ΕΛΣΤΑΤ: Πάνω από το 30% πληρώνουν οι εργαζόμενοι από την τσέπη τους για Γιατρούς, Νοσοκομεία, Φάρμακα.

    Σχόλιο: Αναδημοσιεύουμε ένα άρθρο από το healthview που παρουσιάζει τα στατιστικά της ΕΛΣΤΑΤ, για το πόσο βαθιά βάζουμε το χέρι στην τσέπη για την περίθαλψή μας.
Μας λένε λοιπόν τα "στοιχεία" που τόσο αγαπάνε ορισμένοι, πως από το 2009 ως σήμερα διαπλασιάσαμε πρακτικά τις δαπάνες για γιατρούς, οδοντιατρικές υπηρεσίες, νοσοκομεία και φάρμακα, εκτός βέβαια από τις ασφαλιστικές εισφορές και την όποια συμμετοχή του κράτους.Καί δεν είναι λίγο το ποσοστό αυτό, είναι το 33% και αυτά ...μόνο τα φανερά. (Ποιός μέτρησε πχ τα φακελλάκια;)
Το δια ταύτα:  Παρά τις εντυπωσιακές ανακοινώσεις για δωρεάν παροχές σε ολόκληρες κατηγορίες πληθυσμού, για ελεύθερη πρόσβαση κλπ κλπ, που δημιουργούν την εντύπωση πως η περίθαλψη σ' αυτή τη χώρα είναι εντελώς δωρεάν, τα τελευταία 5-6 χρόνια οι εργαζόμενοι διπλο και τριπλο- πληρώνουν τη¨"συμμετοχή" τους στην περίθαλψη.
    Είτε απ' ευθείας, είτε μέσω εισφορών και φόρων, είτε μαύρα, είτε λόγω αυξημένης συμμετοχής. Η "συνθήκη" δηλαδή που κυριάρχισε τις τελευταίες δεκαετίες, από το μεσοπόλεμο και μετά, ως αποτέλεσμα συμβιβασμού, πως η χρηματοδότηση των κοινωνικών αναγκών (και της περίθαλψης) ήταν τριμερής (κράτος - εργοδότης - εργαζόμενος) έχει ανατραπεί προ πολλού, ως αποτέλεσμα  αλλαγής συσχετισμών και ήττας του εργατικού κινήματος. Το κράτος αποσύρεται όλο και περισσότερο και γίνεται "επιχείρηση". Οι εργοδότε δεν πληρώνουν τίποτα αφού η εργασία είναι κατά το μεγαλύτερο μέρος μαύρη και απομένει ο εργαζόμενος, ο άνεργος και ολόκληρος ο λαός να πληρώνει τριπλά και τρίδιπλα.
Αυτό πρέπει να το ανατρέψουμε! Είναι Δικαίωμα και όχι φιλανθρωπία η ίση, πλήρης και δωρεάν περίθαλψη για όλους.

Το άρθρο παρακάτω είναι της Δ. Ευθυμιάδου.

Όλο και περισσότερα χρήματα δίνουν από την τσέπη τους μέσα στην κρίση οι Έλληνες για νοσοκομειακές υπηρεσίες αλλά και φάρμακα. 

Ανοδική τάση παρουσιάζουν οι ιδιωτικές δαπάνες τα τελευταία χρόνια της κρίσης.
Οι Έλληνες αναγκάζονται να δίνουν όλο και περισσότερα από την τσέπη τους για νοσοκομεία αλλά και για φάρμακα, ενώ αντίθετα μειώνουν τις δαπάνες για οδοντιατρικές υπηρεσίες, επισκέψεις σε γιατρούς αλλά και άλλες παραϊατρικές υπηρεσίες.
Γεγονός βέβαια που δείχνει πως μεταχρονολογούν τις ανάγκες τους και δίνουν μόνο τα απαραίτητα για να βελτιώσουν την υγεία τους.
Είναι ενδεικτικό με βάση τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ που επεξεργάσθηκε το ΙΟΒΕ το 2015, ότι το 2009 οι Έλληνες έδιναν το 19,2% των συνολικών ιδιωτικών δαπανών για την Υγεία σε φάρμακα, ενώ το 2014 δίνουν πλέον το 33,3%.
 Αντίστοιχα ενώ το 2009 έδιναν για νοσοκομειακή περίθαλψη το 17,5% των χρημάτων που δίνουν από την τσέπη τους για τον τομέα της Υγείας, το 2014 το ποσοστό εκτοξεύθηκε στο 29,3%.

Αντίθετα οι Έλληνες φαίνεται ότι εξαιτίας της κρίσης δίνουν όλο και λιγότερα χρήματα για την υγεία των δοντιών τους, δεδομένου ότι τα Ασφαλιστικά Ταμεία καλύπτουν ελάχιστες οδοντιατρικές υπηρεσίες και σε κάποιες περιπτώσεις και καθόλου.
Ενώ όταν ξεκινούσε η κρίση οι Έλληνες φαίνεται ότι διέθεταν ρευστό για να καλύψουν τις οδοντιατρικές τους ανάγκες, σήμερα δίνουν όλο και λιγότερα από την τσέπη τους λόγω οικονομικής στενότητας.
 Με βάση τα ίδια στοιχεία του ΙΟΒΕ του 2015, το 2009 οι ασφαλισμένοι έδιναν το 29,4% των ιδιωτικών δαπανών για την Υγεία σε οδοντιατρικές υπηρεσίες. Το 2014 το ποσοστό κατρακύλησε στο 15%.