ΟΧΙ σε όλα από τον Υπουργό Υγείας στην ΠΟΕΔΗΝ!

Συνάντηση με τον υπουργό υγείας είχε σήμερα η ηγεσία της ΠΟΕΔΗΝ στο πλαίσιο της στάσης εργασίας και της συγκέντρωσης έξω από το Υπουργείο Υγείας.

Σε ό,τι αφορά στη συγκέντρωση, υπολειπόταν σε μαζικότητα τόσο σε σχέση με τις προηγούμενες κινητοποιήσεις, όσο, κυρίως και με τις ανάγκες της περιόδου. Ωστόσο η Διοίκηση της ΠΟΕΔΗΝ συναντήθηκε με τον νέο Υπουργό, ο οποίος, σε σχέση με το αίτημα των μονιμοποιήσεων και της παραμονής στη δουλειά των επικουρικών γιατρών, νοσηλευτών και όσων άλλων εργάζονται στα νοσοκομεία είπε "όχι" καθώς θα ανανεωθούν οι συμβάσεις τους μόνο για έξι μήνες, μέχρι τον Μάϊο του 2022. 

Όσον αφορά στους εργαζόμενους με συμβάσεις ορισμένου χρόνου δεν υπάρχει κυβερνητική απόφαση ανανέωσης των συμβάσεων τους αν και ο ίδιος είπε πως θα κάνει θετική εισήγηση.

Για τους εργαζομένους μέσω ΟΑΕΔ, ενημέρωσε ότι υπάρχει δέσμευση του υπουργείου Εργασίας, για παράταση ενός έτους και περιμένει την σχετική απόφαση.

Χωρίς αστερίσκο ήταν και το ΟΧΙ για την παύση των αναστολών στους υγειονομικούς.

Κατά τη γνώμη μας, για άλλη μία φορά, έγινε ξεκάθαρο πως η πολιτική της Κυβέρνησης, ανεξαρτήτως προσώπων επιμένει στην κατεύθυνση της διάλυσης των εργασιακών σχέσεων και στα Νοσοκομεία, στην κατάργηση της μονιμότητας και στην αποσάθρωση σε ό,τι έχει απομείνει από το σύστημα υγείας. Εξ' άλλου και οι πρόσφατες δηλώσεις της πολιτικής ηγεσίας (υπουργού και υφυπουργού) δείχνουν στην είσοδο του ιδιωτικού κεφαλαίου στην περίθαλψη, προαναγγέλλοντας "σχέδια" για συγχωνεύσεις, κλεισίματα νοσοκομείων και υπηρεσιών.

Ξεπούλημα σε ό,τι μπορεί να φέρει κέρδη, διακαής πόθος για απολύσεις και η όποια προστασία έναντι της πανδημίας να περιορίζεται στο εμβόλιο, όπως και η όποια "ευθύνη" να κατευθύνεται τεχνηέντως στους ανεμβολίαστους - λες και το κράτος δεν έχει καμία, δική του, ευθύνη για την τραγική κατάσταση της περίθαλψης και για τις χιλιάδες των θανάτων που πολλές απ' αυτές - ποτέ δε θα μάθουμε πόσοι - θα μπορούσαν να έχουν αποφευχθεί.

Είναι πλέον ξεκάθαρο πως οι κινητοποιήσεις των υγειονομικών είναι η μόνη δύναμη που μπορεί να ανατρέψει αυτή την κατάσταση. Τόσο σε 'ο, τι αφορά στην ανατροπή των αρνητικών συσχετισμών όσο και σε ό,τι αφορά στη συνδικαλιστική ηγεσία που πρέπει επιτέλους να υποχρεωθεί (από τους εργαζόμενους) να αφήσει τις συναντήσεις κορυφής και να προχωρήσει σε κινητοποιήσεις οργανωμένες, συντονισμένες με διάρκεια και αποφασιστικότητα που θα φέρουν αποτελέσματα.