Αξολόγηση: Το TOOL BOX των απολύσεων και του ξεπουλήματος!

     Εχουμε ήδη αναφερθεί στο ζήτημα της αξιολόγησης στο Δημόσιο. Την περίοδο που διανύουμε θα αναδειχθεί όμως ακόμα περισσότερο. Πρόκειται για αναμενόμενη εξέλιξη, αφού η "βαθμολογία" θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί ως τις 26 Ιουνίου .  Στην ουσία πρόκειται για έναν αγώνα που πρέπει να δώσουν όλοι οι εργαζόμενοι, από όποια θέση, ενάντια στην εφαρμογή ενός ακόμα υπαλληλοκτόνου νόμου.
   Είναι γνωστό πως τα πιο αντιδραστικά μέτρα, χρειάζονται μια "ουδέτερη" και κοινά παραδεκτή αλήθεια για να "πατήσουν" και ένα έδαφος που τα γνωστά ΜΜΕ θα έχουν από πριν προετοιμάσει. Από κοντά, τις περισσότερες φορές σιγοντάρουν με τον τρόπο τους και διάφορες ηγεσίες, σύμμαχοι υποτίθεται ή ακόμα χειρότερα ακόμα και εκπρόσωποι εργαζομένων. Και σιγοντάρουν ακόμα και "διαφωνώντας"! Αυτό το τελευταίο είναι πραγματική Τέχνη!
   Στην περίπτωσή μας η "αθώα" ερώτηση του συστήματος είναι: "Καλά, δεν πρέπει να γίνεται αξιολόγηση των Δημοσίων Υπαλλήλων; Είναι κακό;
   Η παραπάνω ερώτηση τίθεται μάλιστα όταν έχουν προηγηθεί αλλεπάληλα στρώματα λάσπης στην ανικανότητα των δημοσίων υπαλλήλων, στους οποίους τάχα οφειλεται εξ' ολοκλήρου η ταλαιπωρία των πολιτών (γενικώς και αορίστως) και όλα τα στραβά κι' ανάποδα της χώρας. Αφού λοιπόν προετοιμάζεται κατάλληλα το "κοινό" για την αναγκαιότητα της αξιολόγησης, όταν φτάνουμε στο γιατί και πως, όλα σκεπάζονται σ' ένα παραπέτασμα καπνού.
Οι εργαζόμενοι βέβαια δεν είναι αντίθετοι στον εκσυγχρονισμό του Δημοσίου, στην κατεύθυνση της ενίσχυσης και της βελτίωσης των υπηρεσιών, ούτε στην αξιοποίηση με τον καλύτερο τρόπο του ανθρώπινου δυναμικού και των υποδομών. Αλλά αυτό σήμερα είναι ανέκδοτο αν λάβει κανείς υπόψη του την τραγική κατάσταση και τις συνθήκες που αντιμετωπίζουμε καθημερινά. Είναι υποκρισία να μετράς παραγωγικότητα όταν έχεις μια νοσηλεύτρια στην βάρδια για παράδειγμα! Και να πρέπει υποχρεωτικά να τη βαθμολογήσεις 6 ή 7!

Από την άλλη, τα αποτελέσματα κλεισίματος μονάδων ολόκληρων, η έλλειψη προσωπικού, οι απολύσεις - διαθεσιμότητες, η έλλειψη υλικών κάθε είδους, η κατάργηση κάθε δωρεάν υπηρεσίας στον κόσμο, το ξεπούλημα στους ιδιώτες(οι οποίοι,μάλλον, δεν έχουν ακριβώς στο μυαλό τους την παροχή "κοινοφελούς" έργου), η άρνηση βασικών υποχρεώσεων του κράτους δεν "φαίνονται" πουθενά ούτε αξιολογούνται.

