Όποιος πετάει το δίκιο του στο δρόμο, αφήνει το δίκιο άδικο να γίνει! Μια κουβέντα για το Ν. Ρωμανό

   Ο Νίκος Ρωμανός, είναι ενα παιδί 21 χρονών. Πρίν λίγα χρόνια, είχε βγεί με τους φίλους τους βόλτα ανήμερα του Αγίου Νικολάου να κεράσει για τη γιορτή του.  Εκεί σκότωσαν τον καλύτερό του φίλο που ξεψύχησε στα χέρια του.

   Έτσι αποφάσισε κάποιο όργανο, "δι' ασήμαντον αφορμή". Εκείνο το βράδυ ο αστυνομικός που "έχασε την ψυχραιμία" του δεν σκότωσε μόνο το Γρηγορόπουλο. Εκείνο το βράδυ ξεκίνησε να σκοτώνει ανθρώπους και ψυχές και δεν έχει σταματήσει ακόμα.

   Σήμερα, ο Ρωμανός είναι εγκληματίας. Είναι φυλακισμένος για ληστεία τράπεζας. Τίποτα περίεργο ή πρωτότυπο. Το κακό είναι πως είναι αμετανόητος. Όχι αμετανόητος ληστής,θα ήταν απλό. Επιμένει να έχει άποψη για τη ζωή και για την κοινωνία.  Έχει καμιά ιδιαίτερη σημασία αν συμφωνεί κανεί ή όχι με την άποψή του; Έχει αυτό να κάνει με την προσπάθεια εξόντωσής του;  Μέσα από τη φυλακή, μακριά από την ομορφιά και τη μοναδικότητα της ηλικίας του, μέσα στη θύελλα της ψυχής του (ας μη γίνει μελό, ας θυμηθεί ο καθ' ένας τη δική του θύελλα σ' αυτή την ηλικία) έδωσε εξετάσεις και πέρασε στα ΤΕΙ, μαζί με άλλους φυλακισμένους. Ζήτησε, ότι προβλέπει ο νόμος: Να παίρνει άδεια όποτε χρειάζεται για να παρακολουθήσει τη σχολή του. Αυτό όμως που η πολιτεία μας θα έπρεπε να του εξασφαλίσει με τον καλύτερο τρόπο, σαν μια μοναδική ευκαιρία να ενταχθεί ένας νέος άνθρωπος στην κοινωνία του το αρνούνται, με το έτσι θέλω. 

