστέθηκαν η δραματική υποστελέχωσηκαι υποχρηματοδότηση και έτσι δρομολογείται η χαριστική βολή στην παροχή δωρεάν  και ποιοτικών υπηρεσιών και αγαθών προς τους πολίτες.

Οι μύθοι και οι απάτες που συνοδεύουν το νέο σύστημα αξιολόγησης:

1) Στοχοθεσία

Η συνολική στοχοθεσία της υπηρεσίας ( και κατ’επέκταση  και η ατομική στοχοθεσία)  καθορίζεται από τα πάνω, από τον υπουργό ή το όργανο διοίκησης κάθε φορέα. Οι στόχοι δηλαδή για τους  οποίους θα βαθμολογηθεί ο υπάλληλος είναι καθορισμένοι, υποχρεωτικοί και άρρηκτα συνδεδεμένοι με την εφαρμογή της μνημονιακής - νεοφιλελεύθερης κυβερνητικής πολιτικής.  Στο περιβάλλον του υποστελεχωμένου και υποχρηματοδοτημένου δημόσιου τομέα , αρκετοί από τους στόχους πιθανότατα είτε να μην  είναι εφικτοί είτε να βρίσκονται σε πλήρη  αντίθεση με τις ανάγκες της κοινωνίας.

 Για παράδειγμα, στην υγεία στόχος θα είναι η μικρότερη παραμονή  του ασθενή στο νοσοκομείο με σκοπό  την περικοπή της δαπάνης, τη λειτουργία του νοσοκομείου με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και όχι την καλύτερη παροχή υπηρεσιών στον  πολίτη. Με αυτόν τον τρόπο,  δημόσιες δομές θα αξιολογούνται αρνητικά, θα οδηγούνται σε περαιτέρω συρρίκνωση και κατάργηση. Παράλληλα ο εργαζόμενος θα χρεώνεται ο ίδιος την  αρνητική αξιολόγηση της μη επίτευξης της συνολικής στοχοθεσίας και θα τον συνοδεύει σε όλο τον εργασιακό του βίο. Επιπλέον, θα είναι αβέβαιο το εργασιακό του μέλλον μετά την κατάργηση-συγχώνευση της δομής που εργάζεται αλλά και της οργανικής του θέσης.

2) Προϊστάμενοι-υφιστάμενοι και ολομέλειες

Οι πολυδιαφημιζόμενες Ολομέλειες των Διευθύνσεων και των Τμημάτων δεν έχουν αποφασιστικό ρόλο. Στο τέλος του έτους μάλιστα, καλούνται να εγκρίνουν την έκθεση αξιολόγησης (βάσει της στοχοθεσίας) του έργου που παρήγαγαν την οποία συντάσσει ο προϊστάμενος. Η δε επίφαση της δημοκρατίας με την αξιολόγηση των προϊσταμένων από τους υφιστάμενους με ανώνυμο ερωτηματολόγιο είναι ουτοπία καθώς οι καθημερινές σχέσεις θα αποκαλύπτουν πώς αξιολόγησε καθένας τον προϊστάμενό του, καλλιεργώντας ταυτόχρονα την καχυποψία, τη συναλλαγή και το αντισυναδελφικό κλίμα με φαινόμενα ακόμα και συναδελφικού κανιβαλισμού!

3) Βαθμός κάτω από 60

 Η αυθαιρεσία και ο αυταρχισμός του προϊστάμενου με στόχο την δημιουργία κλίματος υποταγής των εργαζομένων, εισάγεται "από την πίσω πόρτα" στο νόμο για την αξιολόγηση.  Συγκεκριμένα: Αρκούν η «δυσμενής παρατήρηση» ή επίπληξη του προϊστάμενου να έχουν καταχωρηθεί στον προσωπικό φάκελλο του υπαλλήλου για να δικαιολογηθεί βαθμός κάτω από 60.  Ανοίγει έτσι ο δρόμος για την στοχοποίηση και την "τιμωρία" των εργαζομένων που για διάφορους λόγους...δεν είναι αρεστοί στον προϊστάμενο. Αν π.χ. "τολμούν" να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους, θα κρέμεται πάνω απ` το κεφάλι τους ο πέλεκυς της "δυσμενούς παρατήρησης" και της επίπληξης που θα καταχωρούνται μάλιστα και στον φάκελλό τους!

4) Αφοσίωση, επίδειξη ενδιαφέροντος κ.τ.λ.

 Τα κριτήρια της αξιολόγησης των εργαζομένων είναι σκόπιμα αόριστα και υποκειμενικά όπως “η αφοσίωση”, η “επίδειξη ενδιαφέροντος”, η “πρωτοβουλία” , οι “καινοτομίες” κ.α.