   Το κακό βέβαια δεν σταματάει εδώ. Δεν περιορίζεται μόνο σε μια προσπάθεια να φορτωθεί  το βάρος της διάλυσης των υπηρεσιών στις πλάτες των εργαζομένων,των "επίορκων" (που αν ίσχυαν οι πληροφορίες των καναλιών για 100δες χιλιάδες, έπρεπε οι μισοί να είμαστε φυλακή τώρα). Το εφιαλτικό είναι πως αποκρύβονται οι κύριες επιδιώξεις του νόμου, που δεν είναι άλλες από την δημιουργία μιας έτοιμης δεξαμενής υποψηφίων, εν όψει της δέσμευσης για χιλιάδες ακόμα απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, ως το τέλος του '15. Ταυτόχρονα με την υποχρεωτική ποσόστοση για άριστους, μέτριους και κακούς υπαλλήλους, καθιερώνεται η εξατομίκευση του μισθού, που θα είναι - για την ίδια εργασία -διαφορετικός από υπάλληλο σε υπάλληλο  ανάλογα με το βαθμό του καθ' ενός.
   Δηλαδή ανάλογα με το πόσο αρεστός είναι στον προϊστάμενο και στη διοίκηση. Ανάλογα με το αν δουλεύει όλο και περισσότερο με όλο και λιγότερα, με το αν διαμαρτύρεται, αν δέχεται να μην έχει συγκεκριμένο ωράριο και κυρίως αν μένει μακρυά από Σωματεία, απεργίες και διαδηλώσεις. Στη βάση αυτή επιχειρείται μέσα σε μερικά μόνο χρόνια η αντικατάσταση του μεγαλύτερου μέρους του προσωπικού στο δημόσιο, με νέους υπαλλήλους που δεν θα είναι μόνιμοι, θα έχουν ελαστικές σχέσεις εργασίας και ελάχιστο μισθό, που δεν θα θυμίζει σε τίποτα ούτε καν το σήμερα. Επιπλέον δεν θα έχουν ούτε την εμπειρία ούτε τη δυνατότητα να συνδικαλιστούν και να αντιδράσουν οργανωμένα, να σηκώσουν κεφάλι. Θα είναι δε πολύ λιγότεροι, αφού ολόκληρες υπηρεσίες θα στελεχόνονται με νοικιασμένους εργαζόμενους. Ήδη έχουν πέσει οι υπογραφές για όλα αυτά στο τελευταίο μνημόνιο, (που εξασφάλισε και την έξοδο στις αγορές!)
   Είναι φανερό πως ο οδοστρωτήρας της αξιολόγησης δεν θα αφήσει κανένας απ' έξω, ούτε καν εκείνα τα κομμάτια εργαζομένων που ακόμα και τώρα είναι δύσκολο να σκεφτούμε το σύστημα να δουλεύει χωρίς αυτούς. Π.χ. Νοσοκομεία με νοικιασμένο νοσηλευτικό προσωπικό, αφού θα έχουν φροντίσει να ξεφορτωθούν (όχι με μετακίνηση, αλλά με απόλυση) το ήδη υπάρχον.
(Για του λόγου την αλήθεια, όποιος νομίζει πως υπερβάλλουμε, ας δει τους απολυμένους εκπαιδευτικούς. Ήταν μόνιμοι κι' αυτοί...)
   Η ΑΔΕΔΥ και η ΠΟΕΔΗΝ, υποτονικά και καθυστερημένα αντιδρούν, βάζοντας κάτω από τις πιέσεις των εργαζομένων, ένα ελάχιστο πρόγραμμα αντίστασης. Είναι ανάγκη να πάρουμε την πρωτοβουλία του αγώνα για να μην εφαρμοστει ο νόμος- έκτρωμα.
   Εντύπωση μας προκάλεσε η σχετική ανακοίνωση της ΠΟΕΔΗΝ που στην κριτική που κάνει ανάμμεσα στα άλλα αναφέρει:

 <<Οι Αξιολογήσεις γίνονται από Προϊσταμένους Οργανικών Μονάδων οι οποίοι εκτελούν καθήκοντα με ανάθεση από τους Διοικητές των Νοσοκομείων αφού δεν λειτουργούν τα αρμόδια υπηρεσιακά όργανα κρίσης (ΣΕΠ, Ειδικά ή Κοινά Πρωτοβάθμια Υπηρεσιακά Συμβούλια Νοσοκομείων).
Οι αναθέσεις σε πολλές περιπτώσεις γίνονται με ρουσφετολογικά και κομματικά κριτήρια χωρίς να λαμβάνεται υπ' όψιν η μοριοδότηση των Ν. 3528/2007, 3839/2010. >>  
Δηλαδή, σε λίγο καιρό που θα υπάρχουν Υπηρεσιακά Συμβούλια, θα είναι εντάξει; Δίκαιος ο νόμος; Οι τοποθετήσεις προϊσταμένων θα είναι πολύ διαφορετικές; Μήπως οι προβλεπόμενες μοριοδοτήσεις είναι δίκαιες; Μήπως μπορεί να σταθεί προϊστάμενος για πολύ σε κόντρα με τη διοίκηση; Είναι συνδικαλιστική στάση αυτή; (...και μετά θα λένε δεν τραβάει ο κόσμος!)
Σε κάθε περίπτωση, το πρόγραμμα που θέτουν ΠΟΕΔΗΝ - ΑΔΕΔΥ, είναι ανάγκη, για να έχει αποτελέσματα, να το προχωρήσουμε παραπέρα και να αποκτήσει αγωνιστική κατεύθυνση με προοπτική νίκης,  συνοψίζεται σε:

<< Με απόφαση του Γενικού Συμβουλίου της ΠΟΕΔΗΝ την Τρίτη 01/04/2014 καλούνται οι Διοικήσεις των Σωματείων να οργανώσουν το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, Τοπικές Μορφές Δράσης με Γενικές Συνελεύσεις, Συγκεντρώσεις Διαμαρτυρίας στις Διοικήσεις προκειμένου να εμποδίσουν τους Διοικητές να ορίσουν τις ποσοστώσεις ανά υπηρεσία και μοιραστούν τα Φύλλα Αξιολόγησης. Εάν παρά ταύτα καθοριστούν τα ποσοστά ανά υπηρεσία και μοιραστούν τα Φύλλα Αξιολόγησης, ενυπόγραφα τα Πρωτοβάθμια Σωματεία να συγκεντρώσουν από τους υπαλλήλους και να παραδώσουν στις Διοικήσεις των Νοσοκομείων με διαβιβαστική ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ως απαράδεκτα με το επιχείρημα ότι το Υγειονομικό προσωπικό εργάζεται μονοβάρδιες ή ασκεί καθήκοντα με υπευθυνότητα σε υποστηρικτικές υπηρεσίες και δεν ανέχεται τον εμπαιγμό της κυβέρνησης >>

