Με κάλυψη και απόκρυψη από το πεσμένο πεύκο στην είσοδο της Πτ. Μπόμπολα και την αναμπουμπούλα του χιονιά, γνωστό άτομο της γειτονιάς αφαίρεσε και κατέστρεψε το πανό του Σωματείου μας που ήταν αναρτημένο στα κάγκελα της εισόδου του Νοσοκομείου.
Ντροπή του! Τι να πούμε τώρα για δημοκρατικές ευαισθησίες, για το δίκαιο αίτημά μας να λειτουργήσει και πάλι η Πτ. Μπόμπολα σε τέτοιας ποιότητας ανθρώπους;
Πως να πείσουμε τους λιγοστούς "αγανακτισμένους" της νύχτας ότι την ώρα που οι ΥΠΕ δίνουν εντολές για να αναπτυχθούν και νέα κρεβάτια covid στα Νοσοκομεία, την ώρα που μειώνονται κι΄άλλο τα ήδη μειωμένα χειρουργεία στα Νοσοκομεία, την ώρα που "απαγορεύεται" να αρρωστήσει κανείς από οτιδήποτε άλλο εκτός από covid, την ώρα που το Φλέμιγκ κινδυνεύει να κλείσει...Το αίτημα για επαναλειτουργία της Πτ. Μπόμπολα είναι περισσότερο επίκαιρο και αναγκαίο από ποτέ;
Πως να πείσουμε τους αχρείους που τολμάνε να αγανακτούν, να βρίζουν και να εξαφανίζουν πανό με δίκαια αιτήματα εργαζομένων, που αναφέρονται στο τέλος - τέλος για τη βελτίωση και της δικής τους ζωής και οικογένειας;
Άραγε ποιός "Κρούεζας" ποιό "τάξιμο" ποιά υπόσχεση για βόλεμα, ποιά ηλίθια ιδεοληψία τους κρατάει στον πάτο του βαρελιού; Τι θα ήταν ικανό άραγε, τι θα τους ανάγκαζε να κοιτάξουν και λίγο προς τα πάνω; Να μην ψάχνουν να ξεσπάσουν όχι σε εκείνους που πραγματικά είναι υπεύθυνοι για την κατάντια τους - εκείνους θεωρούν ότι δεν μπορούν να τους φτάσουν και συνήθως τους γλύφουν δουλικά - αλλά σε όσους νομίζουν ότι είναι του χεριού τους; Σε χειρότερη μοίρα από αυτούς;
Το "ενοχλητικό πανό που εξαφανίστηκε! |
Εμείς λοιπόν οι εργαζόμενοι, ιδιαίτερα εμείς οι εργαζόμενοι των Νοσοκομείων της περιοχής δεν είμαστε του χεριού τους! Την ίδια στιγμή που εξοργιζόμαστε για την άθλια, τραμπούκικη και ανήθικη συμπεριφορά τους και την καταγγέλλουμε ανοιχτά και στο φως της ημέρας, εμείς που δεν φοβόμαστε μην "εκτεθούμε" στον πολιτευτή της γειτονιάς μας ή στους χρυσοκάνθαρους των υπουργείων, έχουμε ψυχραιμία αλλά και επίγνωση ότι παλεύουμε ακόμα και για τους "αθλίους".
Ότι όταν τύχει η ανάγκη θα τους φροντίσουμε στα Νοσοκομεία μας με ό,τι μέσα διαθέτουμε, κυρίως με την ψυχή και την υπερπροσπάθειά μας, αφού δεν μας έχουν απομείνει και πολλά από τα χρεώδη...
Όσο για το πανό μας θα τα ξανασηκώσουμε, τα αιτήματά μας θα συνεχίζουμε να τα φωνάζουμε και δε θα σταματήσουμε να προσπαθούμε να δείξουμε το δρόμο της διεκδίκησης, της αξιοπρέπειας και της αλληλεγγύης ακόμα και στους τραμπούκους.
Πρώτα όμως θα πρέπει να τους ξεσκεπάσουμε, να τους καταγγείλουμε, να καταδικαστούν στη συνείδηση της κοινωνίας. ΝΑ ΣΤΑΘΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥΣ ΜΕ ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΜΑΣ!
ΝΑ ΑΝΟΙΞΕΙ ΑΜΕΣΑ Η ΠΤΕΡΥΓΑ ΜΠΟΜΠΟΛΑ ΤΟΥ Α. ΦΛΕΜΙΓΚ!
ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ "Α. ΦΛΕΜΙΓΚ"
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.