Αλήθεια, πόσο “καινοτόμος” μπορεί να είναι ή πόσο μπορεί να “αναπτύξει τις δεξιότητές” του ο εργαζόμενος όταν π.χ ο μισός εξοπλισμός του εργαστηρίου ή του τμήματός του είναι χαλασμένος κι ο άλλος μισός  υπολειτουργεί; Πως θα αξιολογηθεί η νοσηλεύτρια που έχει στην ευθύνη της 40-50 ασθενείς; Μπορεί να διασφαλιστεί η ποιοτική, επαρκής και ασφαλής νοσηλεία και περίθαλψη;

 Πως θα αξιολογηθεί ο τραυματιοφορέας ή ο βοηθός θαλάμου οι οποίοι χρεώνονται δύο ορόφους κάθε εργαζόμενος ή καλύπτουν την εφημερία του Λαϊκού Νοσοκομείου, τρείς ή τέσσερις τραυματιοφορείς; 

Είναι δυνατόν με τέτοιες συνθήκες να προσφέρει ο εργαζόμενος ποιοτικές και ασφαλείς υπηρεσίες στον πολίτη-ασθενή;

5) Εργαζόμενοι - πολυεργαλεία!

Οι εργαζόμενοι θα αξιολογηθούν και για την “ικανατότητα άσκησης πολλαπλών ”. 

καθηκόντων

Με την εισαγωγή αυτού του κριτηρίου,  "υποχρεώνονται" πλέον οι συνάδελφοι να εκτελούν αλλότρια καθήκοντα ώστε να βαθμολογηθούν με καλύτερο βαθμό. Η κατάργηση ακόμα και των επαγγελματικών δικαιωμάτων προκύπτει με αυτό τον τρόπο σαν "ώριμο φρούτο".  Στόχος είναι η περαιτέρω εντατικοποίηση της δουλειάς με τη "συναίνεση" μάλιστα του εργαζόμενου. Αντί για προσλήψεις προσωπικού σε όλους τους κλάδους, επιδιώκουν να μπαλώσουν τα κενά με την μετατροπή των εργαζομένων σε πολυεργαλεία!   Η υποβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών προς τον ασθενή θα κορυφωθεί.  Ταυτόχρονα θα υποβόσκουν και θα κορυφώνονται εκφυλιστικά φαινόμενα χυδαίου ανταγωνισμού ανάμεσα στους εργαζόμενους με στόχο την επίτευξη καλύτερης βαθμολογίας από τον συνάδελφο.

6) Αξιολόγηση - μισθός

Υπάρχει σύνδεση της αξιολόγησης με το μισθό και δημιουργία διαφορετικών κατηγοριών αμειβόμενων υπαλλήλων στον ίδιο κλάδο αφού προβλέπεται ταχύτερη μισθολογική εξέλιξη για τους “άριστους” και αναστολή της μισθολογικής εξέλιξης για όσους αξιολογηθούν “ανεπαρκείς” ή “ακατάλληλοι”.

7) "Προβληματικοί" εργαζόμενοι

Οι προαγωγές των εργαζομένων και η εξέλιξή τους  εξαρτώνται άμεσα από τις εκθέσεις-αξιολογήσεις. Oι χαρακτηρισμοί των βαθμολογημένων υπαλλήλων σε «επαρκείς», «μέτριους», «ανεπαρκείς» και «ακατάλληλους», θα συνοδεύουν το φάκελο κάθε εργαζόμενου. Επιπροσθέτως, όπως περιγράφεται ρητά σε άλλους πρόσφατους νόμους, θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν ανά πάσα στιγμή στον εργασιακό βίο του υπάλληλου και από οποιαδήποτε πολιτική ηγεσία. Επίσης όπως αναφέρεται, όσοι χαρακτηριστούν δύο συνεχόμενες φορές «ανεπαρκείς» και «ακατάλληλοι», θα δημιουργήσουν μια «δεξαμενή προβληματικών» και δυνητικά «διαθέσιμων» υπαλλήλων, βλέποντας κοντά τους την πόρτα της εξόδου.

8) Στην Ειδική Επιτροπή Αξιολόγησης (η οποία αποτελείται μόνο από τους Γενικούς Διευθυντές)  που εξετάζει τις ενστάσεις των υπαλλήλων, οι αιρετοί εκπρόσωποι των εργαζομένων συμμετέχων χωρίς δικαίωμα ψήφου.