ενώ η ΑΔΕΔΥ, μεταξύ άλλων, αναφέρει:
<<.. Βασικός στόχος της ασκούμενης πολιτικής είναι η βίαιη απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων στο Δημόσιο. Επί της ουσίας, μεθοδεύεται η αντικατάσταση του «ακριβού» προσωπικού, με  εργαζόμενους που θα έχουν εκπέσει στο καθεστώς του «ωφελούμενου»  ή του ενοικιαζόμενου..η Κυβέρνηση προσπαθεί τώρα με εργαλείο τη συγκριτική αξιολόγηση να δημιουργήσει μια νέα δεξαμενή διαθεσίμων και υπό απόλυση υπαλλήλων...Στόχος της Κυβέρνησης είναι, επίσης, να δημιουργήσει, μέσω της τρομοκρατίας και του φόβου της απόλυσης, εργαζόμενους που θα είναι πλήρως υποταγμένοι στους σχεδιασμούς της ασκούμενης πολιτικής και έρμαια στη βούληση (πολιτική ή/και προσωπική) των εκάστοτε προϊσταμένων..>>
και καταλήγει: 

• Να καλέσει τους εργαζόμενους και ιδιαίτερα όσους εμπλέκονται στην εφαρμογή του νόμου, λόγω της θέσης τους στη διοικητική ιεραρχία, να απέχουν από κάθε σχετική διαδικασία. Κανείς δεν πρέπει να συνεργήσει με την υπογραφή και τη συμμετοχή του σε απολύσεις συναδέλφων. Κανείς δεν πρέπει να βάλει την υπογραφή του σε μία προδήλως παράνομη και αντισυνταγματική διαδικασία.Εξάλλου και μόνο η εισαγωγή αυθαίρετης ποσόστωσης και περαιτέρω επιμερισμού ανά οργανική μονάδα στρεβλώνει κάθε έννοια  «αντικειμενικής» και «δίκαιης» κρίσης,  που οι εισηγητές του νόμου ισχυρίζονται ότι αποκαθιστούν. Κι αυτό γιατί ακόμα κι αν ο αξιολογητής κρίνει ότι υπάρχουν πολλοί «ισάξιοι» υπάλληλοι στη μονάδα που προΐσταται, δεσμεύεται από τις διατάξεις του νόμου να εξαιρέσει οπωσδήποτε κάποιους, υλοποιώντας υποχρεωτικά την ποσόστωση. Τα παραπάνω φυσικά αποτελούν επαρκή λόγο για την προσφυγή εκατοντάδων χιλιάδων αξιολογούμενων στη δικαιοσύνη.  Υπό την έννοια αυτοί οι «αξιολογητές» συμμετέχοντας στη διαδικασία αυτή διακινδυνεύουν να βρεθούν αντιμέτωποι με χιλιάδες προσφυγές εις βάρος τους.

• Να καλέσει τις Δευτεροβάθμιες και Πρωτοβάθμιες Συνδικαλιστικές Οργανώσεις να προχωρήσουν άμεσα σε γενικές συνελεύσεις σε όλες τις Υπηρεσίες και τους χώρους εργασίας με βασικό στόχο την ενημέρωση, τη συζήτηση και τη λήψη μέτρων για την ακύρωση της διαδικασίας της «αξιολόγησης».

ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ, ΤΙΣ ΕΠΟΜΕΝΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΘΑ ΒΡΕΘΟΥΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΠΡΟΚΛΗΣΗ:

ΘΑ ΥΠΟΤΑΧΘΟΥΜΕ, Η ΘΑ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΟΥΜΕ ΚΑΙ ΜΕ ΑΛΛΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ. ΘΑ ΔΙΔΑΧΘΟΥΜΕ ΚΑΙ ΘΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΔΥΝΑΜΗ ΑΠΟ ΑΝΑΛΟΓΕΣ ΜΑΧΕΣ ΠΟΥ ΚΑΤΑΡΓΗΣΑΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ Η ΘΑ ΠΑΜΕ ΣΑΝ ΠΡΟΒΑΤΑ ΣΤΟ ΣΦΑΓΕΙΟ;

ΚΑΝΕΝΑ "ΠΟΣΟΣΤΟ" ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΝΑ ΜΗ ΦΥΓΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ!
ΚΑΝΕΝΑ ΦΥΛΛΟ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΝΑ ΜΗΝ ΣΥΜΠΛΗΡΩΘΕΙ!

ΕΜΠΡΟΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ!