Με αφορμή την τις δυσκολίες της εποχής, τώρα που οι εργαζόμενοι στα Νοσοκομεία, οι νοσηλευτές, οι γιατροί, οι καθαρίστριες, οι διοικητικοί,οι τεχνικοί...όλοι εμείς, δίνουμε αγώνα ζωής. Αγώνα άνισο χωρίς όπλα, χωρίς προσωπικό, τώρα που ετοιμάσαμε "ειδικό" Τμήμα, χωρίς μηχανήματα, χωρίς τα σωστά μέσα προστασίας, χωρίς υποδομές, τώρα που κυνηγάμε τη μάσκα (την απλή...) με το ντουφέκι, σχεδόν αναγκαστικά η σκέψη μας γύρισε πίσω στο 2013, τότε που έκλειναν Νοσοκομεία σαν "άχρηστα", τότε που είμαστε οι "τεμπέληδες"...
Όσο και αν σήμερα η πανδημία ξεπλένει κάθε βρωμιά, κάθε ξεπούλημα και κάθε ξετσιπωσιά που κοστίζει ζωές, δεν ξεχνάμε πως για τη σημερινή άθλια κατάσταση της δημόσιας περίθαλψης, κομβικό σημείο υπήρξαν τα μνημονιακά λουκέτα, τα χιλιάδες καταργημένα κρεβάτια και οι διαθεσιμότητες του 2013 που οι περισσότεροι από εμάς τους εργαζόμενους στο Φλέμιγκ, και σε άλλα νοσοκομεία τα ζήσαμε στο πετσί μας.
Ταυτόχρονα όμως ζήσαμε και στιγμές ανάτασης και αγώνα, ήττες αλλά και νίκες, όπως το ότι έμεινε το Φλέμιγκ λαβωμένο αλλά ανοιχτό. Το κυριότερο: Με τους αγώνες που ξεσηκώσαμε αποτρέψαμε επόμενα λουκέτα, απολύσεις που σχεδιάζονταν για την "επόμενη μέρα", φρενάραμε την επίθεση στην περίθαλψη.
Με αυτή την αφορμή και με την πεποίθηση πως ο μόνος δρόμος και ελπίδα είναι ο αγώνας να συνεχιστεί, αναρτούμε παρακάτω ένα μικρό χρονικό εκείνης της περιόδου που βέβαια δεν αφορά μόνο το Φλέμιγκ. Η ερευνητική δουλειά είναι της...δικής μας Μελίνας Πλαστή.
ΟΙ ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΜΕΝΟΙ. ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΚΑΙ ΔΕΙΤΕ ΤΙ ΓΙΝΟΤΑΝ ΤΟΤΕ ΣΤΑ ΚΑΝΑΛΙΑ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ. ΕΥΤΥΧΩΣ ΕΜΕΙΝΑΝ ΑΔΙΑΨΕΥΣΤΕΣ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ...ΓΙΑ ΟΡΙΣΜΕΝΟΥΣ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΑΡΕΣΟΥΝ ΟΙ ΚΩΛΟΤΟΥΜΠΕΣ!
(για κατέβασμα σε παρουσίαση powerpoint ΕΔΩ)
-->
Όσο και αν σήμερα η πανδημία ξεπλένει κάθε βρωμιά, κάθε ξεπούλημα και κάθε ξετσιπωσιά που κοστίζει ζωές, δεν ξεχνάμε πως για τη σημερινή άθλια κατάσταση της δημόσιας περίθαλψης, κομβικό σημείο υπήρξαν τα μνημονιακά λουκέτα, τα χιλιάδες καταργημένα κρεβάτια και οι διαθεσιμότητες του 2013 που οι περισσότεροι από εμάς τους εργαζόμενους στο Φλέμιγκ, και σε άλλα νοσοκομεία τα ζήσαμε στο πετσί μας.
Ταυτόχρονα όμως ζήσαμε και στιγμές ανάτασης και αγώνα, ήττες αλλά και νίκες, όπως το ότι έμεινε το Φλέμιγκ λαβωμένο αλλά ανοιχτό. Το κυριότερο: Με τους αγώνες που ξεσηκώσαμε αποτρέψαμε επόμενα λουκέτα, απολύσεις που σχεδιάζονταν για την "επόμενη μέρα", φρενάραμε την επίθεση στην περίθαλψη.
Με αυτή την αφορμή και με την πεποίθηση πως ο μόνος δρόμος και ελπίδα είναι ο αγώνας να συνεχιστεί, αναρτούμε παρακάτω ένα μικρό χρονικό εκείνης της περιόδου που βέβαια δεν αφορά μόνο το Φλέμιγκ. Η ερευνητική δουλειά είναι της...δικής μας Μελίνας Πλαστή.
ΟΙ ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΜΕΝΟΙ. ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΚΑΙ ΔΕΙΤΕ ΤΙ ΓΙΝΟΤΑΝ ΤΟΤΕ ΣΤΑ ΚΑΝΑΛΙΑ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ. ΕΥΤΥΧΩΣ ΕΜΕΙΝΑΝ ΑΔΙΑΨΕΥΣΤΕΣ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ...ΓΙΑ ΟΡΙΣΜΕΝΟΥΣ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΑΡΕΣΟΥΝ ΟΙ ΚΩΛΟΤΟΥΜΠΕΣ!
(για κατέβασμα σε παρουσίαση powerpoint ΕΔΩ)
-->
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.