Ολο και ακριβότερη η Περίθαλψη.

Τη χαριστική βολή στο εισόδημα των Ελλήνων δίνουν οι δαπάνες Υγείας. Τα χρήματα που μπαίνουν στο μέσο νοικοκυριό έχουν συρρικνωθεί.

Οι πληρωμές, όμως, για περίθαλψη έχουν σταθερά ανοδική τάση. Οι πολίτες πληρώνουν από την τσέπη τους περισσότερα και από τους Γερμανούς, προκειμένου να καλύψουν την ολοένα και μειωμένη συμμετοχή του κράτους.
Αποκαλυπτικά είναι τα στοιχεία του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) για το 2015. Οι επιστήμονες του ΟΟΣΑ μέτρησαν σε απόλυτες τιμές (ευρώ ανά πολίτη) και σε ισοσταθμισμένο δείγμα το ετήσιο κόστος για όλο το φάσμα της δαπάνης, δηλαδή νοσηλεία, φάρμακα και πρωτοβάθμια φροντίδα.
Τα ευρήματα επιβεβαίωσαν την αίσθηση που έχουμε όλοι και κυρίως όσοι αντιμετωπίζουν χρόνιο πρόβλημα υγείας. Κάθε Ελληνας δαπανά ετησίως 813 ευρώ, όταν ο μέσος Γερμανός δαπανά 725 και ο Ιταλός 736 ευρώ.
Στην αρχή της κρίσης τα νοικοκυριά βίωσαν ένα οικονομικό σοκ. Αναγκάστηκαν να περιορίσουν την ατομική δαπάνη από 1.118 ευρώ το 2008, στα 838 ευρώ το 2009. Η μείωση συνεχίστηκε για μία τετραετία, έως και το 2012...
Ακολούθησε, το 2013, μία δέσμη μέτρων από την πλευρά της Πολιτείας, τα οποία οδήγησαν σε αυξημένη συμμετοχή των πολιτών, κυρίως στα φάρμακα. Η πτωτική τάση των πληρωμών από τα νοικοκυριά έγινε ανοδική, επιστρέφοντας πέρυσι στα επίπεδα του 2009!
Ακριβώς αντίθετη ήταν η πορεία των πόρων που διατίθενται από το κράτος για την υγεία κάθε πολίτη. Στα χρόνια της κρίσης, η δημόσια δαπάνη «κουρεύτηκε» κατά 35%, φτάνοντας πέρυσι στα 1.248 ευρώ, έναντι 1.908 ευρώ το 2009.

Η εικόνα αυτή κατατάσσει την Ελλάδα σε μία από τις χειρότερες θέσεις μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ. Η δημόσια κατά κεφαλήν δαπάνη της χώρας μας είναι σχεδόν η μισή από τον μέσο όρο του Οργανισμού (1.248 ευρώ έναντι 2.590), με την ιδιωτική να απέχει μόλις 9% (813 έναντι 912).
Το σύστημα Υγείας σαφώς υποχρηματοδοτείται στη χώρα μας, καθώς το συνολικά διατιθέμενο ποσό (δημόσιος τομέας και ιδιώτες) υστερεί κατά 41,1% από τον μέσο όρο του ΟΟΣΑ (2.061 ευρώ έναντι 3.502). «Η αύξηση των ιδιωτικών δαπανών θα συνεχιστεί, όσο μειώνονται οι δημόσιες», εκτιμά ο ομότιμος καθηγητής Οικονομικών της Υγείας Λυκούργος Λιαρόπουλος. Η πορεία αυτή εξηγεί? έχει ένα τέλος, καθώς τα νοικοκυριά δεν θα είναι σε θέση να πληρώνουν: «Η υποκατάσταση της δημόσιας από την ιδιωτική δαπάνη αφορά μόνον ακμάζουσες οικονομίες και αυτό δεν ισχύει στην περίπτωση της χώρας μας».
Υποκατάσταση
Το πώς γίνεται η υποκατάσταση, περιγράφει στο «Εθνος» η Μέμη Τσεκούρα, πρόεδρος του Ελληνικού Συλλόγου Υποστήριξης Ατόμων με Οστεοπόρωση: «Στη δική μας χρόνια πάθηση, το ποσοστό συμμετοχής στα φάρμακα ήταν 10%, ενώ τώρα έχει αυξηθεί στο 25%. Λόγω του ότι η πάθηση δεν έχει εμφανή συμπτώματα, πολλοί πάσχοντες σταματούν τη θεραπεία, καθώς δεν είναι σε θέση να πληρώσουν τη συμμετοχή».
Σύμφωνα με την κ. Τσεκούρα, η διακοπή της θεραπείας οδηγεί σε αύξηση καταγμάτων. Τα αρχικά στοιχεία μελέτης που πραγματοποιεί ο Σύλλογος, δείχνουν ότι η έκταση του προβλήματος είναι μεγάλη, καθώς περίπου το 35% των ασθενών σταματούν να παίρνουν τα φάρμακά τους.
Παρόμοιο πρόβλημα παρατηρείται και σε όσους έχουν υψηλή χοληστερίνη. Η υπερχοληστερολαιμία είναι, επίσης, μία ασυμπτωματική πάθηση, η οποία μπορεί, ωστόσο, να οδηγήσει σε καρδιαγγειακό επεισόδιο.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΡΑΓΙΩΡΓΟΣ(ΕΘΝΟΣ 26/10/16)