Είναι γνωστό πως το τελευταίο διάστημα, ένα (ακόμα) σοβαρό πρόβλημα έχει εκδηλωθεί στο Νοσοκομείο, σε τέτοιο μάλιστα βαθμό που απείλησε την ίδια τη λειτουργία του. Πρόκειται για την έλλειψη των αναισθησιολόγων, που έφτασε στο σημείο να μην μπορεί να εξασφαλιστεί ούτε η ελάχιστη σύνθεση προκειμένου, όχι να εφημερεύσει, αλλά ούτε καν να λειτουργήσει το Νοσοκομείο.
Το πρόβλημα δεν προέκυψε ξαφνικά. Οι αποχωρήσεις, συνταξιοδοτήσεις κλπ του προσωπικού, ήταν πάνω - κάτω γνωστές και είχαν επισημανθεί έγγραφα και προφορικά στη Διοίκηση, ήδη από το 2015. Συνεπώς η λύση του προβλήματος, που δεν είναι ξεκομμένη από τη γενικότερη κατάσταση που ζούμε όλοι, έχει άμεση σχέση με τον προσανατολισμό διαχρονικά των Διοικήσεων και των πολιτικών επιλογών που ασκήθηκαν στη Δημόσια Υγεία τα τελευταία χρόνια.
Αν αναφερόμαστε ιδιαίτερα στο συγκεκριμένο ζήτημα, δεν είναι γιατί το ξεχωρίζουμε πχ από την έλλειψη του Νοσηλευτικού προσωπικού, αλλά γιατί μπορεί να έχει ΑΜΕΣΑ καταστροφικές συνέπειες για το Νοσοκομείο. Οι επιπτώσεις του μπορούν να οδηγήσουν στην αναστολή της λειτουργίας του και σε κίνδυνο για τις ζωές των ασθενών.
Θεωρούμε πως πρέπει όλοι οι συνάδελφοι να ενημερωθούν, έγκαιρα και έγκυρα από το Σωματείο τόσο για τις ενέργειες που το ίδιο έκανε, όσο και για τη στάση όλων των υπολοίπων φορέων στο Συγκρότημα. Αυτός είναι και ο σκοπός αυτού του σημειώματος.
Όταν λοιπόν, πριν μερικές μέρες και παρά τις προειδοποιήσεις μας, ο κόμπος έφτασε στο χτένι, σε συνάντηση που είχαμε με το Διοικητή πήραμε τη διαβεβαίωση πως θα εξασφαλιστεί με βοήθεια από το άλλο Νοσοκομείο του Συγκροτήματος η παρουσία αναισθησιολόγου όπως απαιτείται για την ασφαλή λειτουργία του. (Κατ' ελάχιστο ένας στην καθημερινή λειτουργία και δύο σε γενική εφημερία) . Η "βοήθεια" όμως που τελικά υιοθετήθηκε, μετά από έγγραφη παρέμβαση της Ιατρικής Υπηρεσίας του Σισμανογλείου ήταν να αναλάβει το Σισμανόγλειο όποιο έκτακτο περιστατικό προέκυπτε, υπό την προϋπόθεση ότι ο ασθενής θα διακομιζόταν εκεί!
Θεωρήσαμε ως Σωματείο αυτή τη "λύση" που εν τω μεταξύ χρειάστηκε δύο ασθενείς να την υποστούν, απαράδεκτη και επικίνδυνη.
