Α. ΦΛΕΜΙΓΚ: ΞΕΜΕΝΟΥΜΕ ΑΠΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ!

<<Ταυτόχρονα όμως φαίνεται πως και η σημερινή πολιτική ηγεσία θέλει στην πραγματικότητα να συρρικνώσει και ουσιαστικά να κλείσει το Φλέμιγκ, ακολουθώντας τη μνημονιακή δέσμευση, άσχετα αν θα έχει την ταμπέλα "ΚΛΕΙΣΤΟ" ή τυπικά θα διατηρήσει κάποιες υπηρεσίες δορυφορικά του Σισμανογλείου, τουλάχιστον για ένα κρίσιμο διάστημα....Στο βασικό ζήτημα του προσωπικού, βλέπουμε πως ενώ οι "εκτακτες διευκολύνσεις" (παλιά νομίζουμε τα λέγανε  ρουσφέτια)  γίνονται με απίστευτη ευκολία και "fast track" διαδικασίες καθώς  ευκαιριακά βολεύουν και την πολιτική ηγεσία, οι όποιες διαδικασίες ενίσχυσης - αυτές που μπορούν αντικειμενικά να γίνουν - ή δεν γίνονται καθόλου ή καθυστρούν τόσο πολύ και μας "βγάζουν την ψυχή". >>>

Πολλές φορές έχουμε τονίσει την έλλειψη προσωπικού.  Πολλές φορές έχουμε ακόμα πει πως πέρα από τη γενικότερη κατάσταση, στην περίπτωσή μας, χρησιμοποιείται και εργαλειακά, προκειμένου να καταρρεύσει το Νοσοκομείο και να οδηγηθεί σε κλείσιμο, χωρίς να πάρει κανένας την ευθύνη γι' αυτό. 

Η ιστορία έδειξε πως το ότι έμεινε ως τώρα ανοιχτό δεν ήταν βέβαια αποτέλεσμα του ότι η (προηγούμενη) Κυβέρνηση, που αποφάσισε να το κλείσει μαζί με άλλα 11 Νοσοκομεία - που κατάφερε και έκλεισε - εισάκουσε ευγενικά το αίτημά μας! Ήταν αποτέλεσμα των κινητοποιήσεων και του αγώνα μας αλλά και της έκφρασης του κόσμου της περιοχής. Επέφερε πολιτικό κόστος που πλήρώθηκε, όπως επίσης φάνηκε. 

Η προεκλογική δέσμευση της σημερινής κυβέρνησης, ότι δεν θα κλείσει και θα αναπτυχθεί το Νοσοκομείο,  φέρνει και αυτή ένα πολιτικό βάρος που δεν μπορεί εύκολα να αγνοηθεί. Ταυτόχρονα όμως φαίνεται πως και η σημερινή πολιτική ηγεσία θέλει στην πραγματικότητα να συρρικνώσει και ουσιαστικά να κλείσει το Φλέμιγκ, ακολουθώντας τη μνημονιακή δέσμευση, άσχετα αν θα έχει την ταμπέλα "ΚΛΕΙΣΤΟ" ή τυπικά θα διατηρήσει κάποιες υπηρεσίες δορυφορικά του Σισμανογλείου, τουλάχιστον για ένα κρίσιμο διάστημα.

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ, ΠΡΟΣΧΗΜΑΤΙΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΕΣ ΕΠΙΔΙΩΞΕΙΣ. 

Η μέχρι τώρα πορεία δείχνει τη...διολίσθιση πολιτικής ηγεσίας και Διοίκησης, από τα μεγάλα λόγια στήριξης, τις συγκεντρώσεις διαλόγου, που μόνο διάλογος δεν ήταν,στην επιμονή στα ίδια σχέδια  που υποβαθμίζουν και οδηγούν σε κλείσιμο το Νοσοκομείο. Παρουσιάστηκαν ως αναβάθμιση και στρατηγικός σχεδιασμός, ουσιαστικά οι επιδιώξεις της προηγούμενης κυβέρνησης, διατυπωμένες  με άλλα λόγια - καλύτερα, αφού οι "μελέτες" είχαν ανατεθεί, επί πληρωμή,  σε ειδικούς! 

Φαίνεται δηλαδή πως και η σημερινή πολιτική ηγεσία θέλει στην πραγματικότητα να συρρικνώσει και ουσιαστικά να κλείσει το Φλέμιγκ, ακολουθώντας τη μνημονιακή δέσμευση, άσχετα αν θα έχει την ταμπέλα "ΚΛΕΙΣΤΟ" ή τυπικά θα διατηρήσει κάποιες υπηρεσίες δορυφορικά του Σισμανογλείου, τουλάχιστον για ένα κρίσιμο διάστημα.

Αποδείχτηκε ότι επρόκειτο αποκειστικά επικοινωνιακή διαχείριση, στάχτη στα μάτια για τους εργαζόμενους και το λαό της περιοχής, των πραγματικών προθέσεων και σχεδιασμών.

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

Ωστόσο η αντίδραση μας ως Σωματείο αλλά και η συμμετοχή των φορέων της περιοχής κλπ, στις περιπτώσεις που το καταφέραμε, έφερε αποτελέσματα και ανέσχεσε - ανέβαλε σχέδια που θα είχαν προ πολλού εφαρμοστεί σε βάρος των εργαζομένων και του Νοσοκομείου. (Δε θα συζητούσαμε σήμερα για χειρουργικό τομέα, για πλυντήρια, για αυτό - το ελάχιστο - προσωπικό που κρατήσαμε στο Νοσοκομείο, για την όποια βοήθεια σε κάποιες ειδικότητες κλπ) Όλα αυτά βέβαια είναι κάθε στιγμή προϊόν - όχι διαπραγμάτευσης - αλλά πάλης και συσχετισμού. Εξαρτώνται απόλυτα από την αντίστασή μας.

Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΟΔΗΓΕΙ ΣΕ ΚΑΤΑΡΕΥΣΗ !

Επανερχόμενοι στο βασικό ζήτημα του προσωπικού, βλέπουμε πως ενώ οι "εκτακτες διευκολύνσεις" (παλιά νομίζουμε τα λέγανε  ρουσφέτια)  γίνονται με απίστευτη ευκολία και "fast track" διαδικασίες καθώς  ευκαιριακά βολεύουν και την πολιτική ηγεσία, οι όποιες διαδικασίες ενίσχυσης - αυτές που μπορούν αντικειμενικά να γίνουν - ή δεν γίνονται καθόλου ή καθυστρούν τόσο πολύ και μας "βγάζουν την ψυχή". 

Παράδειγμα, πως ενώ κυκλοφορεί ως φήμη η ενίσχυση με μια τραπεζοκόμα από συνεργείο  - εκεί που χρειάζονται τουλάχιστον τρεις μόνιμα -, καθυστερεί για μήνες και οι ήδη υπάρχουσες έχουν κυριολεκτικά διαλυθεί, όλες με ορθοπεδικά χειρουργεία στις πλάτες τους. Την ίδια στιγμή και με τις ίδιες διαδικασίες προσλαμβάνονται δύο για το Σισμανόγλειο που επίσης χρειάζονται.

Το ίδιο συμβαίνει με την Τεχνική Υπηρεσία που με τα χίλια ζόρια δύο παλίοι τεχνικοί κάνουν τα πάντα, από ξυλουργικά μέχρι ηλεκτρολογικά και υδραυλικά, είτε είναι στην ειδικότητά τους είτε όχι...

Δεν συζητάμε καθόλου για τους τεχνολόγους που πολλές φορές υπάρχουν βάρδιες που δεν καλύπτονται επιδή δεν φτάνουν οι εργαζόμενοι.

Το Νοσηλευτικό προσωπικό; Ακόμα χειρότερα όταν βάρδιες της μονάδας βγαίνουν με ένα νοσηλευτή στη βάρδια και οι υπόλοιπες κλινικές έχουν κατά κανόνα "μονο-βάρδιες"

Τι να πούμε για τους μαγείρους και στο προσωπικό της κουζίνας;  Εκεί ένας αν αρρωστήσει, φαγητό δε μαγειρεύεται για τους αρρώστους!

Έχουμε ήδη τονίσει πως το κύμα συνταξιοδοτήσεων μεγάλου αριθμού γιατρών στο τέλος του χρόνου, θα οδηγήσει στο κλείσιμο ή στο λειτουργικό στραγγαλισμό ολόκληρων κλινικών από αυτές που έχουν απομείνει.

Η Διοικητική υποστήριξη επίσης και η υποστήριξη των εργαστηρίων (παρασκευαστές - γιατροί) είναι τραγική. Κι' εδώ εργαστήρια κλειστά για ολόκληρες βάρδιες, μεταφορα εξετάσεων από δω κι' από ΄κει με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε καθυστερήσεις, αλλοιωσεις δειγμάτων, αξιοπιστία κλπ (Και τα εργαστήρια σχεδίαζαν να τα κλείσουν, όπως έγινε με το Φαρμακείο κλπ)

Για όλα αυτά η Διοίκηση και η πολιτική ηγεσία - ΥΠΕ, δεν κάνουν ούτε αυτά που μπορούν. Γι' αυτό λέμε πως περιμένουν στωϊκά να κλείσει το Νοσοκομείο...από μόνο του! Πως διαχειρίζονται εργαλειακά τα προβλήματα, ώστε να κάμψουν τις όποιες αντιδράσεις από το αποδεκατισμένο και τσακισμένο προσωπικό.

...ΑΚΟΜΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ!

Όμως, αυτό ακριβώς το προσωπικό παίνει συγχαρητήρια για την αυταπάρνηση και το φιλότιμό του από τους αρρώστους μας. Ιδιαίτερα από τους βαρειά πάσχοντες και από τους "μόνιμους" που μπορούν και συγκρίνουν την κατάσταση. Πχ σε ΜΤΝ και Περιτοναϊκή κάθαρση, ξέρουν με τα μικρά τους ονόματα τους ανθρώπους που τους φροντίζουν, βλέπουν τι τραβάνε και εκτιμούν την προσφορά τους. 

Αυτό λοιπόν το κουρασμένο και απογοητευμένο προσωπικό αγωνίστηκε και κράτησε το Νοσοκομείο μέχρι σήμερα. Πως λοιπόν όσοι σήμερα αιθάνονται ασφαλείς πως θα εφαρμόσουν τα σχέδιά τους εύκολά, είναι σίγουροι ότι δεν θα το ξανακάνει;

ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΜΑΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ!

ΝΑ ΜΗΝ ΚΛΕΙΣΕΙ ΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ

ΝΑ ΕΝΙΣΧΥΘΕΙ ΑΜΕΣΑ ΣΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ

ΝΑ ΑΝΟΙΞΟΥΝ ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΠΟΥ ΕΚΛΕΙΣΑΝ

ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙ ΝΑ ΠΑΡΕΧΕΙ ΔΩΡΕΑΝ ΚΑΙ ΠΛΗΡΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ ΣΤΟ ΛΑΟ!