Σε δυναμική κινητοποίηση από το Σάββατο 18 Ιουνίου οι εργαζόμενοι στο νοσοκομείο Ζακύνθου.

  
Σε δυναμική κινητοποίηση προχώρησαν από το Σάββατο 18 Ιουνίου οι εργαζόμενοι στο νοσοκομείο Ζακύνθου μετά από απόφαση της Γενικής τους Συνέλευσης, καθώς η υποστελέχωση, η υποχρηματοδότηση αλλά και η επαγγελματική εξουθένωση των γιατρών και του προσωπικού έχει χτυπήσει κόκκινο.
   Συγκεκριμένα οι εργαζόμενοι διαμαρτύρονται για την απόλυτη εγκατάλειψη των δομών υγείας στο νησί που αφορά:
- Στην τρομακτική έλλειψη ιατρικού, νοσηλευτικού, παραιατρικού προσωπικού (υπηρετούν μόνο 87 από τους 200 προβλεπόμενους νοσηλευτές)
- Τα ρεπό και οι άδειες του προσωπικού δεν μπορούν να δίνονται πια, ενώ εκκρεμούν εκατοντάδες ημέρες αδειών που δεν είναι δυνατόν να δοθούν εδώ και ένα χρόνο
- Εκκρεμούν διορισμοί γιατρών που έχουν από 5 ετίας κριθεί, ενώ νέες θέσεις δοθήκαν με το σταγονόμετρο (επτά) για να διοριστούν ..ίσως.... σε μια τριετία (θυμηθείτε τις 4000 γιατρούς. που υπόσχεται συστηματικά το Υπουργείο από το 2008), επικουρικοί ελάχιστοι και στο 50 % των αναγκών και τέλος σχεδόν απουσιάζουν πια οι αγροτικοί και ειδικευόμενοι γιατροί, που βοηθούσαν σημαντικά, μιας και οι περισσότεροι έχουν ήδη μεταναστεύσει στο εξωτερικό .... Όταν παράλληλα κάθε χρόνο συνταξιοδοτούνται τόσο γιατροί όσο και λοιπό προσωπικό που ούτε στο 20% δεν αντικαθίσταται
- Τις δομές υγείας του ΠΕΔΥ που καταρρέουν αφού οι όποιοι εργαζόμενοι του, υποστηρίζουν πια κυρίως τη λειτουργία του Νοσοκομείου που απειλείται με κατάρρευση.
- Την προκλητική πια απουσία Διοικητού για 1 ½ χρόνο τώρα με εκατοντάδες προβλήματα διαχείρισης αλλά και διεκδίκησης να λιμνάζουν
- Την ανεπαρκή χρηματοδότηση του νοσοκομείου μας ( κάτω από τα επίπεδα του παλαιού Νοσοκομείου το 2011) και πάντως παντελώς αναντίστοιχη με τις αυξημένες ανάγκες του Νοσοκομείου που είναι τριπλάσιας έκτασης , χώρων και παροχής υπηρεσιών.
Οι εργαζόμενοι έχουν κυρήξει την ερχόμενη εβδομάδα κινητοποιήσεις και είναι αποφασισμένοι να διεκδικήσουν την επιβίωση του νοσοκομείου με χρηματοδότηση και στελέχωση αλλά και την προστασία της υγείας και της ασφάλειας των εναπομεινάντων εργαζομένων που απειλούνται από υπερκόπωση και κατάρρευση. 

Σημ. Τι είχες Γιάννη... Παντού τα ίδια προβλήματα και η κατάσταση γίνεται όλο και χειρότερη. Οι συνάδελφοι στο νοσοκομείο Ζακύνθου επέλεξαν τον τρόπο να διεκδικήσουν. Βαρέθηκαν να περιμένουν και να αποδεκατίζονται. Το ζήτημα είναι να καταλάβουμε όλοι μας πως άλλος δρόμος δεν υπάρχει.

(Οι πληροφορίες από onmed.gr)