ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΑΥΡΙΑΝΗ ΑΠΕΡΓΙΑ - ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ

24ωρη Πανδημοσιοϋπαλληλική Απεργία Τρίτη 23.9

Η αλήθεια είναι ότι μείναμε λίγο πίσω, λόγω ασθενείας, και τα γεγονότα τρέχουν...Εν όψει της αυριανής απεργίας της ΑΔΕΔΥ επιχειρούμε μια μικρή (πραγματικά!) επισκόπηση της μέχρι τώρα πορείας της αντίδρασής μας στην περιβόητη "αξιολόγηση"

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Έχουμε όλοι μας πολύ σοβαρούς λόγους για τη συμμετοχή στην Απεργία.
Υπερασπιζόμαστε το δικαίωμά μας στην Απεργία 
και στη μόνιμη και σταθερή εργασία.

Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΣΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΚΑΙ Η ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ.

Την Πέμπτη (18/9) που μας πέρασε, είχαμε την απόφαση του δικαστηρίου σχετικά με τη διαδικασία αξιολόγησης. Το πρωτοδικείο λοιπόν, έκρινε την απεργία - αποχή της ΑΔΕΔΥ από τη διαδικασία της αξιολόγησης παράνομη και προσωρινά - ως να κριθεί τελεσίδικα - αποφάσισε ότι πρέπει να εκτελεστεί η απόφαση.

Μετά από αυτή την εξέλιξη, είναι νομίζουμε ώρα να κάνουμε μια αποτίμηση του αγώνα που δόθηκε όλο το προηγούμενο διάστημα, πριν αποφασίσουμε αν η κινητοποίηση αυτή είχε αποτελέσματα και ποιά ήταν αυτά, αν έληξε ή συνεχίζεται και με τι προοπτική. Έχουμε και λέμε λοιπόν:
   1. Η διαδικασία αξιολόγησης των ΔΥ, μετά την κατάλληλη προπαρασκευή της κοινής γνώμης περί τς αναγκαιότητας να αξιολογηθούν οι - κατά τεκμήριο - τεμπέληδες και άχρηστοι Δημόσιοι Υπάλληλοι, έγινε νόμος του κράτους με συνοπτικές διαδικασίες. Επιχειρήθηκε να επιβληθεί σαν να ήταν κάτι απλό και συνηθισμένο, στα πρότυπα που ήδη γνωρίζαμε: Έτσι κι' αλλιώς δεν αξιολογούμαστε κάθε χρόνο; αναρωτιόταν οι συνάδελφοι που δεν είχαν διαβάσει τον περιβόητο ν. 4250. Η Συνδικαλιστική ηγεσία, αλλά και όλες σχεδόν οι παρατάξεις, τουλάχιστον στα λόγια, αντέδρασαν στην εφαρμογή ενός πραγματικά τρομακτικού νομοθετήματος. Τρομακτικό απ' όλες τις απόψεις, που η κυβέρνηση, όσο και αν προσπάθησε να το καμουφλάρει πίσω από ωραία λόγια περί αξιοκρατίας, εκσυγχρονισμού και "αίσθημα δικαίου", δεν τα κατάφερε και πολύ καλά.
Μα καλά δεν χρειάζεται αξιολόγηση; θα μπορούσε καλόπιστα να ρωτήσει κάποιος. Μια αναδρομή σε προηγούμενες σχετικές αναρτήσεις μας θα ήταν διαφωτιστική. Περιοριζόμαστε μόνο να πούμε πως η αξιολόγηση με υποχρεωτικά ποσοστά, δεν είναι απλή διοικητική πράξη, αλλά πολιτική απόφαση επιβολής μνημονιακών και Ευρωπαϊκών υποχρεώσεων. Δηλαδή: 
Α. Μείωση μισθού και σύνδεσή του με την "παραγωγικότητα" (= πόσο καλό, φρόνιμο και υπάκουο -δικό μας- παιδί είσαι)
Β. Καταργήσεις ολόκληρων δομών και απολύσεις προσωπικού στα πλαίσια των απαιτήσεων των "δανειστών" 
Γ. Κατάργηση κάθε δυνατότητα αντίδρασης και συνδικαλιστικής δραστηριότητας, διάσπαση των εργαζομένων, δημιουργία μιας μικρής κάστας στελεχών στενά εξαρτημένη με την εξουσία, ξεκομένη και εχθρική προς τους υπόλοιπους εργαζόμενους.
Δ. Κατάργηση οποιασδήποτε αξιοκρατικής διαδικασίας υπήρχε, έστω και λειψή, ως τώρα, βασισμένη στα χρόνια δουλειάς και στα προσόντα του κάθε υπαλλήλου. Το "νέο" σύστημα αξιολόγησης στηρίζεται πλήρως στην αυθαιρεσία της διοίκησης που βεβαίως ξέρουμε όλοι καλά με τι τρόπο επιλέγει και κάνει τοποθετήσεις. Έχουμε εξ' άλλου παραδείγματα που δεν αντέχουν σε καμία κριτική. Προωθείται έτσι και με το νόμο το ρουσφέτι, η κομματικοκρατία, το χτύπημα δικαιωμάτων και το χειρότερο απόλυτη δυνατότητα για μειώσεις μισθών κλεισίματα υπηρεσιών και απολύσεις.
Αυτά είναι, σε πολύ αδρές γραμμές, τα βασικά στοιχεία της επιχειρούμενης επιβολής του τρόπου "Αξιολόγησης". Σίγουρα μπορούμε να συζητήσουμε πολλές ακόμα πτυχές αυτού του εξολοθρευτικού συστήματος.
   Να έχουμε ακόμα υπ' όψη μας πως η Κυβέρνηση επιχειρεί, με την όλη συζήτηση που έχει ανοίξει, σιγονταρισμένη και από τα ...γνωστά ΜΜΕ, να θεωρεί την αξιολόγηση ως μοναδική πληγή της δημόσιας διοίκησης. Η έλλειψη προσωπικού, τα λουκέτα σε υπηρεσίες και δομές οι χιλιάδες απολύσεις, οι ελλείψεις σε μέσα και δυνατότητες η λιτότητα, τα χάλια και η εξαθλίωση (στα νοσοκομεία πχ) και τόσα άλλα είναι άγνωστες λέξεις για τα παπαγαλάκια που θυμούνται μόνο τους υπαλλήλους και τη διαφθορά ...