Άμεσα (την επομένη) επισκεφτήκαμε τη Διοίκηση της 1ης Υ.ΠΕ όπου θέσαμε το πρόβλημα, ως κυρίαρχο τη δεδομένη στιγμή, ανάμεσα στις άλλες ελλείψεις προσωπικού (Νοσηλευτικό, Τραπεζοκόμες κλπ). Εύκολα μπορεί να αντιληφθεί κανείς, τόσο τη φόρτιση όσο και την πίεση μπροστά στον κίνδυνο για το Νοσοκομείο και τους ασθενείς. Από την Υ.ΠΕ εξασφαλίστηκε κατά παρέκκλιση των κανονικών διαδικασιών διορισμός ενός επικουρικού γιατρού και η μετακίνηση μίας ακόμη συναδέλφου από άλλο Νοσοκομείο. Τονίζουμε εδώ πως για να εξομαλυνθεί η κατάσταση ώστε με "ανθρώπινη" εφημέρευση των γιατρών να βγαίνει το πρόγραμμα, χρειάζονται τρεις αναισθησιολόγοι σε μόνιμη βάση και όχι δύο σε προσωρινή! Ωστόσο ακόμα και αυτή η εξέλιξη ήταν καλύτερη από το τίποτα.
Στο διάστημα αυτό (την Τετάρτη) συνεδρίασε και το Επιστημονικό Συμβούλιο του Φλέμιγκ και επιβεβαίωσε με τη σειρά του, πως το Νοσοκομείο δεν μπορεί να λειτουργήσει χωρίς αναισθησιολόγο ενώ η λύση της μεταφοράς ασθενών που έχουν ανάγκη επείγουσας επέμβασης σε άλλο Νοσοκομείο είναι επιστημονικά απαράδεκτη και επικίνδυνη (η διατύπωση - ως ουσία της απόφασης - δική μας, η ίδια η απόφαση είναι στη διάθεση των μελών μας).
Αντίστοιχη απόφαση πήρε και η επιτροπή της ΕΙΝΑΠ στο Νοσοκομείο, η οποία στάλθηκε στη Διοίκηση και στους συνδικαλιστικούς φορείς των γιατρών.
'Ηταν πλέον ξεκάθαρο σε όλους, πόσο επικίνδυνη και οριακή ήταν η κατάσταση. Από την πλευρά των εργαζομένων δεν υπήρχε άλλος δρόμος από εκείνον των κινητοποιήσεων, της ενημέρωσης του λαού της περιοχής, του αγώνα για να μην κλείσει το Νοσοκομείο αλλά και της απόδοσης των ευθυνών για την κατάσταση που δημιουργήθηκε.
Σήμερα Παρασκευή, συγκλήθηκε το Δ.Σ. του Συγκροτήματος με πρώτο θέμα την αντιμετώπιση του προβλήματος. Θεωρήσαμε πως ως Δ.Σ. του Σωματείου έπρεπε να παρέμβουμε, να ενημερώσουμε τη Διοίκηση για την απόφασή μας και να απαιτήσουμε να λυθεί το πρόβλημα, να μπουν μπροστά οι διαδικασίες για μόνιμη λύση και να μην κλείσει το Νοσοκομείο. Τονίσαμε πως δεν μας αφορά ως Σωματείο, "τεχνικά" η λύση (παρ' ότι είναι προφανής) που θα επιλέξει η Διοίκηση για το μικρό χρονικό διάστημα μέχρι να αναλάβουν υπηρεσία οι συνάδελφοι που τοποθετήθηκαν.
Μετά την Τοποθέτησή μας, ακολούθησε η εισήγηση του Διοικητή, αλλά και άλλων συμβούλων, η οποία ήταν πως θα καλυφθούν οι ανάγκες με αναισθησιολόγο από το Σισμανόγλειο που θα εφημερεύει στο Νοσοκομείο μας. Αυτή ήταν και η λύση που τελικά υιοθετήθηκε.
Έτσι έχει συνάδελφοι (εν συντομία - πιστέψτε μας) η εξέλιξη του ζητήματος.
Θέλουμε να τονίσουμε πως η λύση που δόθηκε, τόσο με τη μετακινούμενη συνάδελφο, όσο και με τον επικουρικό γιατρό είναι ΕΝΤΕΛΩΣ ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ. Είναι ευθύνη της Διοίκησης και της πολιτικής ηγεσίας να λύσουν "πραγματικά" το πρόβλημα. Είναι ευθύνη δικιά μας να πιέσουμε σ' αυτή την κατεύθυνση. Και θα το κάνουμε. Δεν αφήσαμε το Νοσοκομείο να κλείσει την εποχή των διαθεσιμοτήτων, θα το υπερασπιστούμε και τώρα!
