«Στερείται»: Η πιο συνηθισμένη απάντηση που ακούν οι άποροι στο ΕΣΥ γιατα φάρμακά τους.

Σημ. Απόλυτα ακριβές είναι το παρακάτω άρθρο, καθώς έχουμε πείρα από τέτοιες συμπεριφορές κάποιων που είναι "βασιλικότεροι του βασιλέως". Τέτοια φαινόμενα σαν αυτά που περιγράφονται έχουν παρατηρηθεί και στα δικά μας νοσοκομεία. Ιδιαίτερα μετά το στραγγαλισμό των προϋπολογισμών και την κατάργηση του Φαρμακείου μας.

Επιβεβαιώνεται ξανά και ξανά η διαπίστωση πως οι άνθρωποι πεθαίνουν κυριολεκτικά στο βωμό των πλεονασμάτων, τα οποία όμως δεν είναι για μας. Είναι για να κάνουν τους πλούσιους πλουσιότερους και τους φτωχούς...μακαρίτες.

Τελειωμό δεν έχουν τα βάσανα της υγείας 
και της περίθαλψης στον τόπο μας, 
και ειδικότερα, όσον αφορά τους χρονίως πάσχοντες αλλά και τους άπορους. Η τραγική κατάσταση που κυριαρχεί στα νοσοκομεία- καθώς εκτός από την υποστελέχωση υπάρχει και σοβαρή υποχρηματοδότηση- έχει ως αποτέλεσμα τα νοσηλευτήρια του ΕΣΥ, να διώχνουν στην κυριολεξία τους άπορους ασθενείς με βιβλιάρια απορίας (που σημαίνει ότι είναι πάμφτωχοι), χωρίς να μπορούν να τους προμηθεύσουν τα αναγκαία τους φάρμακα.

Τα νοσοκομεία τα οποία διώχνουν ή έχουν διώξει κάποια στιγμή άπορους ασθενείς, είναι: Ευαγγελισμός, Ιπποκράτειο Αθήνας, Γεννηματά, Αιγινήτειο, Ελπίς, Κρατικό Νικαίας αλλά και άλλα.

Αυτό προκύπτει από καταγγελίες του Κοινωνικού Ιατρείου - Φαρμακείου Βύρωνα- το οποίο στηλιτεύει με σκληρή γλώσσα την κατάσταση αυτή, τονίζοντας, ότι «συνεχίζεται και διευρύνεται η απάνθρωπη επίθεση της κυβέρνησης και του υπουργείου Υγείας κατά των θεμελιωδών δικαιωμάτων των άπορων ασθενών που έχουν βιβλιάρια Πρόνοιας». Οι ασθενείς της κατηγορίας αυτής, σύμφωνα με τον νόμο, έχουν δικαίωμα να γράφουν τα φάρμακα που συνιστούν οι γιατροί στα κρατικά νοσοκομεία και να τα προμηθεύονται αποκλειστικά από αυτά, χωρίς καμιά πληρωμή. Ωστόσο τα κρατικά νοσκομεία, αρνούνται, σύμφωνα με τον ΚΙΦΒ, το οποίο κάνει λόγο για συνθήκες Άουσβιτς.

Και παραθέτει την εξής ιστορία:

Στις 27 Αυγούστου, παρουσιάστηκε στο Κοινωνικό Φαρμακείο Βύρωνα (ΚΙΦΒ) ο ασθενής Σαραντόπουλος Ι., κάτοχος βιβλιάριου Πρόνοιας, στον οποίο το Νοσοκομείο ΕΛΠΙΣ αρνήθηκε να χορηγήσει συγκεκριμένα φάρμακα (είναι στην διάθεση των αναγνωστών) τα οποία του είχε γράψει ο διευθυντής του νευροχειρουργικού τμήματος του ΕΛΠΙΣ κ. Τσακίρης. Ο αρμόδιος του νοσοκομειακού φαρμακείου είπε στον άρρωστο ότι αυτά τα φάρμακα «δεν τα φέρνουμε» (!....), σφράγισε το βιβλιάριο του Σαραντόπουλο με την ένδειξη στερείται και τον έδιωξε! «Τι την νοιάζει την κυβέρνηση, τον υπουργό Υγείας και τους εκφυλισμένους συνεργάτες τους στο νοσοκομείο ΕΛΠΙΣ το που θα βρει ο άπορος τα φάρμακα, αφού δεν έχει λεφτά να τα αγοράσει... Ας κόψει το λαιμό του!» σχολιάζει το ΚΙΦΒ.

Και συνεχίζει:

«Στις 29 Αυγούστου, επισκέφτηκε επίσης το ΚΙΦΒ, ο Βλαχάκης Γεώργιος, ο οποίος πάσχει από βρογχίτιδα και άσθμα, διαμαρτυρόμενος ότι το φαρμακείο του «ΛΑΪΚΟΥ» νοσοκομείου (στο οποίο έχει καταγραφεί ) αρνήθηκε να του χορηγήσει το φάρμακό του (είναι επίσης στην διάθεση των αναγννστών) με τον ισχυρισμό ότι το νοσοκομείο δεν το έχει! Ο αρμόδιος φαρμακοποιός του «ΛΑΪΚΟΥ» αντί να δεσμευτεί και να ορίσει συγκεκριμένη μέρα χορήγησης του φαρμάκου, διέγραψε αυθαίρετα το φάρμακο από την συνταγή και στην συνέχεια, ως ένδειξη «μεγαθυμίας», του έδωσε το τηλέφωνό του και του είπε να του τηλεφωνήσει για το φάρμακο!.. Όπως βλέπουμε και τα «Άουσβίτς» έχουν τις «ευαίσθητες» στιγμές τους!...».