2. ΤΟ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ:

   Αναφέραμε ήδη πως οι συνδικαλιστικές ηγεσίες, σε κάθε χώρο του δημοσίου, και η ΑΔΕΔΥ στο σύνολό της, αντέδρασε -και σωστά- στην αξιολόγηση. Αν και πάλι θα "ευλογήσουμε τα γένια μας", όποιος συνάδελφος κάνει τον κόπο να ανατρέξει σε σχετικές παλιότερες αναρτήσεις μας, θα διαπιστώσει την κριτική μας στάση στον τρόπο που οργανώθηκε η αντίστασή μας.
   Η σχεδόν καθολική υποστήριξη των εργαζομένων στην αποχή από την αυτοαξιολόγηση και η παράδοση των εκθέσεων στα Σωματεία, δημιούργησε, κατά την άποψή μας, τις συνθήκες για γενικότερη και δυναμικότερη κινητοποίηση, πέρα από την όποια "διεκπεραιωτική" διαδικασία.
Στα υπερβολικά μηνύματα αισιοδοξίας της ΠΟΕΔΗΝ (ΝΙΚΑΜΕ! έγραφε στις ανακοινώσεις), αντιτείναμε πως η αποχή από την αυτοαξιολόγηση και το κυνήγι της γάτας με το ποντίκι στα δικαστήρια, δεν σήμαιναν αυτομάτως και την ακύρωση του νόμου. Αποδείχτηκε πως η Κυβέρνηση (και η εξουσία εν γένει) έχει τελικά τον τελευταίο λόγο και στα δικαστήρια και στα νομοθετήματα, που τα προσαρμόζει και ελλίσεται προκειμένου να πετύχει το σκοπό της.

3. Η ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΠΛΕΥΡΑ.

   Όσο γεγονός είναι πως οι εργαζόμενοι έδειξαν τη διάθεσή τους να αντισταθούν και να αντιδράσουν, αντίστοιχο γεγονός είναι πως η Κυβέρνηση στριμώχτηκε στα σοβαρά αυτή τη φορά. Τα γεγονότα μιλάνε από μόνα τους:  Το σκληρό, απόλυτο και σίγουρο ύφος του κ. Μητσοτάκη που δεν σηκώνει αντιρρήσεις, υποχρεώθηκε να τσαλακωθεί. Οι "αυστηρά" καταληκτικές ημερομηνίες ξεχείλωσαν για μήνες ολόκληρους και χρειάστηκε να αλλάξουν για τρεις συνεχόμενες φορές, ενώ ο νόμος χρειάστηκε να αλλάξει προκειμένου να ξεπεράσει την "υποχρεωτική" αυτοαξιολόγηση που πλέον έγινε προαιρετική και δεν παίζει ουσιαστικά κανένα ρόλο στη διαδικασία. Ο Προϊστάμενος εισηγείται κατά πως του γουστάρει για το ποιόν του υπαλλήλου, και οι διευθυντάδες βαθμολογούν - πολλές φορές χωρίς καν να ξέρουν, ούτε στην όψη ποιος είναι ο υπάλληλος και τι κάνει κάθε μέρα. (Καθώς φαίνεται υπάρχει κάποιος "άλλος" μηχανισμός που τα ξεπερνάει όλα αυτά.) Χώρια το κυνήγι με τα δικαστήρια ένθεν κακείθεν.

4. ΟΙ ΠΑΡΟΥΣΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ - ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ.

    Είναι φανερό πως η ως τώρα στάση μας, στρίμωξε την Κυβέρνηση και την υποχρέωσε σε ελιγμούς και καθυστερήσεις. Ας σκεφτούμε πόσο αποτελεσματικότερα θα μπορούσαμε να πιέσουμε αν η αντίδρασή μας ήταν σε κατεύθυνση περισσότερο αγωνιστική και λιγότερο εξαρτημένη από δικαστήρια και διαδικασίες. Αν στηριζόταν σε μαζικές κινητοποιήσεις και όχι σε αγώνα δι' αντιπροσώπων. Αν στο κάτω - κάτω στηριζόταν στην πλούσια εμπειρία μας αλλά και στην κοινή λογική. Που λέει ότι πετύχαμε νίκες μόνο όσο δημιουργούσαμε συσχετισμούς υπέρ μας στην κοινωνία. Δηλαδή αντιδρούσαμε όλοι μαζί και δυναμικά με απεργίες κινητοποιήσεις, συλλαλητήρια, δημιουργώντας πραγματικό πρόβλημα στην Κυβέρνηση.
   Η απόφαση της ΑΔΕΔΥ, παρά και την δικαστική απόφαση είναι να συνεχίσουμε την κινητοποίησή μας. Αυτό είναι γενικά σωστό αλλά και η συνηθισμένη τακτική, αφού εδώ και χρόνια οι απεργίες που γίνονται έχουν ήδη κηρυχτεί παράνομες και καταχρηστικές. Πολλές δε από αυτές τις "παράνομες" κινητοποιήσεις έφεραν και νίκες για τους εργαζόμενους. Ας μη μας φοβίζουν λοιπόν τα δικαστήρια. Η ΑΔΕΔΥ εξ' άλλου στηρίζει με την απόφασή της και καλύπτει συνδικαλιστικά τους εργαζόμενους.

ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ Η ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΣΤΑΔΙΟ ΤΩΝ ΕΙΣΗΓΗΣΕΩΝ ΚΑΙ ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΡΟΙΣΤΑΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΔΙΕΥΘΥΝΤΕΣ.
ΕΧΕΙ ΝΟΗΜΑ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΤΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΝΤΑΘΕΙ Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΜΑΣ, στην κατεύθυνση μάλιστα που περιγράψαμε παραπάνω.

Η ΑΔΕΔΥ έχει κηρύξει 24ωρη απεργία για αύριο Τρίτη.

Αντιγράφουμε από το Δελτίο Τύπου που εξέδωσε:

Όλοι και όλες στην 24ωρη απεργία και στα απεργιακά συλλαλητήρια

αύριο, Τρίτη 23 Σεπτεμβρίου 2014

• Να καταγγείλουμε την Κυβέρνηση και την αυταρχική πολιτική της και να υπερασπιστούμε τον πολύμηνο καθολικό αγώνα μας για το δικαίωμα στην εργασία των χιλιάδων συναδέλφων μας που απολύθηκαν ή αντιμετωπίζουν την απειλή της απόλυσης και για την επαναλειτουργία όλων των υπηρεσιών που καταργήθηκαν
• Να ακυρώσουμε στην πράξη το νόμο 4250/2014 με στόχο την κατάργησή του συνεχίζοντας την Απεργία – Αποχή από όλες τις διαδικασίες που σχετίζονται με την αξιολόγηση και τον επαναπροσδιορισμό με νέα κριτήρια της μετατροπής των συμβάσεων ορισμένου σε αορίστου χρόνου.

Στην Αθήνα το συλλαλητήριο θα πραγματοποιηθεί έξω από το κτήριο του Αρείου Πάγου (Λεωφ. Αλεξάνδρας 121) στις 9:30πμ, την ώρα που θα εκδικάζεται η προσφυγή του Δημοσίου κατά της απόφασης που δικαιώνει τις καθαρίστριες του Υπουργείου Οικονομικών, που συνεχίζουν μαζί με όλους τους απολυμένους το δίκαιο μακροχρόνιο αγώνα τους.

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Έχουμε όλοι μας πολύ σοβαρούς λόγους για τη συμμετοχή στην Απεργία.
Υπερασπιζόμαστε το δικαίωμά μας στην Απεργία 
και στη μόνιμη και σταθερή εργασία.

Από την Εκτελεστική Επιτροπή της Α.Δ.Ε.Δ.Υ.