Γράμμα από έναν..."δικό μας"

    Από τον "δικό" μας  Σπύρο Παπακωνσταντίνου που, όπως και πολλοί άλλοι συνάδελφοι, μετακινήθηκε μετά από 25 χρόνια, από το Φλέμιγκ στο Γεννηματά, πήραμε την παρακάτω επιστολή που με χαρά αναρτούμε.
Πανταχού παρών ο Σπύρος, είναι από τους συναδέλφους που αποτέλεσε για πολλά χρόνια συνδικαλιστής, συμμετείχε πάντοτε ενεργά και με το προσωπικό του παράδειγμα συνέβαλλε δημιουργικά στη δράση του Σωματείου. Είναι σίγουρο πως με το ίδιο πάθος στηρίζει και αγωνίζεται μαζί με τους εργαζόμενους στο "ΓΕΝΝΗΜΑΤΑ", χωρίς όπως φαίνεται να "χαρίζει" ούτε μια στιγμή απ' αυτές που όλοι μαζί ζήσαμε στο "ΦΛΕΜΙΓΚ"

ΜΗΝΥΜΑ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ ΜΟΥ 

ΣΤΟ ''ΑΜΑΛΙΑ ΦΛΕΜΙΓΚ'' ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ...

Καιρό τώρα ήθελα ν' αξιοποιήσω το blog του Σωματείου και ν' απευθυνθώ στους συναδέλφους μου που περάσαμε μαζί πάνω από 25 συναπτά χρόνια. Βλέπετε, όταν κάποιος βρίσκεται σ' ένα χώρο δουλειάς τόσα χρόνια, δεν είναι εύκολο να ''ξεχάσει''. Άσε που δεν το θέλει κιόλας.
Νομίζω ότι το νοσοκομείο έχει μπει σε κρίσιμη φάση. Έχασε τα 3/5 των εργαζομένων του. Τμήματα κλείσανε. Άλλα ''μετακινήθηκαν'' και άλλα όχι. Συνολικά επικρατεί μια κατάσταση διάλυσης που δεν προδιαγράφει τίποτε θετικό για το μέλλον. Ήτανε, άραγε, ''γραφτό'' αυτό που συνέβη; Μόνο ''αφελείς'' θα σκεφτόντουσαν κάτι τέτοιο.
Η αποδόμηση του νοσοκομείου υπήρξε ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ στο πλαίσιο της γενικότερης επίθεσης Ευρωπαϊκής Ένωσης, Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και Κυβέρνησης. Πρόκειται για συγκεκριμένη πολιτική ΚΛΕΙΣΙΜΑΤΟΣ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΩΝ και ΜΟΝΑΔΩΝ ΥΓΕΙΑΣ, με άμεσες επιπτώσεις (αναφορικά με το Φλέμιγκ) στο λαό της ευρύτερης περιοχής. Λιγότερες κρατικές δομές υγείας συνεπάγονται το ''σπρώξιμο'' των ασθενών που έχουν να πληρώσουν στον ιδιωτικό τομέα και των υπολοίπων στον ...καιάδα. Τί αξία έχει, άλλωστε, η ανθρώπινη ζωή μέσα στο απάνθρωπο καπιταλιστικό - ιμπεριαλιστικό σύστημα που ζούμε;
H ''εκδίωξη'' 300 περίπου συναδέλφων στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα της Αττικής δεν υπήρξε δική τους επιλογή. Κανείς δεν εγκαταλείπει ένα χώρο δουλειάς, όταν εργάζεται σ' αυτόν τόσα χρόνια και τον ξέρει από κάθε άποψη. Και αν οι διαθεσιμότητες δεν μετατράπηκαν σε απολύσεις οφείλεται ΜΟΝΟ στον δικό μας αγώνα, στην πίεση που ασκήσαμε και στην πολιτική φθορά που προκαλέσαμε στην συγκυβέρνηση Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ.
Δύσκολες μέρες μας περιμένουν όλους μας. Και γιατί δεν πρόκειται να σταματήσει η επίθεση ενάντια στο λαό και τους εργαζόμενους και επειδή ΔΕΝ ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΑΝ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ. Από την άποψη αυτή είμαι βέβαιος ότι θα βρεθούμε ξανά και ξανά στους δρόμους του αγώνα.
Διάλυση του ΕΟΠΥΥ και της πρωτοβάθμιας περίθαλψης, κλείσιμο-συρρίκνωση νοσοκομείων σε Αττική, Θεσσαλονίκη αλλά και στην επαρχία, διαθεσιμότητες-απολύσεις συναδέλφων μας συγκεκριμένων χώρων ή κλάδων-ειδικοτήτων είναι προ των πυλών. Κι αν το εισητήριο των 25 ευρώ μετακυλίστηκε στον καπνό και τα τσιγάρα για λόγους τακτικής, είναι βέβαιο ότι η κυβέρνηση θα επανέλθει σύντομα με ανάλογα χαράτσια. Γιατί θέλει να καταργήσει το δικαίωμα του λαού στην πλήρη και δωρεάν περίθαλψη χωρίς προϋποθέσεις.
Αγαπημένοι μου συνάδελφοι, ψηλά το κεφάλι!!! Οργανωθείτε πραγματικά στο Σωματείο. Συμμετέχετε στις Γενικές Συνελεύσεις, συγκεντρώσεις, διαδηλώσεις, απεργίες. Πάρτε την τύχη της ζωής σας στα χέρια σας. Για να μη ξαναζήσουμε ανάλογες στιγμές σαν αυτές των διαθεσιμοτήτων-απολύσεων. Για να δείξουμε στους υπηρέτες της τρόικας το μπόι μας. Γιατί αν δεν αγωνιστούμε μαζικά και αποφασιστικά σήμερα, αύριο ίσως να είναι πολύ αργά.

Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς Σπύρος Παπακωνσταντίνου