Σημ. Αναρτούμε παρακάτω την ανακοίνωση των συναδέλφων με αφορμή τον αγώνα για την ακύρωση της αξιολόγησης. Ιδιαίτερα αιχμηρή αλλά και διαφωτιστική κατά τη γνώμη μας, καθώς σωστά εκτιμά τα χαρακτηριστικά της επιχειρούμενης "αξιολόγησης". Μάλιστα, επειδή το Νοσοκομείο της Ικαρίας έχει λίγο πολύ ίδια "ιστορία" με το δικό μας, εύκολα θα διαπιστώσετε πως η περιγραφή της κατάστασης δε διαφέρει και πολύ από τη δική μας εμπειρία. Ευκαιρία είναι να φρεσκάρουμε και τη μνήμη μας...
Ίσως λίγο μακρύ, αλλά διαφωτιστικό το κείμενο. Διαβάστε το!
Νοσοκομείο Ικαρίας: ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ-ΑΠΟΧΗ!
 |
| ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΙΚΑΡΙΑΣ |
27-06-17
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι
Επανήρθε στο προσκήνιο το ζήτημα της (εντός ή εκτός εισαγωγικών) αξιολόγησης στο Δημόσιο, η οποία είχε μπλοκαριστεί το 2014 από την αντίσταση των εργαζομένων, υπό τις επευφημίες/υποστήριξη της τότε αντιπολίτευσης και νυν κυβέρνησης, η οποία, δεσμευμένη τώρα στις μνημονιακές δαγκάνες που επέλεξε να υπηρετεί, βιάζεται να ολοκληρώσει τα προαπαιτούμενα που έχει συμφωνήσει.
Ας μην γελιόμαστε: Η αξιολόγηση των υπαλλήλων δεν είναι προσωπική ή υπηρεσιακή υπόθεση, ούτε μια ξεκομμένη ρύθμιση! Δεν είναι μια διαδικασία με στόχο την αξιοκρατία, την επιβράβευση των καλύτερων και πιο ευσυνείδητων υπαλλήλων, την βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών και την καλύτερη εξυπηρέτηση του κόσμου.
Συνδέεται ΑΜΕΣΑ με τις αντιδραστικές εξελίξεις στο Δημόσιο, στα πλαίσια της βαρβαρότητας που εγκαθίδρυσαν τα μνημόνια σύμφωνα με τις επιταγές των ξένων επικυρίαρχων – δανειστών. Αποτελεί κομβικό κομμάτι στο παζλ των αντεργατικών ανατροπών για το «νέο» Δημόσιο που οραματίζονται όλοι «οι από πάνω μας», γι’ αυτό έχουν τόση καούρα να περαστεί και να εφαρμοστεί! Υπηρετεί τους ίδιους στόχους που υπηρετούσε και η προηγούμενη του 2014, μόνο που η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, για να περάσει πιο εύκολα τα σχέδια – υποχρεώσεις της, την ντύνει με έναν αντικειμενικό, εκσυγχρονιστικό, δημοκρατικό, κοινωνικό κλπ μανδύα και στρογγυλεύει κάποιες αιχμές (όπως ήταν πχ η υποχρεωτική ποσόστωση). Για να νομιμοποιήσει μάλιστα την διαδικασία στην συνείδηση των υπαλλήλων και να δώσει και μια επίφαση δικαιοσύνης πονηρά ξεκινά με την υποτιθέμενη αξιολόγηση των προϊσταμένων απ’ τους υφιστάμενους: αν δεχτείς να αξιολογήσεις τον από πάνω σου τότε πώς μπορείς να αρνηθείς να σε αξιολογήσει κι αυτός; Ή πώς να αρνηθείς την διαδικασία της προσωπικής συνέντευξης;
Αναφέρουμε ενδεικτικά κάποια σημεία -που νομίζουμε τα πιο σημαντικά για μας- στα οποία παίζει κομβικό ρόλο και με τα οποία συμπλέκεται η όλη διαδικασία:
– «Αξιολόγηση» μονάδων και παρεχόμενων υπηρεσιών: Συρρικνώσεις, συγχωνεύσεις, καταργήσεις μονάδων/τμημάτων/υπηρεσιών και άμεση ή έμμεση ιδιωτικοποίησή τους – Κινητικότητα (υποχρεωτική) των υπαλλήλων για κάλυψη των υπηρεσιακών αναγκών σε όποια υπηρεσία και σε όποιο σημείο της χώρας
– Στοχοθεσία ατομική και μονάδας – «αποδοτικότητα» – ανταπόκριση στις εφαρμοζόμενες πολιτικές
– συμμόρφωση/πειθάρχηση – Αναμόρφωση του πλαισίου των οργανισμών των νοσοκομείων όπου, μεταξύ άλλων, προωθείται η μείωση των συντελεστών με τους οποίους υπολογίζονται οι οργανικές θέσεις κάθε υπηρεσίας ανά κλίνη νοσηλείας, με αποτέλεσμα να προκύπτουν υπεράριθμοι, που κι αυτοί θα πέσουν στις δαγκάνες της υποχρεωτικής κινητικότητας. Ενδεικτικά στο νοσοκομείο μας με αυτές τις ρυθμίσεις προκύπτουν μέχρι και σχεδόν 20 υπεράριθμοι!!!