Το πρόβλημα δεν προέκυψε ξαφνικά. Οι αποχωρήσεις, συνταξιοδοτήσεις κλπ του προσωπικού, ήταν πάνω - κάτω γνωστές και είχαν επισημανθεί έγγραφα και προφορικά στη Διοίκηση, ήδη από το 2015. Συνεπώς η λύση του προβλήματος, που δεν είναι ξεκομμένη από τη γενικότερη κατάσταση που ζούμε όλοι, έχει άμεση σχέση με τον προσανατολισμό διαχρονικά των Διοικήσεων και των πολιτικών επιλογών που ασκήθηκαν στη Δημόσια Υγεία τα τελευταία χρόνια.
Αν αναφερόμαστε ιδιαίτερα στο συγκεκριμένο ζήτημα, δεν είναι γιατί το ξεχωρίζουμε πχ από την έλλειψη του Νοσηλευτικού προσωπικού, αλλά γιατί μπορεί να έχει ΑΜΕΣΑ καταστροφικές συνέπειες για το Νοσοκομείο. Οι επιπτώσεις του μπορούν να οδηγήσουν στην αναστολή της λειτουργίας του και σε κίνδυνο για τις ζωές των ασθενών.
Θεωρούμε πως πρέπει όλοι οι συνάδελφοι να ενημερωθούν, έγκαιρα και έγκυρα από το Σωματείο τόσο για τις ενέργειες που το ίδιο έκανε, όσο και για τη στάση όλων των υπολοίπων φορέων στο Συγκρότημα. Αυτός είναι και ο σκοπός αυτού του σημειώματος.
Όταν λοιπόν, πριν μερικές μέρες και παρά τις προειδοποιήσεις μας, ο κόμπος έφτασε στο χτένι, σε συνάντηση που είχαμε με το Διοικητή πήραμε τη διαβεβαίωση πως θα εξασφαλιστεί με βοήθεια από το άλλο Νοσοκομείο του Συγκροτήματος η παρουσία αναισθησιολόγου όπως απαιτείται για την ασφαλή λειτουργία του. (Κατ' ελάχιστο ένας στην καθημερινή λειτουργία και δύο σε γενική εφημερία) . Η "βοήθεια" όμως που τελικά υιοθετήθηκε, μετά από έγγραφη παρέμβαση της Ιατρικής Υπηρεσίας του Σισμανογλείου ήταν να αναλάβει το Σισμανόγλειο όποιο έκτακτο περιστατικό προέκυπτε, υπό την προϋπόθεση ότι ο ασθενής θα διακομιζόταν εκεί!
Θεωρήσαμε ως Σωματείο αυτή τη "λύση" που εν τω μεταξύ χρειάστηκε δύο ασθενείς να την υποστούν, απαράδεκτη και επικίνδυνη.
Άμεσα (την επομένη) επισκεφτήκαμε τη Διοίκηση της 1ης Υ.ΠΕ όπου θέσαμε το πρόβλημα, ως κυρίαρχο τη δεδομένη στιγμή, ανάμεσα στις άλλες ελλείψεις προσωπικού (Νοσηλευτικό, Τραπεζοκόμες κλπ). Εύκολα μπορεί να αντιληφθεί κανείς, τόσο τη φόρτιση όσο και την πίεση μπροστά στον κίνδυνο για το Νοσοκομείο και τους ασθενείς. Από την Υ.ΠΕ εξασφαλίστηκε κατά παρέκκλιση των κανονικών διαδικασιών διορισμός ενός επικουρικού γιατρού και η μετακίνηση μίας ακόμη συναδέλφου από άλλο Νοσοκομείο. Τονίζουμε εδώ πως για να εξομαλυνθεί η κατάσταση ώστε με "ανθρώπινη" εφημέρευση των γιατρών να βγαίνει το πρόγραμμα, χρειάζονται τρεις αναισθησιολόγοι σε μόνιμη βάση και όχι δύο σε προσωρινή! Ωστόσο ακόμα και αυτή η εξέλιξη ήταν καλύτερη από το τίποτα.
