Δεκάδες χειρουργικές κλίνες παραμένουν «κλειστές», λόγω έλλειψης νοσηλευτικού και αναισθησιολογικού προσωπικού. Σοβαρό το πρόβλημα και στο "Φλέμιγκ"."

Σοβαρό πρόβλημα λειτουργίας και στο Φλέμιγκ, λόγω της έλλειψης, αυτή τη φορά αναισθησιολόγων! Με μπαλώματα επιχειρείται να καλυφθεί στοιχειωδώς το πρόγραμμα, ενώ το πρόβλημα δε λύνεται...  

   Είναι γνωστό πως χωρίς την παρουσία αναισθησιολόγων, όχι μόνο τα χειρουργεία, αλλά και ολόκληρο το Νοσοκομείο δεν μπορεί να λειτουργήσει. Τον τελευταίο καιρό στο Νοσοκομείο μας, το ήδη οξυμένο πρόβλημα, μετά από προγραμματισμένες αποχωρήσεις, συνταξιοδοτήσεις κλπ οξύνθηκε. Με λύσεις ανάγκης, (πχ, μετάκληση ιατρού από άλλο Νοσοκομείο μόνο για τις εφημερίες), αλλά και υπέρ προσπάθεια των γιατρών που απέμειναν, επιχειρείται εδώ και καιρό να καλυφθούν τα κενά και να υπάρχει καθημερινά παρουσία αναισθησιολόγου στο Νοσοκομείο.Να πραγματοποιούνται τόσο τα προγραμματισμένα όσο και τα έκτακτα χειρουργεία.  Με αυτούς τους όρους όμως δεν μπορεί να λειτουργήσει για πολύ κανένα Νοσοκομείο!. Κανείς, και μάλιστα μεγάλος σε ηλικία εργαζόμενος δε μπορεί να ζήσει για πολύ με 10 -12 ενεργείς εφημερίες το μήνα! Το αποτέλεσμα είναι, μέχρι σήμερα το πρόγραμμα εφημεριών να "βγαίνει" με προοπτική μερικών ημερών και μετά πάλι με την ψυχή στο στόμα να αναζητείται γιατρός να εφημερεύσει.
   Με βάση και το σχετικό άρθρο που ανα-δημοσιεύουμε παρακάτω, αντιλαμβανόμαστε πως αντίστοιχο πρόβλημα αντιμετωπίζει ολόκληρο το σύστημα Υγείας και πως χωρίς προσλήψεις μόνιμου προσωπικού και σε αυτή την ειδικότητα, τα Νοσοκομεία αντιμετωπίζουν μια ακόμα σοβαρή αιτία κατάρρευσης. 
   Από την άλλη, η διοίκηση του Νοσοκομείου, οφείλει να αναζητήσει τις καλύτερες λύσεις που αντικειμενικά υπάρχουν, με γνώμονα την ασφαλή λειτουργία του Νοσοκομείου. Φαίνεται όμως, πως ακόμα και αυτό για να γίνει, χρειάζεται να ξεπεραστούν πολλά εμπόδια καθώς διάφοροι "κύκλοι επιρροής" που σ' όλες τις συνθήκες επιπλέουν, απαιτούν να "εγκρίνουν" κάθε ενέργεια...με γνώμονα βεβαίως προσωπικά και συντεχνιακά συμφέροντα και όχι τις ανάγκες των ασθενών.
ΤΟ ΞΑΝΑΛΕΜΕ: Το πρόβλημα μπορεί να λυθεί μόνο με μόνιμες προσλήψεις. Να τις διεκδικήσουμε. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν πρέπει να εφαρμοστούν όσες ανακουφιστικές λύσεις υπάρχουν. Έστω και αν δε βολεύει ορισμένους. Αυτό είναι ευθύνη της Διοίκησης και θα την αναζητήσουμε.

 Στη συνέχεια σχετικό άρθρο που πήραμε από healthview 
(Σημειώνουμε επίσης πως είναι λάθος, όταν αναφερόμαστε στις κλειστές χειρουργικές αίθουσες,να "ξεχνάμε" τις 2 αίθουσες της Πτ. Μπόμπολα που έκλεισε ο Γεωργιάδης και δεν άνοιξαν οι επόμενοι. Στο Φλέμιγκ λοιπόν υπάρχουν συνολικά 4 αίθουσες, από τις οποίες λειτουργούν ...μιάμιση!)

Δεκάδες χειρουργικές κλίνες στα δημόσια νοσοκομεία παραμένουν «κλειστές», λόγω έλλειψης κυρίως νοσηλευτικού και αναισθησιολογικού προσωπικού. Για τους ίδιους λόγους εκτιμάται ότι μόνο στο Λεκανοπέδιο Αττικής το 25%-50% των χειρουργικών αιθουσών δεν λειτουργούν.

Ενδεικτική είναι η περίπτωση του Ευαγγελισμού: διαθέτει 15 χειρουργικές αίθουσες, εκ των οποίων λειτουργούν οι 13. Μία αίθουσα δεν έχει τεθεί σε κανονική λειτουργία λόγω έλλειψης προσωπικού ενώ η «υβριδική» (όπου μπορεί μία λαπαροσκοπική επέμβαση να μετατρέπεται σε ανοιχτό χειρουργείο) δεν λειτουργεί εξαιτίας του υψηλού κόστους εξοπλισμού. Στον Ευαγγελισμό πραγματοποιούνται ετησίως 9.000-10.000 επεμβάσεις.
Αντίστοιχα στο Αττικόν, σύμφωνα με καταγραφή του Οκτωβρίου, κλειστά ήταν επτά από τα 14 χειρουργικά τραπέζια, ενώ στο Σισμανόγλειο όπου δεν είναι σε τακτική λειτουργία κλειστά παραμένουν τα τέσσερα από τα δέκα, στο Θριάσιο 6 είναι «ανενεργά» και στο Έλενα Βενιζέλου δύο.
Εξίσου είναι το πρόβλημα και στην περιφέρεια: στο Πανεπιστημιακό Λάρισας λειτουργούν οι επτά από τις δέκα χειρουργικές αίθουσες, στο Ιπποκράτειο Θεσσαλονίκης κλειστές ήταν τον Οκτώβριο εννέα από τις 15 αίθουσες και στο Βενιζέλειο Κρήτης οι τέσσερις από τις οκτώ.