Βασικές συνέπειες: Σε μισθολογική και βαθμολογική εξέλιξη (= καθήλωση ή υποβιβασμός) και για όσους πάρουν κάτω απ’ την βάση (0-39) επανακατάρτιση / επιμόρφωση για αλλαγή ειδικότητας / πόστου ή «αλλαγή εργασιακού περιβάλλοντος» δηλαδή αλλαγή υπηρεσίας (όπου και ότι, μέσω της υποχρεωτικής κινητικότητας). Επίσης μπορεί κάποιοι, -ες από μας να θεωρούν ότι οι νυν κυβερνώντες είναι καλοί, φιλεργατικοί, αντικειμενικοί και να έχουν την αυταπάτη ότι δεν θα χρησιμοποιήσουν την αξιολόγηση σε βάρος μας για να πετύχουν τις μνημονιακές τους δεσμεύσεις (π.χ. 15.000 πιο λίγους υπαλλήλους και εκατομμύρια ευρώ μείωσης μισθολογικού κόστους περιμένουν ως το 2021).
Ακόμα και να δεχτούμε ότι είναι έτσι, το σίγουρο είναι ότι στρώνεται ο δρόμος και παγιώνεται μια κατάσταση. Ας πάει αύριο ο κάθε αυταπατώμενος να πει του Μητσοτάκη, του Γεωργιάδη, του Λοβέρδου και του κάθε επίδοξου μνημονιακού μαντρόσκυλου ότι δεν θέλει να τον αξιολογήσει ή να χρησιμοποιήσει την «καλή» αξιολόγηση σε βάρος του. Άρα, δεν μπορούμε να επιλέξουμε ένα κομμάτι της διαδικασίας που μας αρέσει ή συμφωνούμε ή μας βολεύει και να απορρίψουμε τα υπόλοιπα.
Για να είμαστε ξεκάθαροι και να μην κρυβόμαστε πίσω απ’ το δάχτυλό μας: όποιος θέλει την συγκεκριμένη αξιολόγηση «θέλει» και όλα τα υπόλοιπα που φέρνει αυτή και, είτε του αρέσει είτε όχι, αναλαμβάνει την ευθύνη για όλο το «πακέτο» απέναντί στους συναδέλφους του.
Όποιος την θέλει θα πρέπει να δείξει (κυριολεκτικά) ποιος απ’ τους υπηρετούντες συναδέλφους θα απομακρυνθεί (ή απολυθεί), ποιος θ’ αλλάξει ειδικότητα, ποιος δεν θα πάρει την πενιχρή αύξηση ή προαγωγή. Ακριβώς αυτό! Στις στιγμές όξυνσης δεν μπορούμε να είμαστε ή να παριστάνουμε τους καλούς με όλους.
Δυστυχώς ή ευτυχώς, πρέπει να διαλέξουμε με ποιον είμαστε: με τις αντιδραστικές κυβερνητικές πολιτικές και αυτούς που τις χαράζουν ή με τους συναδέλφους μας; με την ατομική βόλεψη και το στενό προσωπικό συμφέρον σε βάρος των υπόλοιπων ή με το συλλογικό συμφέρον; με την συμμόρφωση «στας προσταγάς» και την υποβοήθηση των μνημονιακών πολιτικών ή με την αντίσταση και την συλλογική οργάνωση και πάλη;
Να θυμίσουμε ότι αν βρισκόμαστε εδώ και έχουμε διασώσει -όσο ήταν δυνατό αυτό- τις εργασιακές συνθήκες και τις παρεχόμενες υπηρεσίες υγείας, αυτό οφείλεται στην συλλογική αντίληψη που επιδείξαμε τα προηγούμενα χρόνια, στην αγωνιστική στάση, τις αντιστάσεις που ορθώσαμε και την κίνησή μας κόντρα στη «νομιμότητα» και την μνημονιακή «αναπόφευκτη μοίρα» μας. Αυτά έσωσαν το Νοσοκομείο, απέτρεψαν τις μετακινήσεις προσωπικού, κράτησαν την χρηματοδότηση, έφεραν τις όποιες προσλήψεις ή προσωρινές καλύψεις κλπ.