Στο διάστημα αυτό (την Τετάρτη) συνεδρίασε και το Επιστημονικό Συμβούλιο του Φλέμιγκ και επιβεβαίωσε με τη σειρά του, πως το Νοσοκομείο δεν μπορεί να λειτουργήσει χωρίς αναισθησιολόγο ενώ η λύση της μεταφοράς ασθενών που έχουν ανάγκη επείγουσας επέμβασης σε άλλο Νοσοκομείο είναι επιστημονικά απαράδεκτη και επικίνδυνη (η διατύπωση - ως ουσία της απόφασης - δική μας, η ίδια η απόφαση είναι στη διάθεση των μελών μας).
Αντίστοιχη απόφαση πήρε και η επιτροπή της ΕΙΝΑΠ στο Νοσοκομείο, η οποία στάλθηκε στη Διοίκηση και στους συνδικαλιστικούς φορείς των γιατρών.
'Ηταν πλέον ξεκάθαρο σε όλους, πόσο επικίνδυνη και οριακή ήταν η κατάσταση. Από την πλευρά των εργαζομένων δεν υπήρχε άλλος δρόμος από εκείνον των κινητοποιήσεων, της ενημέρωσης του λαού της περιοχής, του αγώνα για να μην κλείσει το Νοσοκομείο αλλά και της απόδοσης των ευθυνών για την κατάσταση που δημιουργήθηκε.
Σήμερα Παρασκευή, συγκλήθηκε το Δ.Σ. του Συγκροτήματος με πρώτο θέμα την αντιμετώπιση του προβλήματος. Θεωρήσαμε πως ως Δ.Σ. του Σωματείου έπρεπε να παρέμβουμε, να ενημερώσουμε τη Διοίκηση για την απόφασή μας και να απαιτήσουμε να λυθεί το πρόβλημα, να μπουν μπροστά οι διαδικασίες για μόνιμη λύση και να μην κλείσει το Νοσοκομείο. Τονίσαμε πως δεν μας αφορά ως Σωματείο, "τεχνικά" η λύση (παρ' ότι είναι προφανής) που θα επιλέξει η Διοίκηση για το μικρό χρονικό διάστημα μέχρι να αναλάβουν υπηρεσία οι συνάδελφοι που τοποθετήθηκαν.
Μετά την Τοποθέτησή μας, ακολούθησε η εισήγηση του Διοικητή, αλλά και άλλων συμβούλων, η οποία ήταν πως θα καλυφθούν οι ανάγκες με αναισθησιολόγο από το Σισμανόγλειο που θα εφημερεύει στο Νοσοκομείο μας. Αυτή ήταν και η λύση που τελικά υιοθετήθηκε.
Έτσι έχει συνάδελφοι (εν συντομία - πιστέψτε μας) η εξέλιξη του ζητήματος.
Θέλουμε να τονίσουμε πως η λύση που δόθηκε, τόσο με τη μετακινούμενη συνάδελφο, όσο και με τον επικουρικό γιατρό είναι ΕΝΤΕΛΩΣ ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ. Είναι ευθύνη της Διοίκησης και της πολιτικής ηγεσίας να λύσουν "πραγματικά" το πρόβλημα. Είναι ευθύνη δικιά μας να πιέσουμε σ' αυτή την κατεύθυνση. Και θα το κάνουμε. Δεν αφήσαμε το Νοσοκομείο να κλείσει την εποχή των διαθεσιμοτήτων, θα το υπερασπιστούμε και τώρα!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.