Όταν η αίσθηση για το καθήκον ξεπερνάει το αυτονόητο ...
Όλα τα "γιατί" και τα "αν" που έρχονται στο στόμα,
δεν μπορούν ούτε να απαντήσουν,
ούτε να γλυκάνουν τον πόνο των ανθρώπων
που ήταν οικογένεια,
συνάδελφοι και φίλοι της Χρύσας.
Ας γίνει λοιπόν ό,τι γίνεται συνήθως.
Κι όλοι εμείς, ένα γύρω στο μικρόκοσμό μας,
ας φανούμε δυνατοί.
Θα μας χρειαστεί, καθώς,
δικοί και αγαπημένοι θα προσπαθούν να εξηγήσουν,
την τραγική απώλεια.
Τούτο το τελευταίο, θα πονάει διπλά κάποιες φορές.
Τούτο το τελευταίο, θα πονάει διπλά κάποιες φορές.
Αλλά τι άνθρωποι θα ήμαστε αλοιώς;
ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΛΛΑ ΝΕΑ ΣΗΜΕΡΑ.
ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΛΛΑ ΝΕΑ ΣΗΜΕΡΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.