Δεν νομίζουμε ότι «σώθηκε» κανένας και γλύτωσε απ’ όσα μας ετοιμάζαν μόνος του, ούτε ότι στηρίχτηκε σε καμιά καλή αξιολόγηση.
Γι’ αυτό όποιος θέλει την αξιολόγηση να την θέλει απ’ το 2014, να θέλει και τις ποσοστώσεις και τις απολύσεις, και την συγχώνευση, και τις μετακινήσεις, και την λειψή χρηματοδότηση κλπ, κλπ. Και να πάρει την ευθύνη γι’ αυτό και να έχει την αντιμετώπιση που αναλογεί στον ρόλο και την στάση του! Όλα κι όλα: η αντίληψη «τα καλά και συμφέροντα και βολικά και τζάμπα και να τρέχουν άλλοι» κάπως λέγεται και κάπως λέγονται κι αυτοί που την έχουν!
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Στην Γενική Συνέλευση στις 2/5 έχουμε ήδη πάρει μια ομόφωνη απόφαση ενάντια στην αξιολόγηση και για την συμμετοχή μας, κατ’ αρχή, στην απεργία-αποχή, που έχει εξαγγείλει η ΑΔΕΔΥ. Αυτή την απόφαση καλούμαστε να υπηρετήσουμε και σας καλούμε όλους και όλες να λειτουργήσουμε από κοινού με βάση το συλλογικό συμφέρον και σύμφωνα με τις αγωνιστικές μας παραδόσεις. Να δούμε το προσωπικό συμφέρον μέσα απ’ την μόνη πραγματική και μακροπρόθεσμη απάντηση, δηλαδή μέσα απ’ την υπεράσπιση και προώθηση του συλλογικού συμφέροντος. Ας μην γινόμαστε «βασιλικότεροι του βασιλέως»: αδυνατούμε να κατανοήσουμε και να δικαιολογήσουμε το μένος κάποιων για την προώθηση της διαδικασίας και τους καλούμε να λάβουν υπ’ όψη τους το συλλογικό συμφέρον, τις συλλογικές αποφάσεις και την συνδικαλιστική κάλυψη που τους παρέχεται. Ο καθένας ας αναλάβει τις ευθύνες του κι ότι σπείρει ας θερίσει!
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι
Επανήρθε στο προσκήνιο το ζήτημα της (εντός ή εκτός εισαγωγικών) αξιολόγησης στο Δημόσιο, η οποία είχε μπλοκαριστεί το 2014 από την αντίσταση των εργαζομένων, υπό τις επευφημίες/υποστήριξη της τότε αντιπολίτευσης και νυν κυβέρνησης, η οποία, δεσμευμένη τώρα στις μνημονιακές δαγκάνες που επέλεξε να υπηρετεί, βιάζεται να ολοκληρώσει τα προαπαιτούμενα που έχει συμφωνήσει.
Ας μην γελιόμαστε: Η αξιολόγηση των υπαλλήλων δεν είναι προσωπική ή υπηρεσιακή υπόθεση, ούτε μια ξεκομμένη ρύθμιση! Δεν είναι μια διαδικασία με στόχο την αξιοκρατία, την επιβράβευση των καλύτερων και πιο ευσυνείδητων υπαλλήλων, την βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών και την καλύτερη εξυπηρέτηση του κόσμου.