9) Ποσοστά στην αξιολόγηση

Η κυβέρνηση (με τη Διεύθυνση Παρακολούθησης και Στατιστικής Ανάλυσης των Βαθμολογιών Αξιολόγησης) εξασφαλίζει την εξουσία της να παρεμβαίνει στη βαθμολόγηση εφαρμόζοντας το “συντελεστή διόρθωσης”. Ουσιαστικά βάζει τα ποσοστά στην αξιολόγηση με “ έξυπνο” τρόπο αφού για παράδειγμα μπορεί να μειώσει τον αριθμό αυτών που έχουν αξιολογηθεί ως πολύ επαρκείς ή άριστοι υπάλληλοι.

10) Συγκροτείται η  Επιτροπή Ακρόασης (σε σχέση με τη λογοδοσία, τον κοινωνικό έλεγχο κλπ) που θα ασχολείται με τα αιτήματα κοινωνικών φορέων ή μεμονωμένων πολιτών. Είναι ολοφάνερο ότι όποιος ιδιώτης δεν ικανοποιείται από την υπηρεσιακή απόφαση ή άποψη ή θεωρεί ότι δεν καλύπτονται τα ατομικά του συμφέροντα θα καταφεύγει στην Επιτροπή στοχοποιώντας τον κάθε υπάλληλο ατομικά αφού ισχύει η μνημονιακή ρύθμιση που αφήνει τον υπάλληλο εκτεθειμένο και υπόλογο για τις υπηρεσιακές αποφάσεις.

11) Η «αξιολόγηση» σχετίζεται και με την κινητικότητα, όπως αναφέρεται στο σχετικό νόμο 4440/2016, ο οποίος προβλέπει υποχρεωτική μετακίνηση υπαλλήλων -ακόμη κι εκτός νομού-, αρκεί ο φορέας προέλευσης να έχει κάλυψη στο ελάχιστο 50% των θέσεών του.

12) Αξιολογούνται οι δραστηριότητες επιμόρφωσης. 

Αλήθεια, ποιοί συνάδελφοι έχουν τη δυνατότητα να συμμετέχουν σε αυτές τις δραστηριότητες;

Όλοι και όλες γνωρίζουμε τις υπόγειες διαδρομές, τις σχέσεις και τις παρεμβάσεις των φαρμακευτικών και άλλων εταιριών προκειμένου να καλύπτουν τα έξοδα για σεμινάρια. Όλοι και όλες γνωρίζουμε ότι η επιλογή αυτών που θα σταλούν  με έξοδα φαρμακευτικής ή άλλης εταιρείας γίνεται πολλές φορές με άλλου...είδους κριτήρια! Πού είναι η δωρεάν και ισότιμη επιμόρφωση όλων των συναδέλφων;

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

 Αυτή η αξιολόγηση, όπως και η προηγούμενη, είναι "κομένη και ραμένη" στα μέτρα των μνημονικών δεσμεύσεων της κυβέρνησης και  οδηγεί  στο ίδιο αποτέλεσμα:

α) Στη συρρίκνωση του δημοσίου και των υπηρεσιών του με την κατάργηση- συγχώνευση μονάδων και δομών που θα αξιολογηθούν αρνητικά με ό,τι αυτό σημαίνει για τους εργαζόμενους

β) Στην περαιτέρω εντατικοποίηση της δουλειάς για τους εργαζόμενους, την κατάργηση των εργασιακών δικαιωμάτων, την διεύρυνση και παγίωση των ελαστικών σχέσεων εργασίας και εν τέλει η ολοκληρωτική παράδοση των υπηρεσιών στα ιδιωτικά συμφέροντα με ό,τι αυτό σημαίνει για την κοινωνία και τους εργαζόμενους.

Στο πλαίσιο της απόφασης της ΑΔΕΔΥ για απεργία – αποχή  από κάθε διαδικασία αξιολόγησης σ’ όλα τα επίπεδα και συγκεκριμένα από κάθε ενέργεια που συνδέεται με την περιγραφόμενη στο άρθρο 14 του ν.4369/2016 διαδικασία, οργανώνουμε τη συλλογική αντίσταση βήμα- βήμα που θα οδηγήσει σε ναυάγιο και τη νέα αξιολόγηση.

Οι εργαζόμενοι παραδίδουμε τα έντυπα αξιολόγησης στο Σωματείο.

Κανένας εργαζόμενος δεν αξιολογεί ούτε τον προϊστάμενό του, ούτε τον υφιστάμενό του, ούτε τον εαυτό του.

Aναδημοσίευση από Ενωτική Κίνηση Εργαζομένων Λαϊκού