Τα παραδείγματα που παραθέσαμε είναι απλώς ενδεικτικά, υπογραμμίζει το ΚΙΦΒ, προσθέτοντας, ότι «τα θύματα είναι εκατοντάδες. Η επίθεση είναι μεθοδευμένη και καθοδηγείται από την κυβέρνηση και το υπουργείο Υγείας με στόχο τα «κοινωνικά πλεονάσματα», που όπως βλέπουμε θεμελιώνονται πάνω στην καταστροφή της υγείας και της ζωής χιλιάδων άπορων ασθενών, την φτώχεια, τον φόβο, την απελπισία και την δυστυχία των άνεργων και εξαθλιωμένων εργατικών μαζών. Από τις περιπτώσεις που μέχρι σήμερα γνωρίζουμε, κρατικά νοσοκομεία όπως Ευαγγελισμός, Ιπποκράτειο Αθήνας, Γεννηματά, Αιγινήτειο, Ελπίς, Κρατικό Νικαίας κ.α, εφαρμόζουν πολιτική «εξόντωσης» των άπορων ασθενών και αρνούνται να δώσουν είτε μέρος είτε το σύνολο πολλές φορές των φαρμάκων που έχουν συνταγογραφηθεί».

Όπως διευκρινίζει δς το ΚΙΦΒ, το βιβλιάριο Πρόνοιας αποτελεί τεκμήριο απόλυτης φτώχειας καθώς χορηγείται μόνο σε αυτούς που δεν έχουν κανένα άλλον πόρο διαβίωσης. Ακόμα και για εκείνον τον άπορο που έχει δικό του σπίτι στο οποίο διαμένει ο ίδιος, ο νόμος απαγορεύει την χορήγηση βιβλιάριου Πρόνοιας.

Θα πρέπει επίσης να υπογραμμισθεί ότι οι συνταγές εκδίδονται από τους γιατρούς του νοσοκομείου, το οποίο υποχρεούται να δώσει τα φάρμακα. Κατά τεκμήριο, ο ασθενής δεν μπορεί να αναζητήσει σε άλλο νοσοκομείο τα φάρμακά του.... Το νοσοκομείο στο οποίο εκδόθηκε η συνταγή πρέπει το ίδιο να χορηγήσει και τα φάρμακα. Αυτό σημαίνει ότι τα φάρμακα ό ασθενής δεν μπορεί να τα προμηθευτεί δωρεάν από οποιαδήποτε άλλη πηγή και συνεπώς εάν το υπόχρεο νοσοκομείο αρνείται να δώσει τα φάρμακα, τότε μπορεί να απειληθεί άμεσα η υγεία του ακόμα και η ίδια η ζωή του. Το παλιό σύστημα, που πριν λειτουργούσε κάτω από έναν άγραφο κανόνα, σύμφωνα με το οποίο αν ένα νοσοκομείο δεν διέθετε τα συνταγογραφούμενα φάρμακα ο ασθενής της Πρόνοιας μπορούσε τότε να αναζητήσει σε ένα άλλο νοσοκομείο τα ίδια φάρμακα, έχει πια καταρρεύσει.

Όμως το Κοινωνικό Ιατρείο φαρμακείο Βύρωνα, στοχοποιεί και τις διοικήσεις των νοσοκομείων του ΕΣΥ, σημειώνοντας, ότι «οι διοικήσεις των κρατικών νοσοκομείων έχουν επιδοθεί σε μια πολιτική ανταγωνισμού και αναμέτρησης, στο επίκεντρο της οποίας βρίσκεται η υποκατάσταση της ιατρικής επιστήμης από την εξοικονόμηση πόρων, αφού η πολιτική της περικοπής των προϋπολογισμών και της μείωσης των δαπανών σε όλα τα κρατικά νοσοκομεία αποτελεί έναν από τους ευγενέστερους στόχους του συστήματος και των «υψηλών ιδεωδών» της Ε.Ε, πεδίο ανταγωνισμού και δουλοφροσύνης προς την πολιτική εξουσία, όχι μόνο των θλιβερών διοικητών των νοσοκομείων αλλά και εκφυλισμένων τμημάτων της ιατρικής, φαρμακευτικής και υπαλληλικής διευθυντοκρατίας.

Η υγεία των Ελλήνων πολιτών στα χρόνια του Μνημονίου έχει πληγεί ανεπανόρθωτα, καθώς το μέλημα της κυβέρνησης ήταν καθαρά δημοσιονομικό και λογιστικό. Οι πολίτες δεν έχουν πλέον άλλες αντοχές και αυτό, θα πρέπει να το λάβουν καλά υπόψιν τους οι κυβερνώντες οι οποίοι θα συναντηθούν στο Παρίσι τις επόμενες ημέρες για την κρίσιμη διαπραγμάτευση.

Την ίδια ώρα, την άποψη ότι ενδεχόμενα νέα μέτρα λιτότητας σε βάρος της Ελλάδας δεν συνάδουν με το συμφέρον της Τρόικας εκφράζει ο υπουργός Οικονομικών Γκίκας Χαρδούβελης, μιλώντας στους «New York Times». Το ενδεχόμενο νέων μέτρων, θα ήταν πραγματικά εφιαλτικό όχι μόνο για τους ίδιους τους πολίτες, αλλά και για την ίδια την οικονομία η οποία έχει ανάγκη από μία «μεγάλη ανάσα» προκειμένου να αναπτυχθεί, απελευθερώνοντας παράλληλα την αγορά εργασίας και δίνοντας πίσω στους πολίτες μία αξιοπρεπή ιατρική και φαρμακευτική περίθαλψη όπως τους αξίζει.

Από: onmed.gr/