Συνδέεται ΑΜΕΣΑ με τις αντιδραστικές εξελίξεις στο Δημόσιο, στα πλαίσια της βαρβαρότητας που εγκαθίδρυσαν τα μνημόνια σύμφωνα με τις επιταγές των ξένων επικυρίαρχων – δανειστών. Αποτελεί κομβικό κομμάτι στο παζλ των αντεργατικών ανατροπών για το «νέο» Δημόσιο που οραματίζονται όλοι «οι από πάνω μας», γι’ αυτό έχουν τόση καούρα να περαστεί και να εφαρμοστεί! Υπηρετεί τους ίδιους στόχους που υπηρετούσε και η προηγούμενη του 2014, μόνο που η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, για να περάσει πιο εύκολα τα σχέδια – υποχρεώσεις της, την ντύνει με έναν αντικειμενικό, εκσυγχρονιστικό, δημοκρατικό, κοινωνικό κλπ μανδύα και στρογγυλεύει κάποιες αιχμές (όπως ήταν πχ η υποχρεωτική ποσόστωση). Για να νομιμοποιήσει μάλιστα την διαδικασία στην συνείδηση των υπαλλήλων και να δώσει και μια επίφαση δικαιοσύνης πονηρά ξεκινά με την υποτιθέμενη αξιολόγηση των προϊσταμένων απ’ τους υφιστάμενους: αν δεχτείς να αξιολογήσεις τον από πάνω σου τότε πώς μπορείς να αρνηθείς να σε αξιολογήσει κι αυτός; Ή πώς να αρνηθείς την διαδικασία της προσωπικής συνέντευξης;
Αναφέρουμε ενδεικτικά κάποια σημεία -που νομίζουμε τα πιο σημαντικά για μας- στα οποία παίζει κομβικό ρόλο και με τα οποία συμπλέκεται η όλη διαδικασία:
– «Αξιολόγηση» μονάδων και παρεχόμενων υπηρεσιών: Συρρικνώσεις, συγχωνεύσεις, καταργήσεις μονάδων/τμημάτων/υπηρεσιών και άμεση ή έμμεση ιδιωτικοποίησή τους – Κινητικότητα (υποχρεωτική) των υπαλλήλων για κάλυψη των υπηρεσιακών αναγκών σε όποια υπηρεσία και σε όποιο σημείο της χώρας
– Στοχοθεσία ατομική και μονάδας – «αποδοτικότητα» – ανταπόκριση στις εφαρμοζόμενες πολιτικές
– συμμόρφωση/πειθάρχηση – Αναμόρφωση του πλαισίου των οργανισμών των νοσοκομείων όπου, μεταξύ άλλων, προωθείται η μείωση των συντελεστών με τους οποίους υπολογίζονται οι οργανικές θέσεις κάθε υπηρεσίας ανά κλίνη νοσηλείας, με αποτέλεσμα να προκύπτουν υπεράριθμοι, που κι αυτοί θα πέσουν στις δαγκάνες της υποχρεωτικής κινητικότητας. Ενδεικτικά στο νοσοκομείο μας με αυτές τις ρυθμίσεις προκύπτουν μέχρι και σχεδόν 20 υπεράριθμοι!!!
Βασικές συνέπειες: Σε μισθολογική και βαθμολογική εξέλιξη (= καθήλωση ή υποβιβασμός) και για όσους πάρουν κάτω απ’ την βάση (0-39) επανακατάρτιση / επιμόρφωση για αλλαγή ειδικότητας / πόστου ή «αλλαγή εργασιακού περιβάλλοντος» δηλαδή αλλαγή υπηρεσίας (όπου και ότι, μέσω της υποχρεωτικής κινητικότητας). Επίσης μπορεί κάποιοι, -ες από μας να θεωρούν ότι οι νυν κυβερνώντες είναι καλοί, φιλεργατικοί, αντικειμενικοί και να έχουν την αυταπάτη ότι δεν θα χρησιμοποιήσουν την αξιολόγηση σε βάρος μας για να πετύχουν τις μνημονιακές τους δεσμεύσεις (π.χ. 15.000 πιο λίγους υπαλλήλους και εκατομμύρια ευρώ μείωσης μισθολογικού κόστους περιμένουν ως το 2021).
Ακόμα και να δεχτούμε ότι είναι έτσι, το σίγουρο είναι ότι στρώνεται ο δρόμος και παγιώνεται μια κατάσταση. Ας πάει αύριο ο κάθε αυταπατώμενος να πει του Μητσοτάκη, του Γεωργιάδη, του Λοβέρδου και του κάθε επίδοξου μνημονιακού μαντρόσκυλου ότι δεν θέλει να τον αξιολογήσει ή να χρησιμοποιήσει την «καλή» αξιολόγηση σε βάρος του. Άρα, δεν μπορούμε να επιλέξουμε ένα κομμάτι της διαδικασίας που μας αρέσει ή συμφωνούμε ή μας βολεύει και να απορρίψουμε τα υπόλοιπα.