Ποιά δικαιοσύνη, ποιά κοινωνία, ποιές "πανανθρώπινες αξίες" ποιός ανθρωπισμός και μπαρμούτσαλα.
   Τα κανάλια και οι εφημερίδες που διοργανώνουν σπαραξικάρδιους "μαραθώνιους" αγάπης, με ξένα κόλυβα, σήμερα την 27η μέρα της απεργίας πείνας του Ρωμανού, δεν έχουν πολλά να πούν. Το παιδί πεθαίνει από στιγμή σε στιγμή και τα ΜΜΕ, μ' ελαχιστες εξαιρέσεις, ή αγνοούν το γεγονός, ή ακόμα χειρότερα καπηλεύονται για να τρομοκρατήσουν για τα επεισόδια που ΘΑ γίνουν. Μια εφημερίδα μάλιστα ξεκινάει το άρθρο της με τη φράση: "Επεισόδια φοβάται η αστυνομία"!!! Τ' ακούς; Τέτοιο ύφος και ήθος. Σαπίλα και σαβούρα σοβαρών αναλυτών που εισβάλλουν στα σπίτια μας, σα στρατός κατοχής κάθε βράδυ, με μόνο σκοπό να μας κάνουν τη συνείδηση σούπα,ανάπηρη τη θέλησή μας! Χορός ανθρωποφάγων πάνω στη ζωή ενός παιδιού.
   Βλέπεις και αυτός ο μικρός δεν κλαψουρίζει, όπως κάτι άλλοι - ορισμένοι και από το βήμα της Βουλής - δεν παρακαλάει για οίκτο...δεν λέει "συγνώμη, παρασύρθηκα, δε θα το ξανακάνω". Διεκδικεί τα δικαιώματά του, αυτά τα ελάχιστα δικαιώματα που του έχουν απομείνει. Και διεκδικεί με το μοναδικό όπλο που έχει. Τη ζωή του.
   Δεν παίζει ο νεαρός Ρωμανός, δεν κρύβεται, δεν μπλοφάρει. Το "έγκλημά" του δεν αμφισβητείται.  Είναι όμως καθαρός απέναντί μας. Εμείς, οι "νοικοκυραίοι" είμαστε το ίδιο καθαροί απέναντί του;
Μας περνάει άραγε από το μυαλό η υποψία, πως η στάση του, ο "τρόπος" του, ακόμα και η ηρωϊκή αξιοπρέπεια της οικογένειάς του, η συμπαράσταση από τους συγκρατούμενούς του, έχουν ξεπεράσει πια την υπόθεση της ληστείας μιας τράπεζας; Μήπως Κραυγάζουν κάτι άλλο για τη ζωούλα μας, και για τη ζωούλα των παιδιών μας; Και τέλος πάντως όταν, με το νόμο - όλα κι' όλα - είναι έξω μεγαλέμποροι ναρκωτικών και οικονομικοί εγκληματίες, υπεύθυνοι για την καταστροφή της ζωής χιλιάδων ανθρώπων, μήπως, ο Ρωμανός είναι επικίνδυνος για τη μετέπειτα στάση του και όχι το έγκλημά του;
(Σύμφωνα με πληροφορία που διαβάσαμε στο unfollow, ο ίδιος εισαγγελέας που εισηγήθηκε αρνητικά για το "μικρό ψάρι" Ν. Ρωμανό, είχε προτείνει, όπως και έγινε, την αποφυλάκιση για το "μεγάλο ψάρι" κ. Λαυρεντιάδη, που κατηγορείται για απάτη 700 εκ. ευρώ!)
Μήπως το αδυνατισμένο κορμί του Ρωμανού, που , σε αντίθεση με άλλους,δεν έχει βάψει τα χέρια του στο αίμα άλλων ανθρώπων, σηκώνει σήμερα ένα βάρος που δεν είναι όλο δικό του;

(Και για να προλάβουμε την κακοήθεια, αν και περιτή η δήλωση: ΟΧΙ δεν συμφωνούμε με τις ιδεολογικές επιλογές του Ρωμανού)

ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΗ 1.30 ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΤΑ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ Η ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟΥ. Ο ΑΠΕΡΓΟΣ ΠΕΙΝΑΣ Ν. ΡΩΜΑΝΟΣ, ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ, ΚΑΛΕΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΠΑΕΙ  ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ. Ο ΙΔΙΟΣ ΔΕ ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙ ΝΑ ΠΑΡΕΥΡΕΘΕΙ.

ΤΟΥ ΑΦΙΕΡΩΝΟΥΜΕ, ΑΠΟ ΨΥΧΗΣ, ΤΟΥΣ ΣΤΙΧΟΥΣ ΤΟΥ ΜΠΡΕΧΤ:

Όποιος δεν επιμένει για τις δίκαιες διεκδικήσεις του,

φέρνεται ανήθικα

Όποιος πετάει το δίκιο του στο δρόμο,

αφήνει το δίκιο άδικο να γίνει

Όποιος το χυδαίο στη θέση του δεν βάζει,

τη χυδαιότητα ενθαρρύνει.

Το Σωματείο Εργαζομένων συμπαραστέκεται στον αγώνα του Νίκου Ρωμανού που υπερασπίζεται με τη ζωή του το δικαίωμα στην εκπαίδευση, όπως προβλέπει ο νόμος. Απαιτούμε να γίνει δεκτό το αιτημά του, να σωθεί η ζωή ενός νέου ανθρώπου που αγωνίζεται για το αυτονόητο.