Για να είμαστε ξεκάθαροι και να μην κρυβόμαστε πίσω απ’ το δάχτυλό μας: όποιος θέλει την συγκεκριμένη αξιολόγηση «θέλει» και όλα τα υπόλοιπα που φέρνει αυτή και, είτε του αρέσει είτε όχι, αναλαμβάνει την ευθύνη για όλο το «πακέτο» απέναντί στους συναδέλφους του.
Όποιος την θέλει θα πρέπει να δείξει (κυριολεκτικά) ποιος απ’ τους υπηρετούντες συναδέλφους θα απομακρυνθεί (ή απολυθεί), ποιος θ’ αλλάξει ειδικότητα, ποιος δεν θα πάρει την πενιχρή αύξηση ή προαγωγή. Ακριβώς αυτό! Στις στιγμές όξυνσης δεν μπορούμε να είμαστε ή να παριστάνουμε τους καλούς με όλους.
Δυστυχώς ή ευτυχώς, πρέπει να διαλέξουμε με ποιον είμαστε: με τις αντιδραστικές κυβερνητικές πολιτικές και αυτούς που τις χαράζουν ή με τους συναδέλφους μας; με την ατομική βόλεψη και το στενό προσωπικό συμφέρον σε βάρος των υπόλοιπων ή με το συλλογικό συμφέρον; με την συμμόρφωση «στας προσταγάς» και την υποβοήθηση των μνημονιακών πολιτικών ή με την αντίσταση και την συλλογική οργάνωση και πάλη;
Να θυμίσουμε ότι αν βρισκόμαστε εδώ και έχουμε διασώσει -όσο ήταν δυνατό αυτό- τις εργασιακές συνθήκες και τις παρεχόμενες υπηρεσίες υγείας, αυτό οφείλεται στην συλλογική αντίληψη που επιδείξαμε τα προηγούμενα χρόνια, στην αγωνιστική στάση, τις αντιστάσεις που ορθώσαμε και την κίνησή μας κόντρα στη «νομιμότητα» και την μνημονιακή «αναπόφευκτη μοίρα» μας. Αυτά έσωσαν το Νοσοκομείο, απέτρεψαν τις μετακινήσεις προσωπικού, κράτησαν την χρηματοδότηση, έφεραν τις όποιες προσλήψεις ή προσωρινές καλύψεις κλπ.
Δεν νομίζουμε ότι «σώθηκε» κανένας και γλύτωσε απ’ όσα μας ετοιμάζαν μόνος του, ούτε ότι στηρίχτηκε σε καμιά καλή αξιολόγηση.
Γι’ αυτό όποιος θέλει την αξιολόγηση να την θέλει απ’ το 2014, να θέλει και τις ποσοστώσεις και τις απολύσεις, και την συγχώνευση, και τις μετακινήσεις, και την λειψή χρηματοδότηση κλπ, κλπ. Και να πάρει την ευθύνη γι’ αυτό και να έχει την αντιμετώπιση που αναλογεί στον ρόλο και την στάση του! Όλα κι όλα: η αντίληψη «τα καλά και συμφέροντα και βολικά και τζάμπα και να τρέχουν άλλοι» κάπως λέγεται και κάπως λέγονται κι αυτοί που την έχουν!
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Στην Γενική Συνέλευση στις 2/5 έχουμε ήδη πάρει μια ομόφωνη απόφαση ενάντια στην αξιολόγηση και για την συμμετοχή μας, κατ’ αρχή, στην απεργία-αποχή, που έχει εξαγγείλει η ΑΔΕΔΥ. Αυτή την απόφαση καλούμαστε να υπηρετήσουμε και σας καλούμε όλους και όλες να λειτουργήσουμε από κοινού με βάση το συλλογικό συμφέρον και σύμφωνα με τις αγωνιστικές μας παραδόσεις. Να δούμε το προσωπικό συμφέρον μέσα απ’ την μόνη πραγματική και μακροπρόθεσμη απάντηση, δηλαδή μέσα απ’ την υπεράσπιση και προώθηση του συλλογικού συμφέροντος. Ας μην γινόμαστε «βασιλικότεροι του βασιλέως»: αδυνατούμε να κατανοήσουμε και να δικαιολογήσουμε το μένος κάποιων για την προώθηση της διαδικασίας και τους καλούμε να λάβουν υπ’ όψη τους το συλλογικό συμφέρον, τις συλλογικές αποφάσεις και την συνδικαλιστική κάλυψη που τους παρέχεται. Ο καθένας ας αναλάβει τις ευθύνες του κι ότι σπείρει ας θερίσει!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.